του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα
Με ιεροπρέπεια και συνοχή καρδίας, γαλήνη
και ηρεμία από μια βαθιά μοναστική παράδοση και λειτουργική ζωή,
που είναι παρούσα και με τη συμμετοχή
πολλών πιστών, τελέσαμε (8 και 9-6-2014, Κυριακή της
Πεντηκοστής, απόγευμα και Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος, πρωί) τις ιερές
Ακολουθίες:
τον Εσπερινό, τον Όρθρο και τη Θεία Λειτουργία στην ανακαινισμένη, στελεχωμένη και πανηγυρίζουσα Ιερά
Μονή της Αγίας Τριάδας Βελβεντού,
βουτηγμένη κυριολεκτικά μέσα στις όμορφες, κατάφυτες και καταπράσινες πλαγιές
των Πιερίων ορέων.
Κατακλυζόμαστε και πάλι, όπως τότε οι πρώτοι,
από παράξενα θεάματα και ακατάληπτα αισθήματα, από τα όσα θαυμαστά σήμερα συμβαίνουν:
‘’Παράδοξα
σήμερον, είδον
τα έθνη πάντα εν πόλει Δαυίδ, ότε το Πνεύμα κατήλθε το άγιον εν
πυρίναις γλώσσαις, καθώς ο θεηγόρος Λουκάς απεφθέγξατο. Φησί γαρ. Συνηγμένων
των Μαθητών του Χριστού, εγένετο ήχος, καθάπερ φερομένης βιαίας πνοής, και
επλήρωσε τον οίκον, ου ήσαν καθήμενοι, και πάντες ήρξαντο φθέγγεσθαι, ξένοις
ρήμασι, ξένοις δόγμασι, ξένοις διδάγμασι, της αγίας Τριάδος’’ (Στιχηρό
Ιδιόμελο της Πεντηκοστής).
Σήμερα όλα τα
έθνη, που
βρίσκονταν στην πόλη του Δαβίδ (=Ιερουσαλήμ), είδαν παράδοξα πράγματα, όταν κατέβηκε το Άγιο Πνεύμα με τη μορφή
των φλογισμένων γλωσσών, όπως ακριβώς το περιέγραψε ο θεοφώτιστος Λουκάς. Γιατί
λέει: Ενώ ήταν μαζεμένοι οι Μαθητές του Χριστού, ξαφνικά έγινε ένας θόρυβος,
όπως ακριβώς ένας βίαιος και δυνατός άνεμος και γέμισε όλη την οικία, που
κάθονταν (=οι Μαθητές). Και τότε άρχισαν να μιλούν με παράξενα λόγια, παράξενες
αλήθειες, παράξενα διδάγματα για την Αγία Τριάδα.
Η υμνογραφία της γιορτής προβάλλει το φως ως το κατεξοχήν σύμβολο της παρουσίας και ενέργειας του Τριαδικού Θεού στον κόσμο. ‘’Φως ο
Πατήρ, φως ο Λόγος, φως και το Άγιον Πνεύμα, όπερ εν γλώσσαις πυρίναις, τοις
Αποστόλοις επέμφθη, και δι’ αυτού πας ο κόσμος φωταγωγείται, Τριάδα σέβειν
αγίαν’’ (Εξαποστελάριον
Πεντηκοστής)
Φως είναι ο Θεός-Πατέρας, Φως και ο
Θεός-Λόγος, Φως και το Άγιο Πνεύμα, που με τη μορφή των πύρινων γλωσσών
στάλθηκε στους Αποστόλους και έτσι με την ακτινοβολία Του φωτίζεται όλος ο
κόσμος, ώστε να σέβεται και να δοξάζει την Αγία Τριάδα.
Ο Τριαδικός Θεός είναι ‘’φως
οικών απρόσιτον, ον είδεν ουδείς ανθρώπων, ουδέ ειδείν δύναται’’ (Α’ Τιμ.
6,16). Κατοικεί σε
φως απρόσιτο. Κανένας από τους ανθρώπους ούτε τον είδε ούτε μπορεί να τον δει.
Και ‘’ο Θεός φως εστί και σκοτία εν αυτώ ουκ έστιν ουδεμία’’ (Α’ Ιωάν. 1,5). Ο Θεός είναι φως, και δεν
υπάρχει σ’ αυτόν καθόλου σκοτάδι. Όπως είπε ο Χριστός: ‘’Εγώ ειμί το φως του
κόσμου’’ (Ιωάν.
8,12). Εγώ είμαι
το φως του κόσμου.
Την πανηγυρική
Θεία Λειτουργία
τέλεσαν ο Πρωτοσύγκελος της Ιεράς
Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης Αρχιμ. π. Χριστοφόρος Αγγελόπουλος με τον
Πρεσβ. π. Αθανάσιο Γεωργιάδη (Κοίμηση της Θεοτόκου Βελβεντού) και τον Εσπερινό με την Αρτοκλασία ο γράφων.
Ο Μέγας Εσπερινός έγινε στο ευπρεπισμένο ανώι της Ιεράς Μονής και στα Αναλόγια
έψαλαν δεξιά οι Μοναχές και αριστερά οι ψάλτες: Βασίλειος Καρανώτας, Εμμανουήλ Χ.
(Λάκης) Χατζημανώλης, Γιάννης Παπαγόρας και ο Αντώνιος Δ. Βασσάρας από τη
Θεσσαλονίκη.
Το Μοναστήρι της Αγίας Τριάδας Βελβεντού
ένα από τα παλαιότερα και ιστορικότερα μοναστήρια της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων
και Κοζάνης (τα άλλα, επίσης ιστορικά
Μοναστήρια, είναι: του Αγίου Αντωνίου – Σιάπκας, της Παναγίας Ζιδανίου και
της Αγίας Τριάδας - Λαριούς που κι αυτό σήμερα πανηγυρίζει) σου μεταδίδει, όταν το επισκεφτείς ως
προσκυνητής, σταθείς και το κοιτάξεις με μάτια και νου ανοιχτά, αέναα τη χάρη, που έρχεται ως αύρα ελευθερίας από το χώρο του
ακτίστου και περιλούει με το άκτιστο φως
της Αγίας Τριάδας όλα τα κτιστά, τα
άψυχα και τα έμψυχα, τα λουλούδια και τα ανθρώπινα πρόσωπα και τα αναδεικνύει, βοηθά
το καθένα να αναπτυχθεί ελεύθερα, να γίνει αυτό που είναι, για να συναντήσει (με την έξοδό του από τη
νοσηρή αυτο-ειδωλοποίηση, καθώς ‘’αυτείδωλο εγενόμην’’) τον Τριαδικό Θεό και το συνάνθρωπο, ως αδελφό και συμμέτοχο στο συλλογικό βίο. Να τον δω όχι
ως απειλή από την οποία πρέπει (με
ευλογοφανή επιχειρήματα) να απομακρυνθώ και να την απομακρύνω με την
αυτο-απομόνωσή μου.
‘’Ευλογητός ει, Χριστέ ο Θεός ημών, ο
πανσόφους τους αλιείς αναδείξας, καταπέμψας αυτοίς το Πνεύμα το άγιον, και δι’
αυτών την οικουμένην σαγηνεύσας, Φιλάνθρωπε, δόξα σοι’’ (Απολυτίκιο
της Πεντηκοστής).
π.
Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
9-6-2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου