της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ
Eνα χρόνο μετά και ακόμα είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος την επιλογή
της κυβέρνησης να κλείσει την ΕΡΤ με τόσο ξαφνικό, αλλά και θεατράλε
τρόπο. Υπήρχε κάποια στρατηγική επιλογή ή έστω σκέψη πίσω από αυτό;
Ποιες ήταν οι ανάγκες που εξυπηρετήθηκαν;
Στα θετικά των διεργασιών που ακολούθησαν είναι η στήριξη συμμετοχικών εγχειρημάτων τύπου ERT Open, Press Project, αλλά και η αχνά διαφαινόμενη αλλαγή κουλτούρας εκ μέρους των μέσων σε μια λογική χρηματοδότησης από τα κάτω (crowd-funding).
Ταυτόχρονα, μια ενίσχυση αυτού που μπορεί να κληθεί και
ως radical journalism και ενισχύει τις φωνές που έρχονται από το
περιθώριο της δημόσιας ατζέντας. Στα θετικά των διεργασιών που ακολούθησαν είναι η στήριξη συμμετοχικών εγχειρημάτων τύπου ERT Open, Press Project, αλλά και η αχνά διαφαινόμενη αλλαγή κουλτούρας εκ μέρους των μέσων σε μια λογική χρηματοδότησης από τα κάτω (crowd-funding).
Στα αρνητικά συμπεριλαμβάνεται η ίδια η μετεξέλιξη της ΕΡΤ σε ένα μέσο που κουβαλάει ακριβώς τις ίδιες παθογένειες με το προηγούμενο, με εμφανώς κατώτερη αισθητική και ποιότητα, απογυμνωμένο από τις βασικές του λειτουργίες στο χώρο του πολιτισμού. Και χίλια δυο άλλα ζητήματα, τα οποία κανείς δεν διαχειρίστηκε.
Η απόφαση για το «μαύρο» ήταν σκληρή, αλλά το χειρότερο είναι ότι υπήρξε αναιτιολόγητη. Μετά την εξέγερση του θυμικού που οδήγησε χιλιάδες ανθρώπους στο δρόμο για να στηρίξουν τη δημόσια τηλεόραση που μέχρι τότε αναθεμάτιζαν, έρχεται η ώρα της λογικής και του απολογισμού, γιατί στο τέλος της ημέρας σημασία έχει αν οι όποιες θυσίες πιάνουν τόπο. ¼πως φαίνεται, όχι.
1 σχόλιο:
Το μαυρο επεσε για να δειξει η κυβερνηση πως κανει ο,τι γουσταρει με το"ταμπου" του δημοσιου. Τοσο δυσκολο να το καταλαβεις; Χουντα ειναι δεν θελει και πολυ σκεψη.
Δημοσίευση σχολίου