Κύριε Πρωθυπουργέ,
Ελπίζω και αυτή τη φορά να μας ακούει από το γραφείο του γιατί η συνήθης τακτική του είναι να μην είναι εδώ.
Κουραστήκαμε να σας ακούμε να μιλάτε για σκληρές διαπραγματεύσεις.
Επιστρέφετε κάθε φορά σαν τον Σεβάχ τον Θαλασσινό με διηγήσεις για δήθεν μάχες και κατορθώματα.
Για την Ελπίδα που έρχεται
Για το σήμερα που είναι καλύτερο απ’ το χθες.
Για το χαμόγελο που επιστρέφει -αλήθεια σε ποιους;
Ντυθήκατε αριστερός επαναστάτης στον επικήδειο του Φιντέλ.
Εκεί οι δανειστές έγιναν δυνάστες. Εδώ ξαναγίνανε οι προστάτες σας.