Του Β. Π. Καραγιάννη
Τα σημαντικότερα ταξίδια είναι
όσα εκκρεμούν και μένουν τελικά απραγματοποίητα ως το τέλος. Μοιάζουν με εκείνα
που επιχειρούμε αλλά δεν τα πραγματοποιούμε, κάνοντας γύρες γύρω τους στ’
αδιάβαστα βιβλία. Τουλάχιστον τα ξεκίνησες. Δεν έφτασες. Η αρχή είναι το ήμισυ
του μισού. Το καταφύγιό τους, εν παντί καιρώ και τόπω, είναι η προσφορότερη
διέξοδος σε κάθε κατάσταση που σε ρίχνει έξω από τα νερά της ψυχοδιαθερμίας σου
και συνήθως σε καταθλίβει ή και σε σπρώχνει στα ποιητικά «πάνω νερά» με τα
οποία όμως πλέεις στα θερινά αλλά τόσον θελκτικά βιβλιοστάσια.
Μιλούσες για πράγματα που δεν
τα ‘βλεπαν
κι αυτοί γελούσαν.