Του Ι. Κ. Πρετεντέρη
Ειλικρινά έχω μια απορία: με τη
χώρα στα πρόθυρα της πτώχευσης και με σαράντα βαθμούς υπό σκιάν, πού
βρίσκουν οι πολιτικοί μας την όρεξη να τσακώνονται;
Και, δυστυχώς, η μόνη απάντηση που μπορώ να βρω είναι ότι κρύβουν μέσα τους αστείρευτα αποθέματα αδιαφορίας και αμεριμνησίας - δεν εξηγείται διαφορετικά...
Έχουμε κατ' αρχήν την απίστευτη αντιδικία κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευση για το αν πρέπει να συμμετέχουν ή όχι οι ιδιώτες στη λύση που θα επιλεγεί.
Λες και υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να ερωτηθεί ο Παπανδρέου ή ο Βενιζέλος ή ο Σαμαράς για τι τους αρέσει και τι δεν τους αρέσει. Λες και δεν καταλαβαίνουν ότι μιλάμε για μια διαπραγμάτευση η οποία ξεπερνάει κατά πολύ τα μέτρα της όποιας ελληνικής κυβέρνησης.
Και μέσα σε αυτόν τον καταιγισμό επαρχιώ
Και, δυστυχώς, η μόνη απάντηση που μπορώ να βρω είναι ότι κρύβουν μέσα τους αστείρευτα αποθέματα αδιαφορίας και αμεριμνησίας - δεν εξηγείται διαφορετικά...
Έχουμε κατ' αρχήν την απίστευτη αντιδικία κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευση για το αν πρέπει να συμμετέχουν ή όχι οι ιδιώτες στη λύση που θα επιλεγεί.
Λες και υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να ερωτηθεί ο Παπανδρέου ή ο Βενιζέλος ή ο Σαμαράς για τι τους αρέσει και τι δεν τους αρέσει. Λες και δεν καταλαβαίνουν ότι μιλάμε για μια διαπραγμάτευση η οποία ξεπερνάει κατά πολύ τα μέτρα της όποιας ελληνικής κυβέρνησης.
Και μέσα σε αυτόν τον καταιγισμό επαρχιώ