Του Ι. Κ. Πρετεντέρη
Ενα παιδί που μουντζώνει τους επισήμους
στις παρελάσεις λέει ελάχιστα πράγματα για το ίδιο το παιδί. Ακόμη
λιγότερα λέει για τους επισήμους ή για την Πολιτεία που εκπροσωπούν.
Αντιθέτως, λέει πολλά για το σπίτι του παιδιού, τους γονείς του, το
σχολείο του, τους δασκάλους του. Διότι σίγουρα μουντζώνουν κι αυτοί.
Και ακόμη πιο σίγουρα έχουν πείσει το παιδί ότι μεγαλώνει σε μια
κοινωνία που αξίζει μόνο τη μούντζα του. Δεν θα πω αν έχουν δίκιο ή άδικο –ο καθένας μπορεί να το δει όπως θέλει… Θα πω, όμως, ότι ανέλαβαν μια τεράστια ευθύνη: