Γιώργος Α. Παπανδρέου: "Οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης είναι πλέον εμφανείς και έχουν δραματικές συνέπειες για τον άνθρωπο και το περιβάλλον."

Οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης είναι πλέον εμφανείς και έχουν δραματικές συνέπειες για τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Οι μεγάλες φωτιές, οι απώλειες σε ζωές ανθρώπινες και του ζωικού βασιλείου, η προϊούσα ερημοποίηση, η απειλή της εκτεταμένης λειψυδρίας, και η ραγδαία αύξηση των ακραίων καιρικών φαινομένων είναι μόνο μερικά από τα σημάδια της κρίσης που αντιμετωπίζουμε. Τα τελευταία δύο χρόνια έχουν καταγραφεί ως τα θερμότερα στην ιστορία της ανθρωπότητας, αποδεικνύοντας την ανάγκη για ριζική αλλαγή του τρόπου ζωής, παραγωγής και κατανάλωσης που συμβάλλει στην ενίσχυση αυτών των φαινομένων.

Ειδικότερα, η εύλογη φιλοδοξία για λελογισμένο επιχειρηματικό κέρδος, πάντα με κοινωνικό πρόσημο, έχει μετατραπεί σε άγριο καπιταλιστικό ανταγωνισμό για κερδοσκοπική εκμετάλλευση των πάντων με καταστροφικές συνέπειες για το κλίμα και την κοινωνική συνοχή.

Οι δε κυβερνήσεις - εκείνες που ήταν δέσμιες συντηρητικών και πελατειακών λογικών όπως η σημερινή - και διαχειρίστηκαν την κλιματική κρίση, απέτυχαν να αναγνωρίσουν την επείγουσα ανάγκη για αλλαγή προτύπου. Αγνόησαν τις προειδοποιήσεις και τις προτάσεις για συγκεκριμένες πολιτικές που είχαμε διατυπώσει εδώ και δεκαετίες, επιλέγοντας αντ' αυτού να υιοθετήσουν "μεταρρυθμίσεις" που εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των ισχυρών και των λίγων. Αρνούνται να αντιμετωπίσουν την άνιση ανάπτυξη περιφερειών και μια επείγουσα και ριζική αποκέντρωση και χωροταξική αναδιάταξη για την αναγέννηση της ελληνικής περιφέρειας.

Αντί να προωθήσουν ένα δίκαιο και βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης, αντί να ενισχυθεί η ενεργειακή αυτονομία και η συμμετοχική αυτοδιαχείριση των πολιτών, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παραδόθηκαν σε λίγους επιχειρηματικούς ομίλους. Το επιτελικό κράτος, αντί να λειτουργήσει ως θεσμικός φραγμός και ανατροπέας στις κρίσεις, μετατράπηκε σε εργαλείο ελέγχου και κατανομής κρατικών πόρων από το Μαξίμου, οδηγώντας τη χώρα σε μια κατάσταση συνεχούς τρωτότητας.

Αντί να μείνουμε σε αυτή την πορεία που μας οδηγεί σε διαρκή έκθεση στις κρίσεις, τώρα είναι η στιγμή να στραφούμε σε μια νέα κατεύθυνση. Να εμπνευστούμε με το όραμα να οικοδομήσουμε μια εθνική, δημοκρατική, πράσινη, αξιόπιστη και ανθεκτική πολιτεία που να προστατεύει τον άνθρωπο, την υγεία του και το περιβάλλον του. Μια πολιτεία που θα προωθεί τη δίκαιη, αποτελεσματική και δημιουργική αντιμετώπιση των προκλήσεων, ενσωματώνοντας πολιτικές που θα στηρίζονται σε μια πράσινη και βιώσιμη ανάπτυξη.

Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να γίνει πρότυπο για το πώς μια χώρα μπορεί να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της κλιματικής κρίσης. Και αυτό με πολιτικές που όχι μόνο θα αποτρέψουν τις καταστροφές, αλλά θα ενισχύσουν την οικονομία, την έρευνα και εκπαίδευση, και τη συνοχή της κοινωνίας μέσα από τη δίκαιη μετάβαση σε μια πράσινη και βιώσιμη εποχή. Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη να αναλάβουμε ως κοινωνία οργανωμένη δράση, και να αλλάξουμε την πορεία μας για το μέλλον της χώρας μας.