Η «εγχείρηση» του κ. Αρβανιτόπουλου

Του Πάσχου Μανδραβέλη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Είναι ενδιαφέρουσα η απάντηση του υπουργού Παιδείας στην «Καθημερινή» σχετικά με τα τραγικά ελλείμματά του στη διαχείριση θεμάτων της Ανώτατης Παιδείας. Πιο ενδιαφέρουσα είναι η αποστροφή της ανακοίνωσης που αναφέρει ότι «Υπενθυμίζω άλλωστε ότι ο νόμος 4009 (σ.σ.: ο νόμος Διαμαντοπούλου που ψηφίστηκε από τα 4/5 της Βουλής και το κόμμα του κ. Αρβανιτόπουλου) κατέστη εφαρμόσιμος με τις αλλαγές που φέραμε με τον νόμο 4076 για το σύστημα διεξαγωγής των εκλογών και την εισαγωγή της διαδικασίας της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας».

Αυταπόδεικτο! Ο νόμος κατέστη εφαρμόσιμος, αλλά τα πανεπιστήμια είναι κλειστά τρεις μήνες τώρα! Αυτό είναι αντίστοιχο με το «η εγχείρηση επέτυχε, αλλά ο ασθενής απεβίωσε».

Υπήρξε τραγική η διαχείριση της τωρινής κρίσης από τον υπουργό Παιδείας, με τα πανεπιστήμια να παραμένουν κλειστά επί μήνες, αλλά τραγικότερη ήταν η προετοιμασία της κρίσης που έχει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του. Να υπενθυμίσουμε ότι διά χειρός Αρβανιτόπουλου δόθηκε παράταση στη θητεία των πρυτάνεων (Πελεγρίνη, Σιμόπουλου κ.λπ.) οι οποίοι τώρα σήκωσαν το μπαϊράκι κι έφεραν σε απελπισία χιλιάδες οικογένειες φοιτητών. Δική του πρωτοβουλία ήταν η συνδιαχείριση των ακαδημαϊκών θεμάτων από τους πρυτάνεις με τα Συμβούλια Διοίκησης.

Να θυμίσουμε τι έγραφε τότε η «Κ», τότε που ο κ. Αρβανιτόπουλος έκανε τον νόμο πιο... «λειτουργικό»: «με τις αλλαγές στον νόμο το υπουργείο Παιδείας επιτυγχάνει τη συναίνεση με μία μεγάλη μερίδα πανεπιστημιακών και πρυτάνεων που αντιδρούσαν ζητώντας “αλλαγές στον νόμο ώστε να γίνει λειτουργικός”. Είναι ενδεικτικό ότι οι τελικές αλλαγές συνέκλιναν με τα κύρια αιτήματα της Συνόδου Πρυτάνεων και της ομοσπονδίας των πανεπιστημιακών ΠΟΣΔΕΠ. Ενδεικτικά, ο κοσμήτορας θα εκλέγεται (αντί να διορίζεται), το Τμήμα θα παραμείνει η βασική ακαδημαϊκή μονάδα του ΑΕΙ (αντί της Σχολής), ενώ οι πρυτάνεις θα εξαντλήσουν τη θητεία τους (έως τον Αύγουστο του 2014 ή του 2015) αναλαμβάνοντας παράλληλα την αρμοδιότητα διενέργειας εκλογών για το Συμβούλιο Ιδρύματος - το νέο όργανο που προκάλεσε και τις εντονότερες αντιδράσεις» (Απ. Λακασάς «Τα αγκάθια παραμένουν στα πανεπιστήμια» Καθημερινή 5.8.2012). Ο υπότιτλος του δημοσιεύματος ήταν προφητικός: «Η προσπάθεια του υπ. Παιδείας για αποκλιμάκωση της έντασης στα ΑΕΙ τίθεται εν αμφιβόλω».

Το πρόβλημα με τον κ. Αρβανιτόπουλο είναι κοινό με εκείνο που έχουν όλοι οι πολιτικοί παλαιάς κοπής· άσχετα αν ο ίδιος είναι σχετικά νέος στο κουρμπέτι. Προκειμένου να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο από τις πιέσεις ειδικών συμφερόντων και συντεχνιών, ικανοποιούν αιτήματα σε βάρος της κοινωνίας, ξηλώνουν μεταρρυθμίσεις, ευνοούν κατεστημένα συμφέροντα σε βάρος του γενικού. Πριν από τη χρεοκοπία, όταν ο πολιτικός χρόνος κινείτο σχετικά αργά, οι αντιμεταρρυθμιστές πολιτικοί καρπώνονταν τις ψήφους· οι επόμενοι υπουργοί λούζονταν τα λύματα των παρεμβάσεών τους και η κοινωνία πλήρωνε διά ελλειμμάτων το μάρμαρο. Τώρα όμως ο πολιτικός χρόνος κινείται ταχύτατα και ο κ. Αρβανιτόπουλος βρέθηκε αντιμέτωπος με τα αποτελέσματα των ρουσφετιών του.

Ας πρόσεχε, θα πουν κάποιοι, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός, ότι όλοι εμείς πληρώνουμε. Ως πότε;