Γράφει ο Αντώνης Δαλίπης
Δεν είναι έτσι, έστω κι αν έτσι νομίζουν ορισμένοι.
Το
Υπερταμείο που δημιουργήθηκε για την «αξιοποίηση» της δημόσιας
περιουσίας δεν είναι ένα οποιοδήποτε Ταμείο, Οργανισμός ή κάποια
υπηρεσία, σαν αυτά ή αυτές που κάθε τόσο «στήνονται» για να
εξυπηρετήσουν ρουσφετολογικούς στόχους ή πραγματικές ανάγκες, όπως
μερικοί θέλουν να πιστεύουν.
Η εικόνα που πολλοί φιλοτέχνησαν και
προσπάθησαν να δώσουν κατά τη συζήτηση στη Βουλή με αφορμή την ένταξη
στο Υπερταμείο άλλων έξι ΔΕΚΟ -μεταξύ των οποίων ενέργεια και νερά- δεν
είναι απλώς πλασματική.
Δυστυχώς πίσω απ' αυτή την εικόνα κρύβεται
μια ελληνική τραγωδία, που όμοιά της έζησε η χώρα άλλη μια φορά ως
σύγχρονο κράτος, το 1898 με τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (ΔΟΕ), που κι
αυτός ήταν για 99 χρόνια, όπως τώρα, αλλά κράτησε μόνο... 80, έως το
1978.