Γεννημένος το 1947, λίγο μεγαλύτερος, δηλαδή, από τη γενιά του Πολυτεχνείου, ο Γιάννης Δραγασάκης κουβαλάει όλη την ιστορικότητα του χώρου, παρότι δεν προέρχεται από τη μήτρα της ανανεωτικής Αριστεράς και της διάσπασης του 1968
Αν όλα αυτά τα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ένα στέλεχος-σύμβολο, αυτό δεν είναι άλλο από τον Γιάννη Δραγασάκη. Ο θάνατος ιστορικών στελεχών όπως ο Κύρκος, ο Μπανιάς, ο Φιλίνης, ο Μπενάς, ο Παπαγιαννάκης, αλλά και η οικειοθελής αποχώρηση ηγετικών παραγόντων όπως ο Κωνσταντόπουλος ή ο Αλαβάνος είχαν καταστήσει τον Γιάννη Δραγασάκη ως το μοναδικό σημείο αναφοράς. Γι' αυτό και αναγνωριζόταν ως ο Νέστορας του ΣΥΡΙΖΑ.
Γεννημένος το 1947, λίγο μεγαλύτερος, δηλαδή, από τη γενιά του Πολυτεχνείου, ο Γιάννης Δραγασάκης κουβαλάει όλη την ιστορικότητα του χώρου, παρότι δεν προέρχεται από τη μήτρα της ανανεωτικής Αριστεράς και της διάσπασης του 1968. Αντιθέτως εθεωρείτο από τα πλέον σπουδαγμένα στελέχη του ΚΚΕ, γι' αυτό και τοποθετήθηκε αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών στην οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα. Στο 13ο συνέδριο του ΚΚΕ, τον Φεβρουάριο του 1991, έλαβε 53 ψήφους έναντι 57 της Αλέκας Παπαρήγα, που εκλέχτηκε γραμματέας του κόμματος. Λίγους μήνες μετά αποχώρησε από το ΚΚΕ και εντάχθηκε στον Συνασπισμό. Δεν διεκδίκησε την ηγεσία του κόμματος, όταν παραιτήθηκε από πρόεδρος η Μαρία Δαμανάκη, μετά την αποτυχία στις εκλογές του 1993. Δεν έθεσε υποψηφιότητα ούτε το 2004 όταν παραιτήθηκε ο Νίκος Κωνσταντόπουλος και πολύ περισσότερο το 2008 όταν αποχώρησε ο Αλέκος Αλαβάνος από την προεδρία και εκλέχτηκε ο Αλέξης Τσίπρας. Από το 1996 εκλέγεται βουλευτής (σ.σ.: με εξαίρεση το 2009) έως και τον Μάιο του 2023. Στις εκλογές που ακολούθησαν έναν μήνα μετά, ο Γιάννης Δραγασάκης δεν εκλέχτηκε, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε μόλις δύο βουλευτές στη Δυτική Αττική.
Η σχέση του Γιάννη Δραγασάκη με την Αριστερά είναι εκ των πραγμάτων βιωματική,
καθώς αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην πάλη για έναν δικαιότερο κόσμο.
Γαλουχημένος στο ΚΚΕ του Χαρίλαου, ήξερε τη σημασία της γνώσης για τα
κομματικά στελέχη. Ουσιαστικά αυτός «έπλασε» μια σειρά στελεχών που
αναδείχτηκαν επί Τσίπρα. Το ινστιτούτο «ΕΝΑ» είναι το πολιτικό του
παιδί, μέσα από το οποίο μπολιάστηκαν με τα νάματα της Αριστεράς νέοι
επιστήμονες.
Η αυταπάτη της νίκης το 2015 και η "κωλοτούμπα" Τσίπρα
Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2015 είχε χαρακτηριστικά δικαίωσης για τον Γιάννη Δραγασάκη. Πολύ γρήγορα η δικαίωση μετατράπηκε σε διάψευση. Για «αυταπάτη» είχε μιλήσει τότε ο ίδιος. Η αλήθεια είναι πως οι ευθύνες του είναι μεγάλες για το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης του 2014. Όχι, όμως, για τις τρέλες του πρώτου εξαμήνου, που πήγαν να βγάλουν τη χώρα από την ευρωζώνη. Ήταν από αυτούς που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην «κωλοτούμπα» του κ. Τσίπρα. Έστω και έτσι, η πίκρα στη γεύση ήταν εμφανής από τότε.
Γιάννης Δραγασάκης: Η επιστολή στον Κασσελάκη που δεν… απαντήθηκε
Αυτό που, ωστόσο, σίγουρα δεν περίμενε ο Γιάννης Δραγασάκης είναι τα εκφυλιστικά φαινόμενα του χώρου με την εκλογή Κασσελάκη. Προσπάθησε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα στέλνοντας πριν από λίγες εβδομάδες μια επιστολή στον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Κασσελάκης δεν μπήκε καν στον κόπο να του απαντήσει. Ίσως να μη γνώριζε ποιος είναι και τον ρόλο που έχει διαδραματίσει στα δρώμενα της μεταπολιτευτικής Αριστεράς. Ήταν εμφανές ότι η σχέση του με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε απλώς διαρραγεί, αλλά πως είχε τελειώσει. Η σημερινή του παραίτηση από την Κεντρική Επιτροπή και η δήλωσή του πως δεν θέλει να έχει τον παραμικρό ρόλο στον «ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη» είχε τα χαρακτηριστικά του στοιχειώδους αυτοσεβασμού.
Από παραλίγο γ.γ. του ΚΚΕ, απλό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ
Ο άνθρωπος που για λίγες ψήφους θα γινόταν γραμματέας της Κ.Ε του ΚΚΕ, σήμερα είναι απλό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Στην πραγματικότητα με την παραίτησή του ο Γιάννης Δραγασάκης έγινε ο τελευταίος που έκλεισε την πόρτα σε ένα κόμμα που τελειώνει, πλήρως απαξιωμένο στη συνείδηση της πλειονότητας των αριστερών και προοδευτικών πολιτών. Ένα κόμμα που πλέον δεν έχει «ψυχές». Γιατί, όπως θα έλεγε και ο ποιητής, η Αριστερά είναι πρωτίστως συναίσθημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου