Τον τελευταίο καιρό έχει διαμορφωθεί στην ενημερωτική μπλογκόσφαιρα μια ατμόσφαιρα-φαινόμενο αξιοπιστίας, που πλανάται σιωπηλά σέ όλο το εύρος του ελληνικού διαδικτύου. Η μεταδιδόμενη πληροφόρηση κατά κανόνα είναι σοβαρή και έγκυρη, η οποία μάλιστα αναπαράγεται μεταξύ των μπλογκς, χωρίς προηγούμενη διαπλοκή-συνεννόηση-ή σκοπιμότητα. Οι σχέσεις μεταξύ των νιόφαντων αυτών των ιεραποστόλων της ενημέρωσης (κυριολεκτικά ιεραπόστολοι, αφού δουλεύουν για την ψυχή της μάνας τους) είναι αθόρυβα αγαστή και διέπεται κυρίως από αλληλοσεβασμό. Ανταλλάσσουν μεταξύ τους πληροφορίες (ή τις δανείζονται μόνοι τους), αθόρυβα κι ευγενικά. Αφήνουν τον παραλήπτη της είδησής τους, να κρίνει άν η πραμμάτειά τους ενδιαφέρει ή όχι.
Υπάρχει μια ολοφάνερη υγεία σ΄όλο αυτό το σκηνικό. Η κυκλοφορία των ιδεών είναι γάργαρη, έντιμη. Γκάφες δεν υπάρχουν ,ούτε και διαψεύσεις. Γι αυτό κι αυτά τα ενημερωτικά sites, η blogs- (καμιά πενηνταριά το πολύ) που πρωταγωνιστούν στην τρέχουσα κεντρική επικαιρότητα, έχουν εξελιχθεί σε Ευαγγέλιο για τους επαγγελματίες ρεπόρτερς. Ξεκινάνε τη μέρα τους αφού ρίξουν μια ματιά στα μπλογκς. Πολλοί από τους ονειροπόλους Δον Κιχώτες της εναλλακτικής αυτής ενημέρωσης ισχυρίζονται πως δεν είναι δημοσιογράφοι επαγγελματίες, και συχνά εμφανίζονται πολέμιοι της δημοσιογραφίας, αν κι αυτή κυκλοφορεί στο... μεδούλι τους. Η συνέπεια με την οποία διαχειρίζονται την πληροφόρηση προδίδει πολλά.
Απόσπασμα από ανάρτηση του ΑΠ.ΒΡΑΧΙΟΛΙΔΗwww.press-bank.gr
Υπάρχει μια ολοφάνερη υγεία σ΄όλο αυτό το σκηνικό. Η κυκλοφορία των ιδεών είναι γάργαρη, έντιμη. Γκάφες δεν υπάρχουν ,ούτε και διαψεύσεις. Γι αυτό κι αυτά τα ενημερωτικά sites, η blogs- (καμιά πενηνταριά το πολύ) που πρωταγωνιστούν στην τρέχουσα κεντρική επικαιρότητα, έχουν εξελιχθεί σε Ευαγγέλιο για τους επαγγελματίες ρεπόρτερς. Ξεκινάνε τη μέρα τους αφού ρίξουν μια ματιά στα μπλογκς. Πολλοί από τους ονειροπόλους Δον Κιχώτες της εναλλακτικής αυτής ενημέρωσης ισχυρίζονται πως δεν είναι δημοσιογράφοι επαγγελματίες, και συχνά εμφανίζονται πολέμιοι της δημοσιογραφίας, αν κι αυτή κυκλοφορεί στο... μεδούλι τους. Η συνέπεια με την οποία διαχειρίζονται την πληροφόρηση προδίδει πολλά.
Απόσπασμα από ανάρτηση του ΑΠ.ΒΡΑΧΙΟΛΙΔΗwww.press-bank.gr
2 σχόλια:
Στο τρίτο ποτό, ο ειρμός είχε χαθεί. Εκεί που μιλάγαμε για τις αναδουλειές στο αρχιτεκτονικό του γραφείο, ο Μιχάλης «πετάει» το εξής (αν και όχι τόσο άσχετο προφανώς): «Ρε συ, γιατί αυτοί οι μπλόγκερς δεν γράφουν κάθε μέρα; Βρήκα ένα μπλογκ τις προάλλες φοβερό, το διάβασα όλο μέχρι πίσω και τώρα ανυπομονώ για τα επόμενα. Αλλά ο άτιμος δεν γράφει τόσο συχνά. Γιατί; Ε;». Σε λίγα λεπτά βέβαια -επειδή για ακόμη μια φορά επιβεβαιώθηκε ότι η Ελλάδα είναι ένα μικρό χωριό, μιας και ο περί ου ο λόγος μπλόγκερ είναι γνωστός- έμαθε ότι ο λόγος που δεν γράφει τόσο συχνά είναι γιατί απλώς «πώς να στο πώ, ...μπούχτισε». Με δύο παιδιά στα 35 του (γεγονός που βέβαια έχει γεννήσει σπαρταριστά post), εργαζόμενος πλήρους απασχόλησης, με deadlines να τρέχουν ολούθε, υποχρεώσεις, κοκ, η αρχική του δίψα για ανώνυμο γράψιμο κόπασε. «Δεν είναι δα κι ότι το κάνει για βιοποριστικούς λόγους! Δείξε λίγο κατανόηση στον άνθρωπο!»
Πάντως, μια νέα γρίπη πράγματι θερίζει την παγκόσμια μπλογκόσφαιρα. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Τechnorati, της μηχανής αναζήτησης για μπλογκς, από τα 133 εκατομμύρια μπλογκς που βρίσκονται στον «αέρα» σήμερα, μόλις τα 7,4 εκατομμύρια έχουν ανανεωθεί έστω και μία ακόμη λέξη τους τελευταίους τέσσερις μήνες. Οπως γράφει και σχετικό ρεπορτάζ των Νew York Times, «αυτό σημαίνει ότι το 95% των μπλογκς έχουν ουσιαστικά εγκαταλεiφθεί, αφημένα να πλέουν στον Ιστό, σαν δημόσια απομεινάρια ενός ονείρου -ή έστω μιας φιλοδοξίας- που έμεινε ανεκπλήρωτη».
Σημάδια του φαινομένου παρατηρούμε και στη μικρή μας χώρα και το ακόμα μικρότερο ελληνικό μπλογκοχωριό. Είναι πολλοί από την πρώτη εκείνη φουρνιά των ιστολόγων (τους οποίους λίγο πολύ όλοι διαβάζαμε) που έχουν εγκαταλείψει πια το χόμπι τους, γράφοντας πια από ποτέ έως σπάνια, με όλο και λιγότερη διάθεση και οίστρο. Ενας από αυτούς είναι και ο Γ., ο αγαπημένος μπλόγκερ του Μιχάλη. «Ναι, ψιλοβαρέθηκα», ομολογεί στην «Κ». «Πριν από τρία χρόνια περίπου, το blogging έγινε μόδα και στην Ελλάδα. Δημιουργήθηκε γρήγορα μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων που μπλόγκαραν κάθε δύο ή τρεις ημέρες και ορισμένοι και κάθε μέρα. Δεν μπορείς όμως να διατηρήσεις τους ίδιους ρυθμούς για τόσο καιρό. Καταρχήν στερεύεις και κατά δεύτερον χάνεις το ενδιαφέρον σου». Πολλοί σταδιακά αποθαρρύνθηκαν και από την χαμηλή δημοτικότητα της «δουλειάς» τους. «Το ενδιαφέρον των αναγνωστών σε κάνει στην αρχή να γράφεις συχνά και όσο μεγαλύτερο το ενδιαφέρον τόσο πιο συχνά γράφεις. Οσο τα σχόλια μειώνονται, νιώθεις σαν να σε βαριούνται».
Από την άλλη, όμως όσο περισσότερο δημοφιλές γίνεται ένας μπλόγκερ τόσο πιο πιθανό γίνεται να τον διαβάσουν άνθρωποι που δεν πρέπει. «Οταν ξεκινάς να μπλογκάρεις, δεν έχεις συναίσθηση του τι μπορεί να συμβεί με τη δημοσιοποίηση ιστοριών από τη ζωή σου, τη δουλειά σου κλπ. Κάποια στιγμή, για παράδειγμα, το έμαθε η αδερφή μου. Μάνι μάνι, έπρεπε να την αφαιρέσω από πρωταγωνίστρια κάποιων ιστοριών μου. Το ίδιο συνέβη όταν μαθεύτηκε και στη δουλειά. Αρχισα να αυτολογοκρίνομαι, να μαζεύομαι. Ε, αυτό αφαιρεί από τη μαγεία του blogging», εξηγεί ο Γ.
Και από τα επιτυχημένα μπλογκς στην Ελλάδα, όμως, ελάχιστα ήταν τα success stories που προέκυψαν. Οι περισσότεροι γνωρίζουν την ιστορία της Ψιλικατζούς, που εξαιτίας της δημοφιλίας του μπλογκ της, έκλειψε το μαγαζάκι της, έπιασε δουλειά σε μεγάλη επιχείρηση και έβγαλε και βιβλίο -
Ηδη, είναι κάποιοι που μιλούν, αν όχι για θάνατο, σίγουρα για ένα «κραχ» στο χρηματιστήριο των ιστολογίων. Είναι και κάποιοι άλλοι που υποστηρίζουν ότι δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα διαψευστούν οι διάφοροι προφήτες του ίντερνετ, κρίνοντας ότι ήταν λογικό να «κάτσει» το φαινόμενο μετά την έκρηξη των περασμένων ετών. Είναι κι ο... Μιχάλης. «Καλά όλα αυτά, αλλά να του πεις να γράφει πιο συχνά σε παρακαλώ».
E.V
To ιστολόγιο, γνωστό συχνά με την αγγλική άκλιτη ονομασία μπλογκ (blog), είναι μορφή ιστοχώρου. Είναι λίστα καταχωρήσεων από την πιο πρόσφατη καταχώρηση στην παλαιότερη. Το περιεχόμενο των καταχωρήσεων μπορεί είναι οτιδήποτε, όπως Νέα , πολιτικοκοινωνικός σχολιασμός, σχολιασμός των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των διασημοτήτων, προσωπικά ημερολόγια και ειδικά θέματα όπως τεχνολογία, μόδα, αθλητικά, τέχνες, γαστρονομία. Συνήθως δεν απαιτείται ενδελεχής επιμέλεια του κώδικα της ιστοσελίδας, μιας και συχνά είναι εγκατεστημένα αυτόματα συστήματα, που παρέχουν την δυνατότητα στο διαχειριστή του ιστολογίου να συντάξει μια καταχώρηση με πολύ λίγα βήματα.
Ο κοινός χρήστης του διαδικτύου μπορεί εύκολα και δωρεάν να ξεκινήσει το δικό του ιστολόγιο μέσω πολλών φορέων που προσφέρουν συστήματα τα οποία στηρίζονται σε λογισμικό που κάνει την σύνταξη των ιστολογίων πολύ απλή διαδικασία. Το αντάλλαγμα τέτοιων φορέων είναι συνήθως η αυτόματα διαφήμιση στα ιστολόγια ή η αυτοπροβολή. Σε τέτοιες υπηρεσίες στηρίζεται η πλειοψηφία των ιστολογίων, ιδίως τα μικρότερα. Όμως όπως και κάθε άλλο είδος ιστοσελίδας, έτσι και το ιστολόγιο μπορεί να στηριχθεί και σε υπηρεσίες στις οποίες ο διαχειριστής του ιστολογίου έχει τον πλήρη έλεγχο του ιστοχώρου του.
O αγγλικός όρος blog προέρχεται από το weblog το οποίο έχει μεταφραστεί στα ελληνικά ως ιστολόγιο. Το weblog είναι επινόηση του Jorn Barger από τον Δεκέμβριο του 1997. Στις αρχές του 1999 όμως ο Peter Merholz ανακοίνωσε ότι θα το προφέρει «wee-blog» και έτσι καταλήξαμε στο σύντομο όρο blog αφού ο συντάκτης αναφερόταν ως blogger. Η παρουσία των ιστολογίων στον Παγκόσμιο Ιστό αποτελεί μια μορφή διαδικτυακής δημοσιογραφίας που υλοποιεί την έννοια της δημοσιογραφίας των πολιτών. Φορείς της τελευταίας δεν είναι οι εργαζόμενοι στο χώρο των ΜΜΕ αλλά χρήστες του διαδικτύου που δεν έχουν επαγγελματική σχέση με την Τέταρτη Εξουσία, για αυτό και δεν υπάγονται σε έλεγχο από κρατικές Αρχές, όπως πχ το ελληνικό ΕΣΡ.
Δημοσίευση σχολίου