Β.Π. Καραγιάννης
Περί την 10ην βραδινήν
περνώντας από την κεντρική πλατεία έπεσα στη λήξη μιας πολιτικής ομιλίας περί
των δημοτικών αγωνισμάτων, εντελώς αυθεντική και λαϊκή. Ο ρήτωρ πατών επί γης κι
όχι ανεβασμένος σε ικριώματα λόγου, στη βάση του καμπαναριού με το φυσικό φωτισμό
του χώρου, ανέλυε το πρόγραμμα του σε μια συγκέντρωση φίλων του απλή και συγκρατημένη,
άρα με στοιχεία πολιτικού, συγκεντρωσιακού πολιτισμού.
Είχε και κρύο εν τω μεταξύ κι αυτό προσέδιδε
στους προσελθόντες οπαδούς που μετακόμισαν από το εκλογικόν τους κέντρο επί της
οδού Νικομηδείας, μια δόσιν ηρωισμού, ολίγην δε λέω...
Σχεδόν τους συμπάθησα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου