Συμπληρώνονται εφέτος 40 ολόκληρα χρόνια από την ημέρα που ο Νίκος Ζαχαριάδης άφησε την τελευταία του πνοή στη Σιβηρία – κρεμασμένος σε μια αυτοσχέδια αγχόνη. Δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστές οι λεπτομέρειες του φρικτού τέλους που επιφύλασσε η μοίρα στον μυθικό ηγέτη του ΚΚΕ. Ο Ζαχαριάδης υμνήθηκε και τραγουδήθηκε όσο κανένας άλλος κομμουνιστής ηγέτης για να μισηθεί από ακόμη περισσότερους, οι οποίοι τον θεώρησαν υπεύθυνο για τον αιματηρό εμφύλιο που βύθισε την Ελλάδα στο σκότος.Ο άνθρωπος ο οποίος απέκτησε τιμητικά τον τίτλο του σοβιετικού πολίτη και τον επίζηλο τίτλο του μέλους του ΚΚΣΕ τερμάτισε τη ζωή του γιατί το καθεστώς στο οποίο αφιέρωσε τον βίο του δεν του επέτρεψε να γυρίσει στην Ελλάδα για να δικαστεί όπως είχε ο ίδιος ζητήσει. Οργισμένος και αμείλικτος με τον εαυτό του, προτού αυτοκτονήσει έγραψε τη φράση: «...Το κουφάρι μου το κληροδοτώ στον Μπρέζνιεφ, στον Κολιγιάννη και στον Φλωράκη...».
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΑΣ ΑΔΑ: ΒΛ4Α7ΛΨ-ΗΙΓ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΚΑΤΑ ΧΡΗΣΗ ΑΚΙΝΗΤΟΥ ΕΚΤΑΣΗΣ 25.183,29 Τ.Μ. ΣΤΟ ΑΓΡΟΚΤΗΜΑ ΙΜΕΡΩΝ.