«Είναι δύσκολο να εγκωμιάζεις οποιονδήποτε άνθρωπο- να αιχμαλωτίσεις σε
λέξεις όχι τα γεγονότα και τα ορόσημα της ζωής του, αλλά την ουσιαστική
αλήθεια του ανθρώπου αυτού- τις ιδιωτικές στιγμές χαράς και πόνου. Τις
στιγμές ηρεμίας και τις μοναδικές ποιότητες που φωτίζουν την ψυχή
κάποιου. Πόσο δυσκολότερο να το κάνεις για ένα γίγαντα της ιστορίας που
οδήγησε ένα έθνος προς τη δικαιοσύνη και κατά τη διαδικασία αυτή
συγκίνησε εκατομμύρια ανθρώπων σε όλο τον κόσμο» (απόσπασμα από την
ομιλία του Μπαράκ Ομπάμα κατά τη διάρκεια της επιμνημόσυνης τελετής για
το Νέλσον Μαντέλα).
Κι όμως ο πολιτικός λόγος μπορεί να έχει τέτοιες στιγμές. Που δεν αναλώνονται στα ίδια και στα ίδια, σε τετριμμένες αναφορές και κλισέ. Κι όμως μια γλώσσα –όπως η αγγλική- που τόσο κατηγορείται, αποδεικνύεται ότι μπορεί να μεταφέρει τέλεια τα νοήματα, να αναδείξει σημαίνοντα και σημαινόμενα, κι ας έχει λιγότερες λέξεις.
Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι οι λέξεις, αλλά τα νοήματα που κρύβονται πίσω από αυτές. Κι ακόμα και στην εποχή που μιλάμε πολύ και έχουμε περισσότερη ανάγκη τις πράξεις, φωτισμένες ομιλίες σαν κι αυτή μπορούν να λειτουργήσουν θετικά, περνώντας ουσιαστικά μηνύματα. Χωρίς, ασφαλώς, να ξεχνάμε ότι τέτοιου είδους ομιλίες δεν θα μπορούσαν να γίνουν, αν δεν υπήρχαν τα πρότυπα των ηγετών που πρόσφεραν την έμπνευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου