Ο 25χρονος γεωπόνος Θωμάς Καμκούτης ακολουθεί τα χνάρια του πατέρα του, με παρακαταθήκη από παππού και προπάππου, συνδυάζοντας το χθες και το σήμερα
Μεγάλωσε μέσα στα αμπέλια. Δεν χόρταινε να ακούει ιστορίες για τον αμπελουργό προπάππου του, ενώ ο παππούς του τον έβαζε να πατά τα σταφύλια, για να μάθει να χαίρεται τη διαδικασία της δημιουργίας του κρασιού. Θεωρεί τον τρύγο περίοδο χαράς για τον
αμπελουργό και στην παιδική του ηλικία ήταν μια αφορμή για την οικογένεια να συγκεντρωθεί γύρω από ένα τραπέζι μετά από τη σκληρή δουλειά και να γιορτάσει τον… οίνο.
Έτσι δεν ήταν τυχαίο που ο 25χρονος Θωμάς Καμκούτης αποφάσισε να ασχοληθεί με το κρασί και να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του, Γιάννη, που δημιούργησε το 2004 τον Αμπελώνα Καμκούτη στο Βελβεντό Κοζάνης.
Ούτε η επιλογή των σπουδών του στη Γεωπονία ήταν τυχαία, αφού, όπως λέει, το καλό κρασί γίνεται μόνο εφόσον είναι καλό το αμπέλι, οπότε φρόντισε να εστιάσει στη γη και στα μικρά της θαύματα. Με τον πατέρα του άλλωστε δηλώνουν πρώτα από όλα υπερήφανοι αμπελουργοί.
Το επισκέψιμο, πετρόκτιστο οινοποιείο της οικογένειας Καμκούτη βρίσκεται μέσα σε ιδιόκτητο αμπελώνα έκτασης 100 στρεμμάτων λίγο έξω από το Βελβεντό Κοζάνης. Μπορεί δε να μετρά μια 15ετία λειτουργίας, όμως πίσω του βρίσκεται μια εμπειρία άνω των 100 ετών στην αμπελουργία και την παραγωγή οίνου. Σήμερα το οινοποιείο έχει ετήσια παραγωγή 50.000 φιαλών, ενώ διαθέτει πέντε ετικέτες, δύο λευκών ποικιλιών, μία ροζέ και δύο κόκκινων. Άμεσα, μάλιστα θα κυκλοφορήσει στην αγορά ένα νέο κρασί του, τη Μαλαγουζιά Orange, στο πλαίσιο μιας διαφορετικής οινοποίησης που μοιάζει με την ερυθρή και χαρίζει στον οίνο ένα χρυσοπορτοκαλί χρώμα. Ο Αμπελώνας Καμκούτη εξάγει ήδη στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ ετοιμάζεται να δειγματίσει προσεχώς και στην μακρινή αγορά της Κίνας.
Τέσσερις γενιές στο κρασί
Ο παππούς Θωμάς, αλλά και ο πατέρας Γιάννης μετέδωσαν στον Θωμά το νεότερο την αγάπη τους πρώτα για το αμπέλι και μετά για το κρασί. Και ο προπάππους του όμως –Γιάννης Καμκούτης- ήταν αμπελουργός και ασχολούνταν με την τέχνη του οίνου, ενώ έκανε μικρές εξαγωγές στη Ρουμανία, όπου μετέφερε τα κρασιά με ζώα. Όλη αυτή η ιστορία άφησε το αποτύπωμά της στη σημερινή, σύγχρονη επιχείρηση, που αξιοποιεί την τεχνολογία, δεν ξεχνά όμως στιγμή την παράδοση στην οποία βασίστηκε.
Ο Θωμάς Καμκούτης δηλώνει τυχερός γιος, καθώς ο πατέρας του, όπως λέει, παρόλο που είναι ο δημιουργός της εταιρείας, τον ακούει και υιοθετεί τις ιδέες του. «Η αγορά τρέχει και πρέπει να παρακολουθείς όλες τις εξελίξεις και τις τελευταίες τάσεις στον κλάδο. Στόχος μου είναι να παντρέψω το παραδοσιακό με το μοντέρνο, βάζοντας και τη δική μου σύγχρονη πινελιά στο οινοποιείο» λέει. Έτσι, πέραν των σπουδών που ολοκλήρωσε στη Γεωπονία, δεν σταματά να εξελίσσει τις γνώσεις του γύρω από το κρασί και την οινολογία. Το όνειρό του είναι ο Αμπελώνας Καμκούτη να εδραιωθεί περαιτέρω στον χώρο, να συνεχίσει να φτιάχνει καλό κρασί και να το ταξιδέψει σε περισσότερες αγορές ανά τον κόσμο.
Σύμμαχος στις προσπάθειες της οικογένειας είναι το ιδιαίτερο μικροκλίμα της περιοχής. Άλλωστε, ο αμπελώνας βρίσκεται ανάμεσα στις παρυφές των Δυτικών Πιερίων και στην τεχνητή λίμνη Πολυφύτου. Έτσι το καλοκαίρι το συνεχές αεράκι που δημιουργείται από τις υψηλές θερμοκρασίες της λίμνης και τις χαμηλότερες του ορεινού όγκου συμβάλλει στην σωστή ωρίμανση των σταφυλιών, προσδίδοντας έναν ιδιαίτερο αρωματικό χαρακτήρα, ενώ τον χειμώνα η υγρασία βοηθά στην ανάπτυξη των αμπελιών
Μεγάλωσε μέσα στα αμπέλια. Δεν χόρταινε να ακούει ιστορίες για τον αμπελουργό προπάππου του, ενώ ο παππούς του τον έβαζε να πατά τα σταφύλια, για να μάθει να χαίρεται τη διαδικασία της δημιουργίας του κρασιού. Θεωρεί τον τρύγο περίοδο χαράς για τον
αμπελουργό και στην παιδική του ηλικία ήταν μια αφορμή για την οικογένεια να συγκεντρωθεί γύρω από ένα τραπέζι μετά από τη σκληρή δουλειά και να γιορτάσει τον… οίνο.
Έτσι δεν ήταν τυχαίο που ο 25χρονος Θωμάς Καμκούτης αποφάσισε να ασχοληθεί με το κρασί και να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του, Γιάννη, που δημιούργησε το 2004 τον Αμπελώνα Καμκούτη στο Βελβεντό Κοζάνης.
Ούτε η επιλογή των σπουδών του στη Γεωπονία ήταν τυχαία, αφού, όπως λέει, το καλό κρασί γίνεται μόνο εφόσον είναι καλό το αμπέλι, οπότε φρόντισε να εστιάσει στη γη και στα μικρά της θαύματα. Με τον πατέρα του άλλωστε δηλώνουν πρώτα από όλα υπερήφανοι αμπελουργοί.
Το επισκέψιμο, πετρόκτιστο οινοποιείο της οικογένειας Καμκούτη βρίσκεται μέσα σε ιδιόκτητο αμπελώνα έκτασης 100 στρεμμάτων λίγο έξω από το Βελβεντό Κοζάνης. Μπορεί δε να μετρά μια 15ετία λειτουργίας, όμως πίσω του βρίσκεται μια εμπειρία άνω των 100 ετών στην αμπελουργία και την παραγωγή οίνου. Σήμερα το οινοποιείο έχει ετήσια παραγωγή 50.000 φιαλών, ενώ διαθέτει πέντε ετικέτες, δύο λευκών ποικιλιών, μία ροζέ και δύο κόκκινων. Άμεσα, μάλιστα θα κυκλοφορήσει στην αγορά ένα νέο κρασί του, τη Μαλαγουζιά Orange, στο πλαίσιο μιας διαφορετικής οινοποίησης που μοιάζει με την ερυθρή και χαρίζει στον οίνο ένα χρυσοπορτοκαλί χρώμα. Ο Αμπελώνας Καμκούτη εξάγει ήδη στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ ετοιμάζεται να δειγματίσει προσεχώς και στην μακρινή αγορά της Κίνας.
Τέσσερις γενιές στο κρασί
Ο παππούς Θωμάς, αλλά και ο πατέρας Γιάννης μετέδωσαν στον Θωμά το νεότερο την αγάπη τους πρώτα για το αμπέλι και μετά για το κρασί. Και ο προπάππους του όμως –Γιάννης Καμκούτης- ήταν αμπελουργός και ασχολούνταν με την τέχνη του οίνου, ενώ έκανε μικρές εξαγωγές στη Ρουμανία, όπου μετέφερε τα κρασιά με ζώα. Όλη αυτή η ιστορία άφησε το αποτύπωμά της στη σημερινή, σύγχρονη επιχείρηση, που αξιοποιεί την τεχνολογία, δεν ξεχνά όμως στιγμή την παράδοση στην οποία βασίστηκε.
Ο Θωμάς Καμκούτης δηλώνει τυχερός γιος, καθώς ο πατέρας του, όπως λέει, παρόλο που είναι ο δημιουργός της εταιρείας, τον ακούει και υιοθετεί τις ιδέες του. «Η αγορά τρέχει και πρέπει να παρακολουθείς όλες τις εξελίξεις και τις τελευταίες τάσεις στον κλάδο. Στόχος μου είναι να παντρέψω το παραδοσιακό με το μοντέρνο, βάζοντας και τη δική μου σύγχρονη πινελιά στο οινοποιείο» λέει. Έτσι, πέραν των σπουδών που ολοκλήρωσε στη Γεωπονία, δεν σταματά να εξελίσσει τις γνώσεις του γύρω από το κρασί και την οινολογία. Το όνειρό του είναι ο Αμπελώνας Καμκούτη να εδραιωθεί περαιτέρω στον χώρο, να συνεχίσει να φτιάχνει καλό κρασί και να το ταξιδέψει σε περισσότερες αγορές ανά τον κόσμο.
Σύμμαχος στις προσπάθειες της οικογένειας είναι το ιδιαίτερο μικροκλίμα της περιοχής. Άλλωστε, ο αμπελώνας βρίσκεται ανάμεσα στις παρυφές των Δυτικών Πιερίων και στην τεχνητή λίμνη Πολυφύτου. Έτσι το καλοκαίρι το συνεχές αεράκι που δημιουργείται από τις υψηλές θερμοκρασίες της λίμνης και τις χαμηλότερες του ορεινού όγκου συμβάλλει στην σωστή ωρίμανση των σταφυλιών, προσδίδοντας έναν ιδιαίτερο αρωματικό χαρακτήρα, ενώ τον χειμώνα η υγρασία βοηθά στην ανάπτυξη των αμπελιών
Πηγή: https://www.voria.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου