Η λαϊκή εξέγερση του
Πολυτεχνείου, η κατάληψη της Νομικής που προηγήθηκε και συνολικά η
αντιδικτατορική πάλη κατά της στρατιωτικής δικτατορίας είναι εδώ για να μας
υπενθυμίζουν το νόημά τους και να εμπνέουν τους αγώνες του σήμερα.
Σαράντα χρόνια μετά το
Νοέμβρη του 1973, ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου δεν επανέρχεται ως απλή μνήμη,
αλλά βιώνεται ως πραγματικότητα μέσα από τις κινητοποιήσεις των ημερών.
Σε μια περίοδο που οι
απολύσεις και η ανεργία χτυπάνε «κόκκινο», που η Δημόσια Παιδεία, η Ασφάλιση
και η Υγεία διαλύονται, μπροστά στο πραξικοπηματικό σφράγισμα της ΕΡΤ και
μπροστά στη φασιστική απειλή και την εξαθλίωση μιας ολόκληρης κοινωνίας, ο
φετινός εορτασμός του Πολυτεχνείου συμπυκνώνει έναν συνολικό αγώνα για την
ανατροπή της αυταρχικής και αντιδημοκρατικής κυβέρνησης και των μνημονιακών
πολιτικών.
Η απάντηση στη βαθειά
οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση βρίσκεται στη λαϊκή πάλη. Η έξοδος από
την κρίση είναι ρεαλιστική και εφικτή, μόνο αν στο προσκήνιο βρίσκεται
ένα μαζικό, δυναμικό και πολύμορφο κίνημα κοινωνικών αντιστάσεων.
Την Κυριακή οφείλουμε
όλοι και όλες να δώσουμε το «παρών» στις εκδηλώσεις και τις συγκεντρώσεις για
την επέτειο του Πολυτεχνείου στην Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης και σε όλη τη
χώρα.
1 σχόλιο:
Απολογία του Γ.Παπαδοπούλου (Απόσπασμα σχετικό προς τα συνθήματα Ψωμί παιδεία ελευθερία)
«..Ως προς το ψωμί, την οικονομίαν, παραλάβαμεν το εθνικόν εισόδημα εις τα 565 δολλάρια, και παραδώσαμε την διαχείρισιν της εξουσίας όταν ανετράπημεν εις 1.100.
Παραλάβαμεν τον προϋπολογισμόν της χώρας εις το ύψος των 29 δισεκατομμυρίων και παραδώσαμεν την αρχήν, με τον προϋπολογισμόν της χώρας εις 109 δισεκατομμύρια.
Παραλάβαμεν το συναλλαγματικόν απόθεμα της χώρας εις τα 200 εκατομμύρια δολλάρια και το παραδώσαμεν εις τον ένα δισεκατομμύριον πεντήκοντα εκατομμύρια δολλάρια. ..
Παιδεία! Δύο δισεκατομμύρια τετρακόσια εκατομμύρια ήσαν αι δαπάναι του προϋπολογισμού υπέρ της παιδείας όταν αναλάβομεν την αρχήν. Και παραδώσαμεν κονδύλιον εγγεγραμμένον εις τον προϋπολογισμόν ύψους 15 δισεκατομμυρίων.
Εξακόσιες είκοσι επτά ήσαν αι θέσεις των λειτουργών της ανωτάτης παιδείας, διότι δεν θα αναφερθώ εις την γενικήν, και ανεπτύξαμεν τας καθηγητικάς έδρας εις τον αριθμόν των εννεακοσίων εβδομήκοντα περίπου.
Δύο χιλιάδες εξακόσιοι ήσαν οι προβλεπόμενοι βοηθοί Καθηγητών, ως βοηθητικόν εκπαιδευτικόν προσωπικόν εις τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, και όταν παραδώσαμεν την αρχήν αι νομοθετημέναι θέσεις ανήρχοντο εις έξι χιλιάδας επτακοσίας, εάν δεν με απατά η μνήμη, εξ αυτών δε είχε κατορθωθεί να συμπληρωθούν περί τας τέσσερεις χιλιάδας οκτακοσίας.
Εδιπλασιάσαμε τας δυναμένας να προσφερθώσι υπηρεσίας εκ μέρους των φοιτητικών λεσχών, εβελτιώσαμε το φοιτητικόν συσσίτιον. Εχορηγήσαμεν τα φοιτητικά δάνεια.
Εχορηγήσαμε δωρεάν τα συγγράματα προς τους φοιτητάς. Εν πάση δε περιπτώσει ολοκληρώσαμε την έννοιαν εις την πραγματικήν μορφήν της δωρεάν παιδείας εις τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα…»
Δημοσίευση σχολίου