Του Νότη Παπαδόπουλου
Προφανώς φταίει η Παιδεία μας ή κι ο τρόπος
με τον οποίο έχουμε μεγαλώσει - δεν εξηγείται αλλιώς. Πως γίνεται
ξαφνικά να προβάλλεται ως εθνικό πρότυπο από μεγάλο μέρος του
ελληνικού πληθυσμού το Κούγκι του καλόγερου Σαμουήλ, οι τριακόσιοι
του Λεωνίδα ή ο χορός του Ζαλόγγου;
Καλύτερα περήφανοι, δοξασμένοι και πάμφτωχοι με καταστροφή της
ελληνικής οικονομίας και επιστροφή στη δραχμή παρά να αποδεχτούμε τα
μνημόνια λιτότητας του κ. Σόιμπλε, να υποστούμε δηλαδή κάποιες θυσίες
ακόμη παραμένοντας μέσα στην Ευρωζώνη.