Ανακύπτουν λοιπόν τα ακόλουθα ερωτήματα:
1. Γιατί αποφασίστηκε ότι το σχολείο μας θα σταματήσει να δέχεται όλα τα
παιδιά της γειτονιάς, τα οποία θα πρέπει να διοχετευτούν σε άλλα
γυμνάσια της πόλης;
2. Γιατί δημιουργείται σχολείο «αρίστων;»
3. Γιατί τα παιδιά μας δεν έχουν ίσες ευκαιρίες;
4. Γιατί δεν υπάρχει καμία μέριμνα για τα παιδιά που έχουν μαθησιακές δυσκολίες;
5. Γιατί τα 11χρονα παιδιά να υπόκεινται σε ένα σύστημα πανελληνίων για την εισαγωγή τους στην πρώτη γυμνασίου;
6. Γιατί πρέπει να καταργηθεί ένα δημόσιο σχολείο;
7. Γιατί το Ωνάσειο δε γίνεται ευεργέτης ή χορηγός πολλών σχολείων της
περιοχής, εφόσον θέλει να βοηθήσει πραγματικά την παιδεία; Στην περιοχή
μας υπήρχαν μεγάλοι ευεργέτες, όπως ο Παπαγεωργίου κ.α. που δεν
ενεπλάκησαν στον τρόπο λειτουργίας του σχολείου.
8. Γιατί το Ωνάσειο πρέπει να πάρει ένα δημόσιο σχολείο και να το μετατρέψει σε ιδιωτικό;
9. Γιατί καταστρατηγείται ο δημόσιος χαρακτήρας της εκπαίδευσης
10. Γιατί δε δημιουργεί από την αρχή ένα ιδιωτικό κολλέγιο; Ποιος ο λόγος της μετατροπής ενός δημόσιου σχολείου σε ιδιωτικό;
11. Γιατί οι καθηγητές που αγαπάμε τα παιδιά, τα διδάσκουμε τόσα χρόνια και είμαστε κοντά τους να φύγουμε από το σχολείο μας;
12. Γιατί χάνουμε τις οργανικές τόσων χρόνων;
13. Γιατί καταπατήθηκαν τα εργασιακά μας δικαιώματα; Δεν είναι αντισυνταγματικό αυτό που συνέβη;
14. Γιατί δε ρωτήθηκε κανένας από τον Σύλλογο Διδασκόντων και τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων;
Τι θα πούμε λοιπόν σ’ αυτά τα παιδιά που μας κοιτούν στα μάτια και περιμένουν απαντήσεις; Κι ας μην ξεχνάμε ότι τα σχολεία δεν είναι οι τοίχοι. Είναι οι άνθρωποι, μαθητές, γονείς, καθηγητές. Δεν παραχωρούνται όλα.
Οι διδάσκοντες του 3ου Γυμνασίου Κοζάνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου