Κάποτε από το σύνδρομο αυτό υπέφεραν αποκλειστικά οι ευρισκόμενοι στις
πρώτες θέσεις του θεάτρου της δημοσιότητας. Ηθοποιοί δηλαδή και
τραγουδιστές. Στη συνέχεια και με την πληθώρα των μέσων, το σύνδρομο
έπιασε δημοσιογράφους, παρουσιαστές και φυσικά πολιτικούς που είχαν
πάντα την έφεση. Ε, λοιπόν, με την εμφάνιση των μέσων κοινωνικής
δικτύωσης μας πήρε και μας σήκωσε όλους.
Δεν είναι πια μόνο 15 τα
λεπτά της δημοσιότητας, όπως έλεγε ο Γουόρχολ. Σήμερα, ο καθένας μας
έχει την ευκαιρία να ποζάρει και στη συνέχεια να ποστάρει. Να σκεφθεί
δυνατά και να ανακοινώσει ακόμα και τις πιο μύχιες σκέψεις του στους
ακολούθους/φίλους του.
Κάποιοι έχουν αρχίσει να «καίγονται» από το
σύνδρομο αυτό και να χάνουν την αίσθηση της πραγματικότητας. Δεν είναι
και δύσκολο, εδώ που τα λέμε. Νέοι στα έδρανα βουλευτές αποδεικνύονται
άπειροι να διαχειριστούν την υπερπροβολή, για να μη μιλήσουμε για τους
χίλιους δυο άλλους –διπλανούς και παραδιπλανούς- που επειδή πήραν πολλά
likes στη φωτογραφία τους, θεωρούν ότι αίφνης απέκτησαν δημοσιότητα.
Για
να γίνεις κάτι, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσεις ότι δεν είσαι τίποτα.
Eτσι μόνο θα έχεις χτίσει γερές βάσεις για να στηρίξεις τον εγωϊσμό
σου. Αλλιώς η πτώση θα είναι θεαματική και επώδυνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου