Η υπόθεση ΔΝΤ σίγουρα πρέπει να
προστεθεί ως ένα ακόμη τραγικό λάθος τακτικής στην αλυσίδα των
αποτυχημένων κινήσεων στη διαπραγμάτευση με την τρόικα.
Όποιος και
να είναι αυτός που έβαλε το δάκτυλό του στην υποκλοπή των συνομιλιών
των στελεχών του Ταμείου, εκείνο που ξεχωρίζει είναι ότι η Αθήνα
χειρίστηκε το θέμα κάκιστα και σχεδόν με πρωτόγονο διπλωματικό τρόπο.
Αντί
να εκμεταλλευτεί την έτσι κι αλλιώς και δημόσια ομολογία Τόμσεν ότι το
Ταμείο επιδιώκει να οδηγήσει στα άκρα τις συζητήσεις και να φθάσει τα
γεγονότα ακόμη και στα όρια του πιστωτικού γεγονότος για να αναγκάσει τη
χώρα να αποδεχθεί σκληρά μέτρα, έδρασε με το θυμικό.