Το χαρακτήρισαν ως
"το ερωτικό μυθιστόρημα της χρονιάς". Ο απόλυτος έρωτας, η τραγική
κατάληξη και το ξωτικό που τα μάτια του αντιφέγγιζαν στο σκοτάδι σαν δυο
δακρυσμένα σμαράγδια…
"Η Δανάη δε ζητούσε πολλά· ούτε καν από τον
Γιώργο, που απέστρεφε προκλητικά το βλέμμα κάθε που εκείνη αναζητούσε μια
επιβεβαίωση αγάπης. Δεν έψαχνε πολλά... Μια ζεστή χαραμάδα μόνο, για να χαρίσει
λίγη αισιοδοξία στη δύσκολη ζωή της.