Ανεξιθρησκεία made in Greece... (Δένοντας τα κορδόνια μου, ανακάλυψα ένα τζαμί)

Ανήκω σε εκείνους τους αναίσθητους τύπους που μπορούν να περπατούν για ώρα με τα κορδόνια των παπουτσιών τους λυμένα, που δεν σταματούν για να τα δέσουν μέχρι να είναι κάτι παραπάνω από ορατός ο κίνδυνος να τους φύγει κανένα παπούτσι στη μέση του δρόμου. Χθες το απόγευμα, διαπιστώνοντας με πίκρα ότι τα κορδόνια μου κινούνται και πάλι εκτός συνταγματικού τόξου, σταμάτησα μπροστά σε μια πολυκατοικία και εντοπίζοντας κάτι βολικά σκαλάκια που οδηγούσαν σε ένα υμιυπόγειο διαμέρισμα, κάθισα να δέσω τα παπούτσια μου.


Τα όσα ακολούθησαν ήταν κάτι παραπάνω από απρόσμενα. Η πόρτα του ημιυπόγειου διαμερίσματος άνοιξε, ένας νεαρός μου έγνεψε να μην κάνω φασαρία και επέστρεψε στο εσωτερικό του διαμερίσματος, αφήνοντας την πόρτα μισάνοιχτη, προφανώς θεωρώντας ότι μόλις δέσω τα παπούτσια μου, θα τον ακολουθήσω στο εσωτερικό.

Κοιτώντας αμήχανα γύρω μου, είδα ότι έξω από την πόρτα βρίσκονταν διάφορα παπούτσια ενώ από το παράθυρο του διαμερίσματος διέκρινα ότι το πάτωμα του εσωτερικού χώρου ήταν καλυμμένο πλήρως από μια μοκέτα, πάνω στην οποία βρίσκονταν διάφορα μικρά χαλάκια, μερικά από τα οποία ήταν διπλωμένα. Ο χώρος φαινόταν προσεγμένος και απόλυτα καθαρός.

Από το πουθενά, στο κέντρο μιας μεγάλης ελληνικής πόλης είχα ανακαλύψει ένα από τα πολλά τζαμιά που υπάρχουν ανά την Ελλάδα και στα οποία οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της χώρας ασκούν κρυφά τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. O νεαρός που μου άνοιξε την πόρτα είχε προαφανώς θεωρήσει ότι ετοιμαζόμουν να βγάλω τα παπούτσια μου για να μπω στον ιερό χώρο.

Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε συνειρμικά στο μυαλό ήταν οι περίφημες κατακόμβες των πρώτων Χριστιανών για τις οποίες με τόση θέρμη μας είχαν μιλήσει στο σχολείο. Για αυτές τις σύγχρονες κατακόμβες στα κέντρα των ελληνικών πόλεων, δεν μιλάει σχεδόν κανείς.

Από την πρόνοια λατρείας μέχρι και του Άγνωστου Θεού, στο μονοπώλιο λατρείας του δικού μας και μόνο Θεού. Ανεξιθρησκεία made in Greece...
Πηγή: parapolitiki.com