«Υγειονομική ζώνη»

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

Χρειάστηκε να περάσει σχεδόν ένας μήνας για καταλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να ήλθε πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές αλλά δεν κέρδισε τίποτα. Οσοι και να τον ψήφισαν στις 25, κανείς δεν έφυγε στις 26!

Αλλά αυτό δεν είναι έκπληξη - αργά ή γρήγορα θα το καταλάβαιναν!

Η έκπληξη είναι ότι τώρα προσπαθούν να εξηγήσουν τι συνέβη και δεν κέρδισαν.

Για ποιον λόγο δηλαδή οι θεωρίες περί «κοινωνικής πόλωσης», «αντισυστημικής λογικής» και «κινηματικής δυναμικής» με τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ πορεύτηκε έως τώρα κατέρρευσαν στις κάλπες των δημοτικών, των περιφερειακών και των ευρωπαϊκών εκλογών.

Ο καθένας φυσικά έχει την εξήγησή του. Αλλά υπάρχει και η προφανής εξήγηση - η οποία κατά τον Οκαμ είναι και η πραγματική αν δεν την αντικρούει κάτι πειστικά...

Ε, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κέρδισε και ούτε πρόκειται να κερδίσει στο ορατό μέλλον επειδή γύρω του έχει δημιουργηθεί μια ανθεκτική «υγειονομική ζώνη».

Κοινωνική και πολιτική. Εντός και εκτός Ελλάδος.

Μια «υγειονομική ζώνη» που του επιβάλλει ένα πολιτικό και εκλογικό ταβάνι και η οποία δεν του επιτρέπει να αναπτύξει καμία δυναμική.

Αν κατάλαβα καλά, ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι αυτό συμβαίνει επειδή τον πολεμούν το «σύστημα», η «ακροδεξιά κυβέρνηση», η «μονταζιέρα», τα «μέσα της διαπλοκής», ενδεχομένως και η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ μαζί με τη FIFA.

Με άλλα λόγια ότι «φταίνε οι άλλοι».

Αλλά η σκληρή αλήθεια είναι ότι αυτήν την «υγειονομική ζώνη» την εξέθρεψε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος την κατέστησε αδιαπέραστη.

Διότι προσπάθησε να διαχειριστεί το 27% με τις γραφικές λογικές του 4%.

Διότι έκανε πολιτική με όρους μικρού περιθωριακού κόμματος και όχι μεγάλης πολιτικής παράταξης.

Διότι δεν συνειδητοποίησε εγκαίρως ότι πήγε στο 27% όχι επειδή οι ιδέες του ή οι επιλογές του ή η ηγεσία του τυγχάνουν της αποδοχής της ελληνικής κοινωνίας αλλά επειδή βρέθηκε την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο σημείο.

Διότι πολιτεύτηκε χωρίς μέτρο και με άμετρο θράσος. Με αποκορύφωμα την απίστευτη δήλωση Τσίπρα στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ ότι «δεν θα γίνουμε σαν αυτούς» - σαν ποιους, δηλαδή;

Αλλά αυτό ακριβώς είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν μπορεί να αλλάξει και ούτε θα αλλάξει, όσοι κι αν προσφερθούν να συμμαχήσουν μαζί του. Την ίδια στιγμή που η Κεντρική Επιτροπή συζητάει για συμμαχίες με την Κεντροαριστερά, η Κωνσταντοπούλου κυνηγάει να συλλάβει τον Βενιζέλο!..

Αυτή η αλλοπρόσαλλη φυσιογνωμία αποτελεί ταυτοχρόνως τη δύναμη και την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ.

Ή, για να είμαι πιο ειλικρινής, έως τώρα αποτελούσε τη δύναμη.

Εφεξής θα αποτελεί την αδυναμία.