Μια φορά να το βούλωναν

Μία 13χρονη κοπέλα χάνει τη ζωή της από τις αναθυμιάσεις ενός μαγκαλιού. Η υπόθεση είναι από μόνη της τραγική. Και γίνεται ακόμη τραγικότερη από τη νεκρόφιλη αντιπαράθεση των δύο μεγαλύτερων κομμάτων αυτού του τόπου, ο οποίος εξακολουθεί να αρνείται να διδάσκεται από τα λάθη του.

Ποιος ευθύνεται για τον θάνατο της μικρής Σάρας από τη Σερβία; Η μητέρα της, η οποία συνελήφθη είτε με την κατηγορία της εγκληματικής αμέλειας είτε επειδή δεν έχει χαρτιά (ανάλογα με την πηγή της είδησης); Η κυβέρνηση, που δεν διστάζει να κόβει το ρεύμα σε όποιο νοικοκυριό δεν έχει να πληρώσει, οδηγώντας τους φτωχούς σε επικίνδυνες λύσεις; Το Μνημόνιο, η τρόικα, ο Σόιμπλε, η Λαγκάρντ, οι Γερμανοί, οι Αμερικανοί, οι Εβραίοι;

Πριν από ένα χρόνο, δύο σπουδαστές του ΤΕΙ Λάρισας είχαν βρει τον θάνατο πάλι από ένα μαγκάλι. Το τραγικό γεγονός είχε προκαλέσει και τότε μια πολιτική αντιπαράθεση πάνω από τα πτώματα, γεμάτη φτώχεια, απελπισία και Μνημόνιο. Μία λέξη έλειπε: η άγνοια. Όπως αποδείχθηκε, οι φοιτητές είχαν μεταφέρει μια αυτοσχέδια ψησταριά στο εσωτερικό του σπιτιού για να τρώνε πιο εύκολα και ταυτόχρονα να ζεσταίνονται. Μαζί με το φαγητό κατανάλωσαν και αλκοόλ. Ο τοξικός συνδυασμός οινοπνεύματος και μονοξειδίου του άνθρακα αποδείχθηκε θανατηφόρος. Τα κανάλια θα έπρεπε να γεμίσουν με γιατρούς. Αλλά γέμισαν με κομματικούς ινστρούχτορες.

Το διαμέρισμα στην Ξηροκρήνη Θεσσαλονίκης όπου ζούσαν η Σάρα και η μητέρα της δεν διέθετε ηλεκτρικό ρεύμα. Το έκοψε η ΔΕΗ γιατί η οικογένεια δεν είχε να πληρώσει; Πιθανόν. Οι αδικίες περισσεύουν σε αυτή τη χώρα. Τόσο η διευθύντρια του σχολείου όπου φοιτούσε η μικρή, πάντως, όσο και η αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Θεσσαλονίκης βεβαιώνουν ότι η μητέρα δεν είχε ζητήσει ποτέ βοήθεια από τον δήμο, το σχολείο, τη Μητρόπολη ή το κοινωνικό παντοπωλείο. Ισως επειδή ήταν πολύ περήφανη. Ισως επειδή φοβόταν ότι θα την απελάσουν. Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι κανείς, ούτε καν οι φίλες του άτυχου κοριτσιού, δεν ήξερε ότι αυτοί οι άνθρωποι υπέφεραν από το κρύο.

Αγνοια, φόβος, φτώχεια, κοινωνικός αποκλεισμός, ακόμη και ατυχία, η «κακιά στιγμή» που λένε: ο συνδυασμός μερικών από αυτά τα στοιχεία, αν όχι όλων, μπορεί εύκολα να αποβεί θανατηφόρος. Κι ένας θάνατος, ιδίως όταν πρόκειται για μια έφηβη, μπορεί και πρέπει να προκαλεί συζητήσεις. Οχι όμως αυτή την ανταλλαγή ανακοινώσεων ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ, που πιπιλίζει ακόμη μία φορά τις «οδυνηρές επιπτώσεις της μνημονιακής πολιτικής», και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, που απαντά, και ανταπαντά, και ανταπαντά, χωρίς να εκφράσει μια λέξη συμπάθειας για το θύμα και μια λέξη αλληλεγγύης για τη μάνα, που κάποιοι θερμοκέφαλοι έκριναν σκόπιμο, πάνω στον πόνο της, να τη συλλάβουν.

Μια φορά μόνο να το βούλωναν, έτσι, ως φόρο τιμής.

Μιχ Μητσός -ΤΑ ΝΕΑ