«η Ιστορία δεν έχει συγχωρήσει όσους απλώς ήταν θεατές όταν η Ρώμη καιγόταν».

Σκληρή κριτική ασκούν στους ηγέτες της Ευρώπης και των ΗΠΑ με χθεσινά άρθρα τους η γαλλική εφημερίδα «Le Monde» και η βρετανική «Financial Times», κατηγορώντας τους για εφησυχασμό αλλά και ανευθυνότητα και ολιγοψυχία μπροστά στην ανάγκη να λάβουν γενναίες αποφάσεις για να αντιμετωπιστεί η κρίση και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Σε άρθρο της με τίτλο «Αυτά τα παιδάκια που μας κυβερνούν», η «Le Monde» αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «η κατάσταση απαιτεί ενηλίκους και ενήλικοι δεν υπάρχουν, ούτε στην Ουάσιγκτον, ούτε στις Βρυξέλλες». Αλλά και οι «Financial Times» καταλογίζουν εφησυχασμό στους ευρωπαίους ηγέτες «που θεωρούν ότι η κρίση μπορεί να περιμένει για μετά τις διακοπές» και επικρίνοντας κυρίως το Βερολίνο καταλήγουν λέγοντας ότι «η Ιστορία δεν έχει συγχωρήσει όσους απλώς ήταν θεατές όταν η Ρώμη καιγόταν».

Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κατάσταση είναι κρίσιμη, απαιτούνται γενναίες αποφάσεις, χρειάζονται ηγέτες με όλη τη σημασία της λέξης, όπως επισημαίνει όμως η γαλλική εφημερίδα «Le Monde» στο κύριο άρθρο της με τίτλο «Αυτά τα παιδάκια που μας κυβερνούν», πραγματικοί ηγέτες δεν υπάρχουν, ούτε στην Ουάσιγκτον ούτε στις Βρυξέλλες.
«Στις Βρυξέλλες, οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης δεν κατάφεραν, τη Δευτέρα 11 Ιουλίου, να καταλήξουν σε συμφωνία. Εξακολουθούν να διαφωνούν όσον αφορά τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν προκειμένου να αντιμετωπιστεί η μεγάλη κρίση με την οποία το ενιαίο νόμισμα βαρύνει το ευρωπαϊκό χρέος.
Στην Ουάσιγκτον, τη Δευτέρα, ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα αναγκάστηκε, για μια ακόμα φορά, να προειδοποιήσει τους Ρεπουμπλικανούς αντιπάλους του: αν δεν επιτευχθεί συμφωνία για τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό έως τις αρχές του Αυγούστου, υπάρχει ο κίνδυνος το αμερικανικό Δημόσιο να κηρύξει στάση πληρωμών.
Και στις δύο περιπτώσεις το μέγεθος των δημοσιονομικών ελλειμμάτων υποσκάπτει την εμπιστοσύνη και εμποδίζει την ανάκαμψη. Τα δημόσια οικονομικά τόσο των ΗΠΑ όσο και της Ευρώπης βρίσκονται σε άθλια κατάσταση.
Η θύελλα έχει εγκατασταθεί στις αγορές. Η Γουόλ Στριτ φοβάται τη μετάδοση της κρίσης από τη μια πλευρά του Ατλαντικού στην άλλη. Οι δυσκολίες της ευρωζώνης προκαλούν πανικό σε όλα τα χρηματιστήρια. Τίποτε πιο δυσάρεστο τη στιγμή που η οικονομική δραστηριότητα παλεύει να ανακάμψει και η ανεργία να μειωθεί.
Το καταλάβαμε: η κατάσταση απαιτεί ενηλίκους και ενήλικοι δεν υπάρχουν, ούτε στην Ουάσιγκτον ούτε στις Βρυξέλλες!
Στις ΗΠΑ, πρέπει να επιτευχθεί έως τις 2 Αυγούστου συμφωνία για την αύξηση του ορίου του ομοσπονδιακού δανεισμού. Το όριο του χρέους είναι σήμερα τα 12,294 τρισεκατομμύρια δολάρια (το 65% του ΑΕΠ), ενώ το πραγματικό χρέος της χώρας έχει φτάσει τα 14,294 τρισεκατομμύρια.
Αν δεν αυξηθεί το νόμιμο όριο του δανεισμού, κάτι που προϋποθέτει ψηφοφορία στο Κογκρέσο, το ομοσπονδιακό κράτος δεν θα μπορεί πλέον να ανταποκριθεί σε κάποιες από τις υποχρεώσεις του. Ομως τα εμπόδια που βάζει η ρεπουμπλικανική πλειοψηφία στη Βουλή δεν επιτρέπουν μια συμφωνία.

ΤΥΦΛΟΤΗΤΑ. Η ψηφοφορία για το χρέος συνδέεται με έναν συμβιβασμό όσον αφορά το δημοσιονομικό έλλειμμα. Από ιδεολογική τυφλότητα, οι Ρεπουμπλικανοί αρνούνται και την παραμικρή αύξηση των φόρων ώστε να μειωθεί αυτό το τελευταίο. Μια ανεύθυνη στάση, που συμβάλλει τα μέγιστα στο δηλητηριώδες οικονομικό κλίμα που δημιουργείται.
Μιλώντας εντούτοις για ανευθυνότητα και μικροψυχία, κανείς δεν παραβγαίνει τους ηγέτες της ευρωζώνης. Μήνες τώρα καβγαδίζουν για την υιοθέτηση ενός δεύτερου πακέτου βοήθειας στην Ελλάδα (αφού το πρώτο δεν ήταν αρκετό).
Οι δισταγμοί τους και η δημοσιοποίηση των διαφωνιών τους υπονομεύουν την εμπιστοσύνη των αγορών - και στο τέλος τέλος, αυτές οι αγορές είναι που παρακαλούνται να αγοράσουν τα κρατικά ομόλογα που εκδίδουν τα κράτη της ευρωζώνης για να χρηματοδοτήσουν τα ελλείμματά τους…
Η νομισματική ένωση βρίσκεται σε μια κατάσταση αξιοθρήνητη, που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα της οικονομικής της ισχύος. Πέραν της Ελλάδας, χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία βλέπουν τις συνθήκες δανεισμού τους να επιδεινώνονται σημαντικά. Και, μέσω της μετάδοσης, η Ιταλία και η Ισπανία βλέπουν με τη σειρά τους τα επιτόκια να ανεβαίνουν στην αγορά του χρέους τους.
Ελλείψει πολιτικής ηγεσίας, λογομαχούμε για τους όρους της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στο νέο σχέδιο βοήθειας της Ελλάδας. Μα, κύριοι υπουργοί, είναι σαν να ασχολείστε με ένα συνάχι, ενώ ελλοχεύει ο καρκίνος!»
ΤΑ ΝΕΑ