Με τρόμο

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

Οι συμβάσεις των υποβρυχίων εξετάστηκαν από Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής, τον Απρίλιο 2011. Η διερεύνηση της υπόθεσης κατέληξε στην παραπομπή του Ακη Τσοχατζόπουλου.

Τον Ιούλιο 2011, η Επιτροπή Εξοπλισμών της Βουλής λειτούργησε ως οιονεί Εξεταστική Επιτροπή και εξέτασε τις μεταβολές στις συμβάσεις των υποβρυχίων που ακολούθησαν τις πρώτες συμβάσεις του Τσοχατζόπουλου.

Σε αυτήν την επιτροπή εκλήθησαν και κατέθεσαν οι υπουργοί Αμυνας που είχαν χειριστεί έως τότε τέτοιες συμβάσεις - Σπ. Σπηλιωτόπουλος, Ευ. Μεϊμαράκης και Ευ. Βενιζέλος...

Η έρευνα της επιτροπής (στην οποία μετείχαν βουλευτές από όλα τα κόμματα της προηγούμενης Βουλής...) δεν απεκάλυψε κάτι μεμπτό και έτσι η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.

Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ επανέρχεται στο ίδιο θέμα ζητώντας να συγκροτηθεί εκ νέου Εξεταστική Επιτροπή για να επανελεγχθούν όλες οι συμβάσεις για τα υποβρύχια από το 2000 και μετά.

Τυπικά, η πρωτοβουλία του είναι απολύτως θεμιτή.

Υπό μία προϋπόθεση: ότι από το 2011 έως σήμερα έχουν προκύψει νέα στοιχεία που δικαιολογούν την επανεξέταση της υπόθεσης.

Τέτοια στοιχεία, όμως, δεν υπάρχουν - υποθέτω πως αν υπήρχαν, ο ΣΥΡΙΖΑ θα τα είχε κάνει φέιγ-βολάν και θα τα μοίραζε στην Ομόνοια...

Ως εκ τούτου, τα μόνα νέα στοιχεία που έχουν προκύψει από την προηγούμενη Εξεταστική και αφορούν την υπόθεση είναι:

Πρώτον, ότι ο υπουργός Αμυνας του 2010 έγινε εν τω μεταξύ πρόεδρος του ΠαΣοΚ και αντιπρόεδρος της σημερινής κυβέρνησης.

Δεύτερον, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να ρίξει την κυβέρνηση με το ζόρι.

Πράγμα που σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει τον Βενιζέλο περίπου σαν την ΟΛΜΕ ή την (πρώην) ΕΡΤ: θεωρεί ότι είναι ο μοχλός που θα του επιτρέψει να αποδυναμώσει ή να διασπάσει την κυβερνητική πλειοψηφία.

Τον κυνήγησε για τη λίστα Λαγκάρντ, τώρα ξαναρχίζει με τα υποβρύχια, σε λίγο θα ζητήσει Προανακριτική Επιτροπή και για όσους έχουν παραπανίσια κιλά.

Δεν τους ενδιαφέρει το θέμα. Δεν τους ενδιαφέρει καν ο άνθρωπος. Τους ενδιαφέρει ο μοχλός. Τους ενδιαφέρει να πέσει η κυβέρνηση.

Και προκειμένου να το επιτύχουν δεν διστάζουν μπροστά σε κανένα μέσο και σε καμία μεθόδευση.

Αυτό, ο Βενιζέλος το έχει αποκαλέσει στη Βουλή «άτιμη πράξη». Εμένα δεν μου αρέσουν οι ηθικοί χαρακτηρισμοί, προτιμώ να το αποκαλέσω «τυχοδιωκτισμό».

Πολιτικά, όμως, το θεωρώ πιο αποκρουστικό.

Για έναν πολύ απλό λόγο.

Επειδή όταν κάποιος είναι διατεθειμένος να πατήσει επί πτωμάτων, προσώπων, αρχών και κανόνων προκειμένου να καταλάβει στην εξουσία, με κάνει να αναρωτιέμαι με τρόμο τι είναι διατεθειμένος να κάνει αργότερα για να διατηρήσει την εξουσία που με τέτοιες μεθόδους κατέλαβε.