Του Βασίλη Μαγκλάρα
Ήταν δυο μάτια. Μάτια, πετράδια πολύτιμα, που με κοίταζαν μέσα απ’ τα θολωμένα τζάμια ενός λεωφορείου ή κάποιου τρένου της μεγάλης φυγής. Δεν θυμάμαι αν ήταν στα σύνορα της Πολωνίας, της Μολδαβίας ή της Ρουμανίας με την Ουκρανία, απλά θυμάμαι ότι έσμιξαν οι ματιές μας μέσα από την τηλεοπτική οθόνη και με εξόντωσαν…