Του Παύλου Τσίμα
Η συνέντευξη Παπανδρέου στο κυριακάτικο «ΒΗΜΑ»
ήταν ένα ασυνήθιστο πολιτικό κείμενο. Μου φάνηκε σαν μια έκκληση για
κατανόηση και συμπάθεια ενός ανθρώπου που νιώθει παγιδευμένος σε μια
αδιέξοδη κατάσταση. Και, ομολογώ, ότι μου φάνηκε ειλικρινής, απελπισμένα ειλικρινής, η έκκληση.
Αλλά αυτό μικρή σημασία έχει. Εκείνο που έχει στ’ αλήθεια σημασία
είναι αν από την παγίδα- στην οποία, δυστυχώς, είμαστε πιασμένοι όλοι-
μπορούμε να βγούμε, χωρίς να ακρωτηριαστούμε...