Πέθανε σε ηλικία 97 ετών ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ένας εκ των πρωτεργατών της Ευρωπαϊκής ενοποίησης, Ζακ Ντελόρ.
Διετέλεσε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας από το 1981 έως το 1984. Ήταν μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από το 1979 έως το 1981.
Ως πρόεδρος, ο Ντελόρ ήταν ο πιο ορατός και ισχυρός ηγέτης στις ευρωπαϊκές υποθέσεις. Εφάρμοσε τις πολιτικές που συνέδεαν στενά τα έθνη-μέλη μεταξύ τους και προώθησε την ανάγκη για ενότητα.
Δημιούργημά του αποτέλεσε η ενιαία αγορά που κατέστησε δυνατή την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, κεφαλαίων, αγαθών και υπηρεσιών εντός της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ).
Ήταν επίσης επικεφαλής της λεγόμενης Επιτροπής Ντελόρ, η οποία πρότεινε τη νομισματική ένωση για τη δημιουργία του ευρώ, ενός νέου ενιαίου νομίσματος που θα αντικαθιστούσε τα επιμέρους εθνικά νομίσματα.
Αυτό επιτεύχθηκε με την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ το 1992.
Όλη του η ζωή στην πολιτική
Γεννημένος στο Παρίσι από οικογένεια με καταγωγή από την Κορέζ, ο Ντελόρ κατείχε αρχικά, από τη δεκαετία του 1940 έως τη δεκαετία του 1960, μια σειρά από θέσεις στο γαλλικό τραπεζικό σύστημα και στον κρατικό σχεδιασμό στην Banque de France.
Ως μέλος της Γαλλικής Συνομοσπονδίας Χριστιανών Εργατών, συμμετείχε στην εκκοσμίκευσή της και στην ίδρυση της Γαλλικής Δημοκρατικής Συνομοσπονδίας Εργασίας.
Το 1969, έγινε σύμβουλος κοινωνικών υποθέσεων του γκωλικού πρωθυπουργού Ζακ Σαμπάν-Ντελμά, μια κίνηση που παρουσιάστηκε ως μέρος της προσέγγισης του Σαμπάν προς τον κεντρώο χώρο και προσέλκυσε για πρώτη φορά την προσοχή των μέσων ενημέρωσης στον Ντελόρ προσωπικά.
Το 1957, ο Ντελόρ εγκατέλειψε το CFDT όταν έγινε υψηλόβαθμος κυβερνητικός αξιωματούχος για να αποφύγει συγκρούσεις συμφερόντων. Το 1974 ο Ντελόρ προσχώρησε στο Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, μαζί με άλλους αριστερούς χριστιανούς.
Ήταν ένα από τα σπάνια μέλη του κόμματος που ήταν ανοιχτά θρησκευόμενος, αμφισβητώντας έτσι τη μακρόχρονη κοσμική παράδοση της Laïcité.
Υπηρέτησε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από το 1979 έως το 1981, και έγινε πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων, συμμετέχοντας ενεργά στις συζητήσεις για την οικονομική, κοινωνική και νομισματική πολιτική. 3] Υπό τον πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν, ο Ντελόρ διετέλεσε υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών από το 1981 έως το 1983, και υπουργός Οικονομίας, Οικονομικών και Προϋπολογισμού από το 1983 έως το 1984.
Υποστήριξε την παύση των κοινωνικών πολιτικών, τη σαφή αποδοχή της οικονομίας της αγοράς και την ευθυγράμμιση με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Κρίσιμα, κράτησε τη γραμμή για τη συμμετοχή της Γαλλίας στο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα (ΕΝΣ), δίνοντας προτεραιότητα στη νομισματική σταθερότητα έναντι των αριστερών προτεραιοτήτων δαπανών. Ο Μιτεράν «φλέρταρε» με την ιδέα να τον ορίσει πρωθυπουργό, αλλά δεν τον διόρισε ποτέ.
Ένας Γάλλος Πρόεδρος της Κομισιόν
Ο Ντελόρ έγινε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον Ιανουάριο του 1985. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, επέβλεψε σημαντικές δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις και έθεσε τις βάσεις για την καθιέρωση μιας ενιαίας αγοράς εντός της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Αυτή τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1993 και επέτρεψε την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, κεφαλαίων, αγαθών και υπηρεσιών εντός της Κοινότητας.
Ο Ντελόρ ήταν επίσης επικεφαλής της Επιτροπής για τη Μελέτη της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, ευρέως γνωστής ως Επιτροπή Ντελόρ, η οποία στις αρχές του 1989 πρότεινε τη νομισματική ένωση για τη δημιουργία ενός νέου νομίσματος -του ευρώ- που θα αντικαθιστούσε τα επιμέρους εθνικά νομίσματα. Αυτό έγινε με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ του 1992.
Σε αντίθεση με τον έντονο νεοφιλελευθερισμό του Αμερικανού προέδρου Ρόναλντ Ρίγκαν (1981-1989) που κυριαρχούσε στην αμερικανική πολιτική ατζέντα, ο Ντελόρ προώθησε μια εναλλακτική ερμηνεία του καπιταλισμού που τον ενσωμάτωνε στην ευρωπαϊκή κοινωνική δομή.
Συνδύασε τρία θέματα:
-Από τα αριστερά προέκυψε η προτίμηση στην αναδιανομή του πλούτου και στην προστασία των ασθενέστερων.
-Δεύτερον, μια νεομερκαντιλιστική προσέγγιση ήθελε να μεγιστοποιήσει την ευρωπαϊκή βιομηχανική παραγωγή.
-Μια τρίτη ήταν η εξάρτηση από την αγορά.
Η έμφαση που έδωσε στην κοινωνική διάσταση της Ευρώπης ήταν και παραμένει κεντρικό στοιχείο μιας ισχυρής αφήγησης που έγινε βασικό στοιχείο του αυτοπροσδιορισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η προεδρία Ντελόρ στην Κομισιόν έχει θεωρηθεί ως το αποκορύφωμα της επιρροής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου