Το σύνδρομο της ψευτογκλαμουριάς

της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ 

Εκτός από το κατοχικό σύνδρομο –φάει παιδί μου μπόλικο ψωμί-, φαίνεται ότι ως κοινωνία πάσχουμε και από το σύνδρομο της ψευτογκλαμουριάς. Οσοι διακατέχονται από το σύνδρομο αυτό, χαρακτηρίζονται από έλλειψη ρεαλισμού στις οικονομικές κυρίως επιλογές τους, άρνηση πραγματικότητας, παραισθήσεις μεγαλείου και καμία δυνατότητα να διαχωρίσουν την αξία χρήσης ενός αντικειμένου ή μιας υπηρεσίας από την προστιθέμενη συναισθηματική αξία αυτών. Κοινώς δεν ξέρουν τι σημαίνει αυτό που οι Αγγλοι ονομάζουν «value for money».

Ακόμα και σήμερα, λοιπόν, σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία είναι πολλοί από μας που δεν μπορούν να απελευθερωθούν από τις εξάρσεις που προκαλεί το σύνδρομο της ψευτογκλαμουριάς. Θυμηθείτε την τελευταία φορά που κάποια πωλήτρια σας ξεφούρνισε την εξωφρενική τιμή των 200€ για ένα απλό μαύρο παντελόνι ή εκείνη τη φορά που για αλλαγή ενός και μόνο ανταλλακτικού στη βρύση, ο υδραυλικός σας χρέωσε 100€ και μάλιστα χωρίς καμία απόδειξη. Κοινώς «μαύρα».

Τότε εσείς αντί στην καλύτερη περίπτωση να του πείτε ότι είναι πολλά τα χρήματα που ζητά και να ζητήσετε διευκρινήσεις σχετικά με την πραγματική τους αξία, είτε πληρώσατε χωρίς καμιά περαιτέρω κουβέντα, είτε προσπαθήσατε να βρείτε μια δικαιολογία του τύπου -δεν μου αρέσει τελικά το παντελόνι σε αυτό το χρώμα- για να ξεφύγετε.

Η ουσία είναι ότι δεν είπατε την αλήθεια, γιατί φοβηθήκατε, μήπως σας θεωρήσουν α) «φτωχό», β) «καημένο» ή γ) «σπάγκο» και προτιμήσατε να πληρώσετε σαν… Μήπως, σε αυτή τη συγκυρία είναι επιβεβλημένο να αναθεωρήσουμε τη συμπεριφορά μας και να αρχίσουμε να γινόμαστε  πιο ορθολογικοί στις επιλογές μας; Είναι ενθαρρυντικό πάντως ότι όλο και περισσότεροι είναι εκείνοι που αρνούνται να υποκύψουν στις παράλογες απαιτήσεις και γίνονται πιο συνετοί στις επιλογές τους.