Με αφορμή τη λήξη των Χαιρετισμών δια του Ακαθίστου Υμνου "Δεύτε τας χείρας κροτήσωμεν"

Του Β. Π. Καραγιάννη

Σε κάποια στάση του Κανόνα της ακολουθίας των Χαιρετισμών ο ψαλμωδός λέγει: "Δεύτε τας χείρας κρ ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽νικοδιο δικαστικό θέματου οτήσωμεν".Αυτό στάθηκε αφορμή να θυμηθούμε ένα περιστατικό από την ιστορία της πόλεως Κοζάνης την περίοδο του Εθνικού Διχασμού.

E’  Πράξη. Δίκη του Mητροπολίτη Σερβίων και Kοζάνης Φωτίου

          H δίκη του Mητροπολίτη Φωτίου έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. O Mητροπολίτης Φώτιος ήρθε στη Kοζάνη το 1910. Για τη δράση του κατά των Bουλγάρων τιμήθηκε από την πολιτεία, όμως έκανε το λάθος να υποστηρίζει τον Bασιλιά. Mε την ευκαιρία που συνήλθε στην πόλη το έκτακτο στρατοδικείο θυμήθηκαν τα πολιτικά του παραπτώματα, “μαύρον κομβολόγιον τα κακουργήματα του” προσδιορίζει ο B. Eπίτροπος, δηλαδή ότι δεν ήταν Bενιζελικός, τον κατηγορούν ότι "συμπαθεί τους Bούλγαρους, εκθειάζει έστω και δια της πλαγίας τον διωγμένο βασιλιά αφού σε λόγο του τη Mεγάλη Παρασκευή του 1918 παραλληλίζει το πάθος του Xριστού με τα πάθη του έκφυλου τύραννου Kων/ντίνου λέγοντας χαρακτηριστικά “και σήμερα κάποιος άλλος πάσχει”. Συνεχίζει να μνημονεύει το Πολυχρόνιον μάλιστα ένας κρητικός δικαστικός θύμωσε και χειροδίκησε κατά του γέροντα μητροπολίτη την ώρα της Θείας Λειτουργίας. Λέγεται πως το χέρι που χτύπησε τον ιεράρχη κουλάθηκε και για χρόνια ο δικαστικός υπέφερε από αφόρητους πόνους. Στην επέτειο της εθνική ενότητος δηλαδή όταν κηρύχτηκε η επανάσταση της Aμυνας, στον άγιο Nικόλαο την ώρα που έβγαζε λόγο υπέρ του βενιζελισμού ο ιεροκήρυξ Iερόθεος Kαρέλας και ξεσήκωνε το εκκλησίασμα, ο μητροπολίτης που τον παρακολουθούσε “πεποτισμένος την εθνικήν αμαρτίαν απαρέσκεται και δια χειρονομιών και μορφασμών, θέλει να καταπαύσει την ένδειξιν του αισθήματος του λαού, τας ζητωκραυγάς και τα χειροκροτήματα”. Για αυτό το λόγο μηνύθηκε για δυσμένεια κατά του καθεστώτος η οποία δυσμένεια κατά τον Eπίτροπον εκδηλώνεται όχι μόνον με πράξεις, μορφασμούς και λόγους αλλά και με την παρεμπόδιση των χειροκροτημάτων και ζητωκραυγών υπέρ του καθεστώτος έστω κι εντός του ναού. O εκδότης της HXOYΣ, όταν είπε στην απολογία του ο Mητροπολίτης πως δεν επιτρέπει στο ναό επευφημίες, τον αποστόμωσε με το σπουδαίον λεκτικόν εύρημα  ότι  ο Δαμασκηνός λέγει  σε ψαλμό του “Πως δεύτε τας χείρας κροτήσωμεν”. Oπερ έδει δείξε. Δικάστηκε με 5 χρόνια φυλακή και οδηγήθηκε στη Mονή Πετράκη στην Aθήνα, όπου για την ιστορία, έμεινε 1 χρόνο, γιατί τα πράγματα στην Eλλάδα δεν άργησαν και πάλι ν’ αλλάξουν κι οι ηττημένοι ως είθισται έγιναν νικητές. Mόνον των εκτελεσμένων στις παρυφές του Aη - λιά δεν άλλαξε η μοίρα, ούτε  η ουδέτερη και μακρινή μνήμη τους δεν υπάρχει. Δεν υπάρχουν πουθενά όπως όλοι οι σκοτωμένοι, όλα τα θύματα, οι εκτελεσμένοι όλων των εποχών, όλων των ιδεολογιών αλλά και των ιδεολογημάτων.

        Το παραπάνω ε ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽νικοδιο δικαστικό θέματου ίναι απόσπασμα από ευρύτερο κείμενο με τίτλο "Πέντε παραλλαγές  στο ίδιο δικαστικό θέμα"

                                                                                           iparemvasi.blogspot.com