Μην πυροβολείτε την οικονομία

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΑΛΙΠΗΣ

Ένας νέος κίνδυνος, ο πολιτικός, απειλεί αυτή τη φορά την ελληνική οικονομία.

Δεν είναι φυσικά ούτε ο εκλογικός κύκλος, όπως πολλοί φοβούνται, ούτε το όποιο αποτέλεσμα προκύψει από τις ευρωεκλογές, όπως υποστηρίζουν οι αναλυτές, αλλά το φάντασμα της πολιτικής αστάθειας που αρχίζει να πλανάται στον ορίζοντα και κανείς δεν τολμά να ομολογήσει.

Ο φόβος να εισέλθει η οικονομία στη δίνη της πολιτικής αστάθειας γίνεται πλέον ορατός μετά τις τελευταίες κρίσιμες ψηφοφορίες στη Βουλή και τις σχετικά οριακές πλειοψηφίες που εξασφαλίστηκαν σ' αυτές.

Και κανείς δεν είναι σε θέση να βεβαιώσει με τρόπο που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση ότι κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες που επικρατούν στο πολιτικό και οικονομικό σκηνικό, η παρούσα κυβέρνηση θα περάσει με επιτυχία όλα τα τεστ αντοχής που ακολουθούν.

Η πρόθεση και ο σχεδιασμός του πρωθυπουργού για εκλογές το 2016 εκλαμβάνεται περισσότερο ως ευχή παρά ως βεβαιότητα.

Όλα φυσικά θα εξαρτηθούν από το κλίμα που θα επικρατήσει έως τις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου και κυρίως από το αποτέλεσμα που θα αναδείξουν οι κάλπες.

Ωστόσο, όμως, η οικονομία εισέρχεται σταδιακά στη σκιά της πολιτικής, από την οποία είναι άγνωστο εάν θα εξέλθει την επόμενη των ευρωεκλογών.

Και καθώς ούτε οι τελευταίες δημοσκοπήσεις διαλύουν το θολό τοπίο, η συγκεχυμένη κατάσταση θα βαραίνει όλο και πιο πολύ τον οικονομικό ορίζοντα.

Ήδη τα πρώτα σημάδια αυτής της επιβράδυνσης και της αναμονής φαίνονται στην οικονομική ζωή του τόπου.

Αλλά ο μεγάλος κίνδυνος θ' αρχίσει να διαγράφεται εάν στην πορεία προς τις ευρωεκλογές η πολιτική αντιπαράθεση οξυνθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε να είναι αδύνατη κάθε προσπάθεια για εθνική συνεννόηση.

Σε μια τέτοια περίπτωση το κλίμα είναι περισσότερο από βέβαιο ότι θα τορπιλισθεί και η πολεμική αντιπαράθεση θα «γονατίσει» την εύθραυστη, έτσι κι αλλιώς, οικονομία.

Το «πισωγύρισμα» της οικονομίας θα είναι τεράστιο και εξίσου δύσκολο να γεφυρωθεί το χάσμα, καθώς για πρώτη φορά τα δύο κόμματα που μπορούν να διεκδικήσουν την κυβερνητική εξουσία έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις και προγράμματα.

Μ' αυτά τα δεδομένα είναι «ατύχημα» που η οικονομία βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην πιο κρίσιμη καμπή, μετά από μια εξαετή ύφεση και τέσσερα χρόνια εφαρμογής του Μνημονίου, ασθμαίνουσα χωρίς να διαθέτει ένα ελάχιστο χρόνο για να βρει τον σωστό βηματισμό.

Και το μόνο που απομένει είναι η ελπίδα πως κόμματα και κοινωνικοί φορείς θα αισθανθούν το χρέος και τελικά δεν θα... πυροβολήσουν την οικονομία.