Ας διαλέξουμε ένα δρόμο

της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ακούω για τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής. Σταυροδρόμι των Βαλκανίων, τουριστικός «γίγαντας», ενεργειακή καρδιά είναι μερικές απο τις πιο συνηθισμένες περιγραφές. Θα μπορούσαν να είναι και η πραγματικότητα, εάν τα προηγούμενα υπήρχε επαρκής προγραμματισμός και συντονισμός των δυνάμεων.
Τα χρηματοδοτικά εργαλεία που δόθηκαν στην περιοχή, κυρίως το ΕΣΠΑ, μπορεί να ήταν αρκετά, μπορεί και λίγα. Η επάρκεια προσδιορίζεται πάντα με βάση τους στόχους που έχουν τεθεί και τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Για χρόνια, εξάλλου, πιπιλίζαμε την «καραμέλα» της απορροφητικότητας, σαν να ήταν το μοναδικό κριτήριο με το οποίο προσεγγίζεται η ανάπτυξη. Πόσο μακριά νυχτωμένοι…
Πέρα απο τους αριθμούς, τα ποσά και τους δείκτες για να ευημερήσει μια περιοχή ή τουλάχιστον για να μπει σε κάποια τροχιά ανάπτυξης, απαιτείται ένα συγκεκριμένο σχέδιο.

Αν είναι δηλαδή να επενδύσουμε στον τουρισμό, ας θέσουμε ως στόχο όλες οι υποδομές, αγροτικές, αεροδρόμια, υδατοδρόμια, μουσεία και βιβλιοθήκες, οι φυσικοί και ανθρώπινοι πόροι να υπηρετούν αυτό το στόχο και να στήσουμε επιτέλους ένα «πακέτο» που θα λέει κάτι. Αν είναι να γίνουμε Πανεπιστημιούπολη, ας τρέξουμε να προσελκύσουμε υποψήφιους φοιτητές απο τα Βαλκάνια ή τα Εμιράτα.
Επιτέλους, όμως, ας διαλέξουμε ένα δρόμο για να τον περπατήσουμε, γιατί λίγο απο ‘δω και λίγο απο ‘κει το μόνο που κάνουμε είναι να σπαταλάμε δυνάμεις.