Του Παύλου Τσίμα
Η σκηνή αποτυπώνεται σ’ ένα βίντεο, ένα ανάμεσα σε πολλά παρόμοια που
κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο. Βράδυ, σ’ έναν δρόμο της γενέθλιας γειτονιάς
μου. Πλατεία Αμερικής. Μια ομάδα νεαροί, μαυροντυμένοι, με όψη και θρέψη
νύχτας σκοτεινής, έχουν βγει κυνήγι. Κυνήγι μεταναστών. Γύρω τους
συγκεντρώνονται περίοικοι, άνθρωποι κανονικοί, γείτονές μου, κάποιοι με
ξύλα στα χέρια. Ακούγονται θόρυβοι, βιτρίνες που σπάζουν, πινακίδες που
ξηλώνονται. Κάποια στιγμή ένα φως ανάβει ψηλά σ’ ένα μπαλκόνι, κάποιος
διαμαρτύρεται, φωνάζει «ντροπή». Κανείς δεν παίρνει το μέρος του. Τον
γιουχάρουν. Ενας από τους φουσκωτούς τον αποστομώνει με το επιχείρημα
«εσένα σε γ... ο Τσίπρας». Το κυνήγι συνεχίζεται. Κάποια στιγμή ένας
νεαρός με σκούρο δέρμα εμφανίζεται στο βάθος του δρόμου. Τον παίρνουν
στο κατόπι με αλαλαγμούς, κάποιος του φωνάζει «τρέξε», εκείνος χάνεται
στα στενά αλαφιασμένος...