Αιθεροβάμων

Του Γιώργου Λακόπουλου

Δύο χονδροειδείς κινήσεις σε 48 ώρες είναι πολλές για επικεφαλής κόμματος, στο οποίο οι δημοσκόποι δίνουν σταθερά πάνω από 10% το τελευταίο διάστημα. Βεβαίως, έχει παρελθόν σε αυτό τον τομέα. Τέτοια εποχή πριν από τέσσερα χρόνια οι δημοσκοπήσεις φούσκωναν τα πανιά του με 20%. Ο Αλέξης Τσίπρας διάβασε όμως λάθος τις εικαζόμενες προθέσεις του εκλογικού σώματος απέναντί του.
Αποτέλεσμα; Το 2009 ίδρωσε να μπει στη Βουλή καθώς προσπάθησε να δώσει στα «Δεκεμβριανά» χαρακτηριστικά που παρέπεμπαν στον Γαλλικό Μάη - τουλάχιστον.

Ισως τότε ήταν απλώς αιθεροβάμων. Σήμερα όμως διολισθαίνει στη διεκδίκηση άλλων χαρακτηρισμών - διόλου κολακευτικών. Πρώτα ανακάλυψε το «ελληνόμετρο» και βρήκε ότι αυτοί που κυβερνούν «δεν είναι και τόσο Ελληνες». Οτι δεν έχει αποσυρθεί αυτή η δήλωση σημαίνει πως δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη γύρω του αυτό που στα ομηρικά έπη αποδίδεται με τον στίχο: «Ποίον σε έπος φύγεν έρκος οδόντων;». Σε ελεύθερη μετάφραση αποδίδεται με πολλές διατυπώσεις.

Στη συνέχεια ο Αλέξης βάλθηκε να τρομάξει τους πολιτικούς του δυτικού ημισφαιρίου. Με μακροσκελή επιστολή του προειδοποιεί τους επικεφαλής της ευρωζώνης ότι ο ελληνικός λαός δεν θα αναγνωρίζει τα συμφωνηθέντα με την ελληνική κυβέρνηση. Πότε; «Μόλις αποκαταστήσει το δικαίωμά του να εκφράζει δημοκρατικά τη βούλησή του και ανακτήσει τον έλεγχο των δημοκρατικών του θεσμών». Και γιατί; Διότι «τα δύο πολιτικά κόμματα που συμμετέχουν στην κυβέρνηση δεν έχουν τη λαϊκή εξουσιοδότηση να δεσμεύσουν την Ελλάδα σε συνθήκες και συμφωνίες τέτοιου τύπου».

Δεν είναι γνωστό από πού προκύπτει ότι την εξουσιοδότηση που δεν έχουν τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού την έχει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε κατά πόσον οι αποδέκτες της επιστολής τη διάβασαν και το ξανασκέφτονται. Οπως δεν είναι γνωστό επίσης αν ξέρουν στην Κουμουνδούρου τι ακριβώς είναι οι διεθνείς συμβάσεις. Ή τι θα μπορούσαν να βάλουν στη θέση της συγκεκριμένης συμφωνίας αν - λέμε τώρα - ο ελληνικός λαός την ακύρωνε, όπως προβλέπουν. Συνεπώς, πρέπει να διαλέξουμε ανάμεσα σε δύο εκδοχές. Ή ότι ο Τσίπρας απλώς κάνει τον Κουταλιανό για να μαζέψει ψήφους. Ή ότι η επιστολή του εντάσσεται σε αυτό που έλεγε ο οικονομολόγος Βαν Νιούμαν: «Δεν υπάρχει λόγος να είσαι ακριβής όταν δεν ξέρεις καν για ποιο πράγμα μιλάς».