Πραγματικότητα και Αντιφάσεις (Σχέδιο Καλλικράτης – Νεάπολη ή Σιάτιστα)

Με αφορμή τον «αξιοπρεπή και διάφανο» αγώνα που διεξήγαγαν οι Σιατιστινοί δημοτικοί άρχοντες, εκμεταλλευόμενοι τα εύλογα και ανθρώπινα αισθήματα πικρίας και στεναχώριας που ένοιωσαν οι απλοί Σιατιστινοί δημότες,  επιθυμούμε να καταθέσουμε κάποιες σκέψεις.

Κατανοούμε απολύτως το υγιές συναίσθημα των απλών Σιατιστινών που αιφνιδιάστηκαν και στεναχωρέθηκαν, όπως ελπίζω να αντιλαμβάνονται όλοι την πικρία που αισθάνεται τώρα ο απλός Νεαπολίτης.

Οι Σιατιστινοί προύχοντες επικαλέστηκαν την ιστορία και τον πολιτισμό που αναμφισβήτητα έχει ο τόπος τους (όπως και πολλοί άλλοι τόποι) και εξώθησαν τους συνδημότες τους σε πράξεις βαρβαρότητας, αποκλείοντας την κεντρικότερη οδική αρτηρία της χώρας, ασκώντας λεκτική και σωματική βία σε κάποιους άτυχους που είχαν την απρονοησία να κινηθούν στην Εγνατία χωρίς προηγουμένως να πάρουν την άδεια τους.

Οποία αντίφαση!!!

Τι κραυγαλέος αυτοεξευτελισμός.

Αντί να διαμαρτυρηθούν και να αγωνιστούν με ευπρέπεια (εμπνεόμενοι από την ιστορία τους και τον πολιτισμό τους) και να μας πείσουν με την ποιότητα των επιχειρημάτων τους, ύψωσαν οδοφράγματα καταργώντας το δημόσιο αγαθό της ελεύθερης διακίνησης διαπράττοντας αδικήματα για τα οποία τελικά η «πολιτεία» τους επιβράβευσε.

Όσοι επικαλούνται την ιστορία και τον πολιτισμό του τόπου τους οφείλουν να αποδεικνύουν καθημερινά με την συμπεριφορά τους ότι έχουν συναίσθηση του πολιτισμού που κληρονόμησαν και ότι είναι άξιοι συνεχιστές της πολιτιστικής τους παράδοσης και της ιστορικής κληρονομιάς.

Ο χουλιγκανισμός δεν νομίζουμε ότι ανήκει στα υψηλά ιδεώδη που γεννά ο πολιτισμός και η κουλτούρα και σίγουρα δεν ταιριάζει σε μια πόλη των γραμμάτων.

Φοβόμαστε ότι οι άξιοι πρόγονοι τους δεν θα νοιώθουν καθόλου υπερήφανοι για την συμπεριφορά αυτών των ολίγων που παρέσυραν τους δημότες τους σε ενέργειες απαράδεκτες και πράξεις καταδικαστέες.  

Οι λίγοι εκείνοι που προέβησαν σ’αυτές τις βαρβαρότητες, πέρα από το πρόσκαιρο κέρδος για το οποίο, δίκην ποδοσφαιρικού αγώνα, μπορούν να επιχαίρουν και να θριαμβολογούν, αποτελούν όνειδος, στη συνείδηση των πολλών, για την πολιτιστική κληρονομιά  και την ιστορία του τόπου τους.

Και μη βγουν κάποιοι «σοφοί» και μας πουν ότι ο πολιτισμός κερδίζεται με τέτοιους «αγώνες».

Συμπαραστάτης και αρωγός όλων αυτών των «πολιτισμένων» ενεργειών είναι και ο μητροπολίτης Σιατίστης (όπως εξάλλου φαίνεται και από την επιστολή του προς τον πρωθυπουργό).

Ευτυχώς, που με τη βοήθεια του Θεού και (Θου Κύριε φυλακήν τα στόματά μας) όχι πολιτικών παρεμβάσεων και υπόγειων διαδρομών, η νέα απόφαση τον απαλλάσσει από το «μέγα δίλημμα» για το που θα ιερουργεί στις Εθνικές γιορτές. Εξάλλου έχει πλέον ο ίδιος προσδιορίσει επακριβώς ποιο είναι το ποίμνιο του και έχει οριοθετήσει το «μαντρί» του.

Ο σεβασμιότατος μητροπολίτης «μας», διαπίστωσε με βαθιά οδύνη ΔΙΧΑΣΜΟ πριν ακόμη στεγνώσει η μελάνη του προσχεδίου. Οι δημότες των Δήμων μας προφανώς διχάστηκαν πριν το διαβάσουν ή το ακούσουν. Προφανώς δεν πέρασε από το μυαλό του ότι η επιστολή του θα άναβε τη φωτιά και θα ενίσχυε καθοριστικά αυτό που διορατικά «προφήτευε» να έρχεται ως χιονοστιβάδα.

Όταν ακούσαμε, εντελώς τυχαία, (το πρωί της 30-4-2010) από ραδιοφωνικό σταθμό τη «δραματική» επιστολή του προς τον πρωθυπουργό και αντιληφθήκαμε την «αγωνία» του, τότε μόνο συναισθανθήκαμε το «μέγα ανοσιούργημα» που διαπράχθηκε εις βάρος της Σιάτιστας.

Ομολογούμε ότι η στάση του μας πίκρανε.

Σε καμία αποστροφή της επιστολής του δεν διαβάσαμε κάποια νουθεσία, κάποια έκκληση που να αποτρέπει το ποίμνιο του από την κατάληψη της Εγνατίας.  

Θεωρήσαμε την επιστολή του μελοδραματική και υποκριτική αλλά και τη στάση του μεροληπτική που δεν συνάδει με το πνευματικό έργο που καλείται να επιτελέσει.

Στο «διάγγελμα» του ο Μητροπολίτης μας περιέγραφε  (τουλάχιστον κάποιους από εμάς τους Νεαπολίτες) ως δόλιους και ιδιοτελείς,  βουτηγμένους στην κομματική φαυλότητα και προσκολλημένους στα ισχυρά πολιτικά κέντρα εξουσίας

Εξοργιστήκαμε.

Αυθόρμητα αναρωτηθήκαμε.

Όταν τα λόγια ενός ανθρώπου που φιλοδοξεί να συμβάλει στην πνευματική ανάταση του ποιμνίου του φέρνουν θυμό και οργή, είναι άραγε άξιος του λειτουργήματος του, είναι ικανός να βγάλει στην επιφάνεια τα ευγενή συναισθήματα που πρέπει να αποτελούν σταθερό φωτεινό φάρο στη πορεία του ανθρώπου προς την πνευματική ολοκλήρωση;

Δεν επιθυμούμε να σχολιάσουμε την συμπεριφορά των (μικρο)πολιτικών ανδρών-βουλευτών του νομού μας. Το «ειδικό τους βάρος» είναι αμελητέο στη συνείδηση μας. Εξάλλου τα συμφέροντα ήταν πάντα πιο ισχυρά από την ηθική πόσο μάλλον από την κοινή λογική. Η στάση τους λοιπόν δεν μας εκπλήσσει.

Τους παραδίδουμε στη χλεύη των συμπολιτών μας.

Μας απογοήτευσε όμως η πολιτική δειλία του αρμόδιου Υπουργού. Όταν ένας πολιτικός άνδρας δεν μπορεί να διαχειριστεί ένα μικρό και ασήμαντο, για την κεντρική πολιτική σκηνή, ζήτημα πως μπορεί να μας πείσει ότι είναι ικανός να ανταποκριθεί στα μεγάλα και εν πολλοίς αξεπέραστα προβλήματα της σημερινής Ελλάδας. Όταν ενδίδει στις πιέσεις κάποιων βουλευτών (που ποιος ξέρει ποια συμφέροντα εξυπηρετούν;), όταν επιβραβεύει παραβατικές συμπεριφορές ολίγων δεκάδων ταραξιών, ποιο δρόμο άραγε μας υποδεικνύει για τις μελλοντικές διεκδικήσεις;

Ως Νεαπολίτες πιστεύουμε ότι στα πλαίσια του νέου Δήμου θα συμβιώσουμε αρμονικά εφόσον βέβαια τηρηθεί η αρχή της ισότιμης μεταχείρισης.

Θα μείνει όμως για πολλά χρόνια κάποια πικρία από την συμπεριφορά ανθρώπων που  δεν δίστασαν να προβούν σε ενέργειες που αδικούν και ευτελίζουν την πολιτιστική κληρονομιά και την ιστορία του τόπου τους αλλά και από την Πολιτεία που επιβράβευσε αντί να τιμωρήσει τις παραβατικές αυτές ενέργειες αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά το μέγεθος της αναξιοπιστίας της.

  

Με τιμή

Μολασιώτης Δημήτριος

Παπαθωμάς Άγγελος

Τσακνάκης Χρήστος

Δημότες Νεάπολης Κοζάνης