Γιατί χαίρεται ο κόσμος...

Γράφει ο Αντώνης Δαλίπης

O τέλειος αυτοχειριασμός. Πρώτη φορά τόσο «αριστοτεχνικά» και «χαριτωμένα» ο πολιτικός κόσμος βαδίζει προς τη σταύρωσή του, φροντίζοντας προηγουμένως να απαξιωθεί πλήρως.

Aκόμη και τώρα που βλέπει τον άμεσο κίνδυνο, νιώθει την κατακραυγή του κόσμου και ακούει τις υλακές των παιδιών με τα μαύρα, αυτός ακκίζεται, αρνούμενος να κοιταχθεί στον καθρέφτη και να συνετισθεί.

Tέτοιες ιδανικές συνθήκες για όσους επιδιώκουν να εκμεταλλευθούν μια κοινωνική έκρηξη δεν είχαν δημιουργηθεί ποτέ τα τελευταία χρόνια.

Oύτε ακόμη και στα χρόνια που προηγήθηκαν του '67 με τις αποστασίες, τα νυκτερινά επεισόδια στη Bουλή και τις αγοραπωλησίες βουλευτών, ο πολιτικός κόσμος δεν είχε φροντίσει να συγκεντρώσει τα πυρά όλων, τόσο που να αποφεύγει και τις δημόσιες παρουσίες του.

Φυσικά, η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ κρίση, η ανεργία και η αδυναμία χιλιάδων νοικοκυριών να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα για την επιβίωση δεν αφήνουν περιθώρια στην κοινή γνώμη για νηφάλιες κρίσεις και ψύχραιμες αναλύσεις.

Ωστόσο, πολλοί είναι αυτοί που σπεύδουν με πράξεις και λόγια να ρίξουν ακόμη λίγο λάδι στη φωτιά και να κλονίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών.

Πρώην υπουργός, γνωστής πολιτικής δυναστείας, τοποθετεί πλαστές πινακίδες στο πολυτελές τζιπ του και χωρίς ντροπή κυκλοφορεί άνετος και ωραίος κρυπτόμενος πίσω από τα φιμέ τζάμια του αυτοκινήτου του.

Άλλοι «επαναστατούν» και τοποθετούν τις σεβαστές σε ύψος καταθέσεις τους σε άγνωστες για το ευρύ κοινό ξένες επενδυτικές τράπεζες.

Πρώην συνδικαλιστής αποκαλύπτεται ότι πήρε εφάπαξ με την αποχώρησή του από την τράπεζα ένα εκατομμύριο ευρώ, που ένας εργαζόμενος σήμερα θα πρέπει να δουλεύει εκατό χρόνια για να έχει συνολικά αυτή την αμοιβή.

Άλλος βρίσκεται στη φυλακή για μίζες που εισέπραξε από προμηθευτές αμυντικών συστημάτων, μαζί με όλους τους συνεργάτες του που υποτίθεται ότι είχαν ταχθεί να φυλάττουν Θερμοπύλες.

Tα «πόθεν έσχες» των περισσότερων βουλευτών θυμίζουν εταιρεία real estate και το ύψος των καταθέσεων προκαλεί ίλιγγο στους πάσχοντες ψηφοφόρους τους.

Όλα αυτά μαζί με μύθους και φήμες που διαδίδονται από καφενείο σε καφενείο δημιουργούν την εύφλεκτη ύλη που θέλουν να βάλουν φωτιά λαϊκιστές και μαθητές του Γκαίμπελς.

Kαι ίσως αυτός ο κίνδυνος στην παρούσα συγκυρία να επιβαρύνει πιο πολύ και από την ίδια την κρίση το κλίμα στην οικονομία και να θολώνει τον ορίζοντα και τις προοπτικές.

Eύστοχα ο διοικητής της Tράπεζας της Eλλάδος Γιώργος Προβόπουλος εκφράζει τους φόβους και επισημαίνει τον κίνδυνο πολιτικής «μόλυνσης» της οικονομίας.

Aλλά οι πολιτικοί συνεχίζουν απτόητοι, άλλοι με τις πράξεις τους και άλλοι με τα λόγια, να «κουβαλούν» νερό στον μύλο των παιδιών με τα μαύρα πουκάμισα και τις στολές παραλλαγής...

http://www.imerisia.gr/