Ποιμαντορικη Εγκυκλιος επι τω Νεω Ετει 2014

 ΠΑΥΛΟΣ  ΕΛΕΩ  ΘΕΟΥ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ  ΤΗΣ  ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ  ΣΕΡΒΙΩΝ  &  ΚΟΖΑΝΗΣ

Προς τον ευσεβή κλήρο, τους εντιμωτάτους άρχοντες

και τον ευλαβή λαό της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως.

Ποιμαντορικη  Εγκυκλιος  επι  τω  Νεω  Ετει  2014

«Ο αρρήτω σύμπαντα, δημιουργήσας σοφία,

και καιρούς ο θέμενος ...»  (Κοντάκιον της Ινδίκτου).

Θείω πνεύματι φωτισθείς ο αοίδημος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλος ο Στ , αγαπητοί Πατέρες και τέκνα μου πνευματικά, έγραψε το προταθέν κοντάκιον για να μας υπενθυμίζει ότι ο Δημιουργός μας και Θεός μας και Σωτήρας μας είναι ο μόνος Δημιουργός και Κυβερνήτης του σύμπαντος κόσμου, των ορατών και αοράτων του λογικού κόσμου, ήτοι του ανθρώπου και των αλόγων όντων!

Και, άρα, προς Αυτόν πρέπει η δόξα και η τιμή, αλλά και η αναφορά! Τούτο το αποκαλύπτει ο Θεός στο ανθρώπινον γένος δια του προφητάνακτος Δαυΐδ: «Κύριε πάντα προς Σε προσδοκώσι δούναι την τροφήν αυτών εις εύκαιρον· δόντος Σου αυτοίς συλλέξουσιν» (ψαλ. 103). Τίποτα μα τίποτα δεν κινείται, δεν δραστηριοποιείται άνευ της παρουσίας, της ευλογίας και της οικονομίας του Θεού και βεβαίως πάντοτε προς το συμφέρον του ανθρώπου! Και ποίο το συμφέρον του ανθρώπου; Η κατά Θεόν καλλιέργεια της ψυχής και της καρδίας του, ώστε καιρώ τω δέοντι, δια της αρετής της ταπεινώσεως και της μετανοίας, δια της εξομολογήσεως και της συμμετοχής του εις το ποτήριον της ζωής και σωτηρίας, να καταστεί ουρανοπολίτης και συγκληρονόμος της Βασιλείας του Θεού.

Αυτό είναι το νόημα της παρουσίας του ανθρώπου επάνω στη γη, να αθλείται νομίμως, κατά τον θείον Παύλον, ώστε να δεχθή «τον αμαράντινον της δόξης στέφανον».

Πρώτη του έτους σήμερα, αδελφοί και τέκνα μου εν Κυρίω αγαπητά, και ευχές θερμές για χρόνια πολλά, ευτυχισμένο το νέον έτος. Ίσως πολλοί πουν ότι το περασμένο μας έκαψε και να μην γυρίσει και πολλά παρόμοια! Χωρίς ουσία και νόημα, έκφρασις χειλέων, επιπόλαια και χωρίς άρτυμα! Πολλοί, επίσης, θα τρέξουν σε χορούς και χαρτοπαίγνια και σε ο,τι ακόμη υπαγορεύουν και κινούν τον άνθρωπον τα θεοποιημένα πάθη του! Υπάρχει όμως και η πλευρά των ολίγων, οι οποίοι γνωρίζουν τι σημαίνει χρόνος και ποίος έδωσε τούτο το δώρο στον άνθρωπο και γιατί το προσέφερε για αυτούς τους ολίγους. Δωρεοδότης είναι ο Θεός με αποδέκτη την κορωνίδα της δημιουργίας του, τον άνθρωπο! Και εκμεταλευόμενος ο άνθρωπος με ένθεον σοφίαν, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα τούτο το μέγα και ανεκτίμητο δώρο, προάγεται σε αξία, σε τέκνον Θεού, μεταμορφώνεται σε «επίγειον άγγελον και ουράνιον άνθρωπον».

Ο μέγας εφευρέτης Νεύτων έγραφε και δίδασκε: «οι εφευρέσεις μου οφείλονται μόνον στην εκμετάλευση του χρόνου». Όταν ο άνθρωπος, λοιπόν, γνωρίζει ότι έχει ένθεη και ουράνια καταγωγή, αλλά και ουράνιο προορισμό, τότε και οι ευχές του, οι κινήσεις και οι παλμοί της καρδιάς του είναι με άρτυμα, έχουν νόημα!

Αλλά να μη ξεχάσουμε, αδελφοί μου, ότι «Άγει διπλήν αληθώς η Εκκλησία εορτήν σήμερον̇  Περιτομής, ως βρέφος Δεσπότου, οφθέντος επί γης, και μνήμης οικέτου, σοφού και τρισμάκαρος» (Ωδή ε  Ἁγ. Βασιλείου). Εορτάζουμε την Περιτομήν, την παρουσία του Κυρίου και Σωτήρος μας, «ο οποίος επί της γης ώφθη και τοις ανθρώποις συνεναστράφη» κατά το ψαλμικόν. Ήλθε για να αποκαλύψει τον Πατέρα του, αλλά και Πατέρα μας, να κηρύξει το τέλος του νόμου και να προσφέρει την χάριν. «Χριστού περιτμηθέντος, ετμήθη Νόμος. Και του Νόμου τμηθέντος, εισήχθη Χάρις» (Συναξάριον εορτής).

Ήλθε η χάρις, λοιπόν, ο Χριστός, η ευλογία, η ζωή, η αλήθεια, το φως το αληθινόν, η οδός και η Ανάστασις, κατά τους αψευδείς λόγους Του, και όποιος τους ακολουθεί γίνεται φως, γίνεται ειρηνικός, φιλάδελφος και φιλάνθρωπος· «χαίρει μετά χαιρόντων» και κλαίει και συμπάσχει στον πόνο, στα προβλήματα και στις κακουχίες των άλλων.

Αυτού του όντως φωτός του Χριστού στρατιώτης περίδοξος, προσωπικότης πολύπλευρος, αδάμας πολύεδρος, διδάσκαλος ορθοδοξίας οικουμενικός, οδηγός ακλινής ανεδείχθη ο σήμερον εορταζόμενος φωστήρ της Καισαρείας, ο μέγας ουρανοφάντωρ Βασίλειος. Αγάπησε τον Χριστόν και με τους αγώνες του τους πνευματικούς κατέστη δοχείον της χάριτος του Θεού. Στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου έβλεπε τον Θεόν, την εικόνα του Θεού και κατέστη «Πατήρ ορφανών, και χηρών προασπιστής, και πλούτος πένησι, των ασθενούντων η παράκλησις, και των εν πλούτω κυβέρνησις, γήρως βακτηρία εδείχθης, παιδαγωγία νεότητος, και Μοναζόντων αρετής, κανών Βασίλειε» (Ωδή ζ  Ἁγ. Βασιλείου). Και όχι μόνον αυτά αλλά και της επιστήμης επώνυμος, διαχρονικός διδάσκαλος και της οικουμένης φωστήρ τηλαυγέστατος κατέστη.

Αδελφοί μου και τέκνα μου εν Κυρίω αγαπητά και θεοχάριτα, όσα προανάφερα δεν αποτελούν τυπικόν καθήκον, αλλά ξέσπασμα της αγωνιώσης καρδίας μας, πόνος της ποιμενούσης Εκκλησίας μας εξ’ αιτίας των προβλημάτων, τα οποία συνέχουν και ταλαιπωρούν τον ευγενή λαόν μας.

Δεν αποδίδω ευθύνες εις ουδένα! Προτρέπω και παρακαλώ, ως πατήρ σας