Βρώμικα παιχνίδια

της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ

Στην ταινία «Αι ειδοί του Μαρτίου», ένα επίκαιρο πολιτικό θρίλερ, αποθεώνεται η συνομωσιολογία και το πολιτικό παρασκήνιο. Μέσα από μια ενδιαφέρουσα πλοκή γίνεται αντιληπτό στο τέλος ότι ο δρόμος προς την εξουσία περνάει μόνο μέσα από εκβιασμούς, διαρροές και πολιτικά μη ορθές σχέσεις.
Η προώθηση της ατζέντας του κάθε υποψηφίου, ειδικότερα στις Η.Π.Α. όπου κυριαρχεί το πολιτικό μάρκετινγκ και το spin doctoring, γίνεται μέσα από την επιλεκτική παρουσίαση των γεγονότων, τα παιχνίδια της διάψευσης και διάφορες καλά κρυμμένες προπαγανδιστικές τεχνικές.

Κι ενώ υπάρχει μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων που επιχειρηματολογούν υπέρ της συμβολής του πολιτικού μάρκετιγνκ στη δημοκρατία μέσα από την αύξηση των καναλιών διάδοσης της πληροφορίας, υπάρχουν κι εκείνοι που πιστεύουν ότι το πολιτικό μάρκετινγκ έφερε το τέλος της δημοκρατίας και της πολιτικής με την έννοια του μακροπρόθεσμου σχεδιασμού που βασίζεται σε ιδεολογικά σχήματα.
Το ζητούμενο είναι πως παίζεται το παιχνίδι. ¼πως διαφαίνεται πάντως από τις πρόσφατες εξελίξεις, όταν η πολιτική φτάνει να συνοψίζεται σε  ερωτήματα που απαντώνται μονολεκτικά και περιορίζεται σε ζητήματα προσώπων και όχι πολιτικών, είναι σχεδόν βέβαιο ότι το παιχνίδι θα τελειώσει εις βάρος της ουσίας της πολιτικής.
Είναι περίεργο, πάντως, ότι αυτό που μπορεί να «τελειώσει» έναν υποψήφιο στην υπερσυντηρητική Αμερική, μπορεί να «ανεβάσει» το κασέ ενός άλλου στην Ευρώπη (Μπερλουσκόνι).