Το 2017 μπορεί να
χαρακτηριστεί ως έτος νοσταλγίας για τους απανταχού αριστερούς. Ιδιαίτερα στα
καθ’ ημάς, χιλιάδες αφιερώματα και εκδηλώσεις, εκδόσεις και ομιλίες έγιναν,
λόγοι και κείμενα γράφτηκαν, για τα 100 χρόνια από τη συμπλήρωση της Οκτωβριανής
επανάστασης, τα 50 χρόνια από τη δολοφονία του Τσε Γκεβάρα, τον έναν χρόνο από
τον θάνατο του Φιδέλ Κάστρο, τα 44 χρόνια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου κ.ο.κ.
Όταν μάλιστα η
επιστροφή στη σφαίρα της αναζήτησης της χαμένης επανάστασης και ουτοπίας συνδυάζεται
με τη διάψευση των προσδοκιών που καλλιέργησε η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στη
διακυβέρνηση της χώρας, τότε αυτή παίρνει μεγαλύτερες και διαφορετικές
διαστάσεις μελαγχολικού χαρακτήρα.