Το 2009 το ΠΑΣΟΚ παρέλαβε μία Ελλάδα με υπονομευμένη κυριαρχία, από
αυτούς που με τις εγκληματικές πολιτικές τους την έβαλαν δύο φορές σε
σκληρή επιτήρηση και διέλυσαν την αξιοπιστία της.
Ο πατριωτισμός, που είναι μέρος της ιδεολογίας της δημοκρατικής παράταξης, επέβαλλε τη σωτηρία της χώρας ως πρώτιστο καθήκον. Στο Κίνημα έλαχε ο κλήρος να αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερη κρίση της πρόσφατης ιστορίας .
Θα μπορούσε το ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου, να πάρει τον εύκολο δρόμο, να λειτουργήσει μικροκομματικά, να σηκώσει τα χέρια ψηλά, να αποδεχτεί την χρεοκοπία και να αφήσει το μοιραίο να συμβεί αφού η ευθύνη ανήκε ούτως ή άλλως στην προηγούμενη κυβέρνηση.
Αλλά δεν φυγομάχησαν, επέλεξαν το δύσκολο δρόμο - να κρατήσουν πάση θυσία την Ελλάδα όρθια και δεν θα απολογηθούν γι' αυτό. Είναι αδιανόητες οι συγνώμες γιατί δεν λιποτάκτησαν.
Με τις αποφάσεις που πήραν, γλύτωσαν πολύ περισσότερα από όσα χάθηκαν. Γιατί όσο και να πονάνε οι αποφάσεις που ελήφθησαν, η χρεοκοπία θα είχε ανυπολόγιστες συνέπειες, ειδικά για τους ασθενέστερους.
Δεν θα μιλούσαμε τότε για την απώλεια του 13ου και 14ου μισθού και απλώς για περικοπές κάποιου μεγέθους, αλλά για την πλήρη αδυναμία του κράτους να εγγυηθεί γενικώς, μισθούς και συντάξεις. Μιλάμε για ολοσχερή καταστροφή με υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του λαού σε εξευτελιστικά επίπεδα. Και όποιος έχει αμφιβολία περί αυτού, ας ανατρέξει στην εμπειρία της χρεοκοπίας της Αργεντινής. Τότε που αλλόφρονες πολίτες κατεβάζανε τα ζώα από τα φορτηγά και τα σφάζανε επί τόπου για να εξασφαλίσουν κάτι να φάνε αυτοί και οι οικογένειες τους.
Έτσι λοιπόν και εδώ, θα δημιουργούνταν κλίμα πανικού, με δεκάδες χιλιάδες Έλληνες να "σηκώνουν" τις καταθέσεις τους, αν προλάμβαναν, από τις τράπεζες και κάποιους άλλους να αδυνατούν να ανταπεξέλθουν σε βασικές ανάγκες της καθημερινότητας.
Αυτή την κατάσταση πανικού θέλησε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου να αποφύγει και το κατάφερε. Θα ήταν βεβαίως πολιτικά πολύ βολικό για τον Παπανδρέου, να προκηρύξει είτε εκλογές η δημοψήφισμα η ακόμα και να ψηφίσει του πρώτο μνημόνιο με 180 ψήφους, επιχείρημα που χρησιμοποιείται συχνά για αυτά που έπρεπε να γίνουν.
Ο χρόνος όμως πίεζε ασφυκτικά και το ρίσκο για τέτοιες ενέργειες πολύ μεγάλο και σίγουρα απαγορευτικό, αφού κανείς δεν μπορεί να παίζει ζαριές με την τύχη ενός ολόκληρου λαού. Τώρα κατόπιν εορτής, υπάρχουν πολλοί μετά χριστόν προφήτες.
Τώρα βεβαίως, όσοι κάνουν, εκ του ασφαλούς, εύκολη αντιμνημονιακή κριτική από τα τηλεπαράθυρα, δεν έχουν καταλάβει, ή καμώνονται ότι δεν καταλαβαίνουν, τι πέρασε η Ελλάδα και πόσο δύσκολη ήταν η θέση της. Κάνουν εύκολα τον τιμητή χωρίς ποτέ να παρουσιάζουν μία οποιαδήποτε σοβαρή και τεκμηριωμένη εναλλακτική πρόταση.
Διότι πρέπει επί τέλους να γνωρίζουν οι πάντες, ότι καθόλου πατριωτικό δεν θα ήταν αν είχαμε οδηγηθεί σε στάση πληρωμών. Αν δεν μπορούσαν να πληρωθούν καν συντάξεις και μισθοί. Με τους κερδοσκόπους έτοιμους να κερδοσκοπήσουν ασύστολα σε βάρος της χώρας, έχοντας τζογάρει στη χρεοκοπία της Ελλάδας να τρίβοντας τα χέρια τους με τα φράγκα τους σε ασφαλείς προορισμούς του εξωτερικού.
Κανείς βέβαια δεν μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει τι θα συνέβαινε στην Ελλάδα αν όλα αυτά τα άφηνε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να συμβούν. Κανείς τους δεν μας εξηγεί που θα βρίσκαμε τα πρώτα 110 δισ. ευρώ για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες της χώρας, που συσσωρεύτηκαν με την εγκληματική πολιτική, της κυβέρνησης Καραμανλή.
Τι θα είχε συμβεί τέλος, αν η πρώτη δόση του δανείου δεν ερχόταν στις 18 Μαΐου και στις 19 Μαΐου δεν αποπληρώναμε τα 10 δις ευρώ των ληξιπρόθεσμων οφειλών μας. Μιλάμε για όλεθρο και τραγικές καταστάσεις που δεν βιώσαμε, επειδή κάποιοι μπήκαν μπροστά και ανέλαβαν ευθύνες, όταν ο Καραμανλής τα παράτησε πανικόβλητος δια των εκλογών και κρύφτηκε στις ταβέρνες, πίνοντας από τότε το αμίλητο νερό.
Σταύρος Στραβόλαιμος
Ο πατριωτισμός, που είναι μέρος της ιδεολογίας της δημοκρατικής παράταξης, επέβαλλε τη σωτηρία της χώρας ως πρώτιστο καθήκον. Στο Κίνημα έλαχε ο κλήρος να αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερη κρίση της πρόσφατης ιστορίας .
Θα μπορούσε το ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου, να πάρει τον εύκολο δρόμο, να λειτουργήσει μικροκομματικά, να σηκώσει τα χέρια ψηλά, να αποδεχτεί την χρεοκοπία και να αφήσει το μοιραίο να συμβεί αφού η ευθύνη ανήκε ούτως ή άλλως στην προηγούμενη κυβέρνηση.
Αλλά δεν φυγομάχησαν, επέλεξαν το δύσκολο δρόμο - να κρατήσουν πάση θυσία την Ελλάδα όρθια και δεν θα απολογηθούν γι' αυτό. Είναι αδιανόητες οι συγνώμες γιατί δεν λιποτάκτησαν.
Με τις αποφάσεις που πήραν, γλύτωσαν πολύ περισσότερα από όσα χάθηκαν. Γιατί όσο και να πονάνε οι αποφάσεις που ελήφθησαν, η χρεοκοπία θα είχε ανυπολόγιστες συνέπειες, ειδικά για τους ασθενέστερους.
Δεν θα μιλούσαμε τότε για την απώλεια του 13ου και 14ου μισθού και απλώς για περικοπές κάποιου μεγέθους, αλλά για την πλήρη αδυναμία του κράτους να εγγυηθεί γενικώς, μισθούς και συντάξεις. Μιλάμε για ολοσχερή καταστροφή με υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του λαού σε εξευτελιστικά επίπεδα. Και όποιος έχει αμφιβολία περί αυτού, ας ανατρέξει στην εμπειρία της χρεοκοπίας της Αργεντινής. Τότε που αλλόφρονες πολίτες κατεβάζανε τα ζώα από τα φορτηγά και τα σφάζανε επί τόπου για να εξασφαλίσουν κάτι να φάνε αυτοί και οι οικογένειες τους.
Έτσι λοιπόν και εδώ, θα δημιουργούνταν κλίμα πανικού, με δεκάδες χιλιάδες Έλληνες να "σηκώνουν" τις καταθέσεις τους, αν προλάμβαναν, από τις τράπεζες και κάποιους άλλους να αδυνατούν να ανταπεξέλθουν σε βασικές ανάγκες της καθημερινότητας.
Αυτή την κατάσταση πανικού θέλησε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου να αποφύγει και το κατάφερε. Θα ήταν βεβαίως πολιτικά πολύ βολικό για τον Παπανδρέου, να προκηρύξει είτε εκλογές η δημοψήφισμα η ακόμα και να ψηφίσει του πρώτο μνημόνιο με 180 ψήφους, επιχείρημα που χρησιμοποιείται συχνά για αυτά που έπρεπε να γίνουν.
Ο χρόνος όμως πίεζε ασφυκτικά και το ρίσκο για τέτοιες ενέργειες πολύ μεγάλο και σίγουρα απαγορευτικό, αφού κανείς δεν μπορεί να παίζει ζαριές με την τύχη ενός ολόκληρου λαού. Τώρα κατόπιν εορτής, υπάρχουν πολλοί μετά χριστόν προφήτες.
Τώρα βεβαίως, όσοι κάνουν, εκ του ασφαλούς, εύκολη αντιμνημονιακή κριτική από τα τηλεπαράθυρα, δεν έχουν καταλάβει, ή καμώνονται ότι δεν καταλαβαίνουν, τι πέρασε η Ελλάδα και πόσο δύσκολη ήταν η θέση της. Κάνουν εύκολα τον τιμητή χωρίς ποτέ να παρουσιάζουν μία οποιαδήποτε σοβαρή και τεκμηριωμένη εναλλακτική πρόταση.
Διότι πρέπει επί τέλους να γνωρίζουν οι πάντες, ότι καθόλου πατριωτικό δεν θα ήταν αν είχαμε οδηγηθεί σε στάση πληρωμών. Αν δεν μπορούσαν να πληρωθούν καν συντάξεις και μισθοί. Με τους κερδοσκόπους έτοιμους να κερδοσκοπήσουν ασύστολα σε βάρος της χώρας, έχοντας τζογάρει στη χρεοκοπία της Ελλάδας να τρίβοντας τα χέρια τους με τα φράγκα τους σε ασφαλείς προορισμούς του εξωτερικού.
Κανείς βέβαια δεν μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει τι θα συνέβαινε στην Ελλάδα αν όλα αυτά τα άφηνε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να συμβούν. Κανείς τους δεν μας εξηγεί που θα βρίσκαμε τα πρώτα 110 δισ. ευρώ για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες της χώρας, που συσσωρεύτηκαν με την εγκληματική πολιτική, της κυβέρνησης Καραμανλή.
Τι θα είχε συμβεί τέλος, αν η πρώτη δόση του δανείου δεν ερχόταν στις 18 Μαΐου και στις 19 Μαΐου δεν αποπληρώναμε τα 10 δις ευρώ των ληξιπρόθεσμων οφειλών μας. Μιλάμε για όλεθρο και τραγικές καταστάσεις που δεν βιώσαμε, επειδή κάποιοι μπήκαν μπροστά και ανέλαβαν ευθύνες, όταν ο Καραμανλής τα παράτησε πανικόβλητος δια των εκλογών και κρύφτηκε στις ταβέρνες, πίνοντας από τότε το αμίλητο νερό.
Σταύρος Στραβόλαιμος
1 σχόλιο:
Μπράβο στο παλληκάρι. O ΣΥΡΙΖΑ έφερε την χώρα στην καταστροφή και το μεγάλο ΠΑΣΟΚ την γλίτωσε.
Δημοσίευση σχολίου