Συνδικάτο Οικοδόμων και συναφών επαγγελμάτων Ν. Κοζάνης: Απεργούμε 1η του Μάη

Συνάδελφοι οικοδόμοι, εργαζόμενοι στα συναφή επαγγέλματα, έλληνες και μετανάστες,

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ 1 ΜΑΗ

ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ

Διαδηλώνουμε και δηλώνουμε ότι:

l  Υπερασπιζόμαστε με τον αγώνα μας τη ζωή μας. Διεκδικούμε εδώ και τώρα μέτρα για την προστασία των ανέργων. Παλεύουμε για την υπογραφή Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, για αυξήσεις στα μεροκάματα σύμφωνα με τις ανάγκες μας.

l  Παλεύουμε ενάντια στην Ε.Ε., την τρόικα, το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό που στέλνουν τη ζωή της εργατικής, λαϊκής οικογένειας στο εκτελεστικό απόσπασμα.

l  Συνεχίζουμε στο δρόμο του αγώνα για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για την οργάνωση της κοινωνίας και της οικονομίας με επίκεντρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

l  Δουλεύουμε σταθερά για την ανασύνταξη του εργατικού, λαϊκού κινήματος, για τη μαζική συσπείρωση των εργαζομένων στο πλευρό του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Για την απαλλαγή της εργατικής τάξης από αυταπάτες, ψεύτικες ελπίδες από τον παλιό και το νέο εργοδοτικό, κυβερνητικό συνδικαλισμό, ενάντια στην ενσωμάτωση των εργαζομένων στο συμβιβασμό, στις λογικές διαχείρισης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που ενισχύουν, εδραιώνουν παραπέρα την εξουσία του κεφαλαίου και οδηγούν την εργατική τάξη στην εξαθλίωση.

l  Ξέρουμε καλά ότι όσα κέρδισε ο κλάδος μας, η εργατική τάξη συνολικά, καταχτήθηκαν με τους αγώνες της, με το σπαθί της, με το αίμα της, στο πεδίο της ταξικής πάλης. Μάρτυρες είναι οι χιλιάδες νεκροί της τάξης μας, που άφησαν τα κορμιά τους στο θυσιαστήριο της Καισαριανής, ανάμεσά τους 11 διαλεχτά παλικάρια του κλάδου μας μεταξύ αυτών και ο ιδρυτής του Εργατικού Κέντρου Κοζάνης Νίκος Πλακοπίτης Πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Κοζάνης, στο βουνό με το όπλο στο χέρι, στις φυλακές και τις εξορίες.

l  Αξιοποιούμε την ιστορική πείρα των αγώνων που έδωσαν πρωτοπόροι εργάτες του κλάδου και της τάξης μας μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες, με κίνδυνο να μη γυρίσουν στα σπίτια τους, να βρεθούν στις φυλακές του αστικού κράτους, να χάσουν την ίδια τους τη ζωή, ως πηγή δύναμης και αντοχής στις δυσκολίες της ταξικής πάλης στις σημερινές συνθήκες.

Συνάδελφοι οικοδόμοι, εργαζόμενοι στα συναφή επαγγέλματα, έλληνες και μετανάστες,

Ο φετινός εορτασμός της Πρωτομαγιάς θα πραγματοποιηθεί λίγες μέρες πριν τις εκλογές για τους Δήμους, τις Περιφέρειες και την Ευρωβουλή. Γίνεται την ώρα που η κυβέρνηση θριαμβολογεί για την «έξοδο στις αγορές» και μοιράζει ψίχουλα για να πείσει τους εργαζόμενους ότι υπάρχει «φως στο τούνελ», ότι πιάνουν τόπο οι θυσίες που έγιναν.

Όπως και τότε έτσι και σήμερα η εξουσία του κεφαλαίου αξιοποιεί το μαστίγιο και το καρότο για να εμποδίσει τους αγώνες των εργαζομένων, να τους αποτρέψει όχι μόνο να μπορέσουν να διεκδικήσουν τον ιδρώτα που τους κλέβουν, αλλά κυρίως να τους στερήσουν να κάνουν πραγματικότητα τη δυνατότητα να κουμαντάρουν τον πλούτο που παράγουν. Γι΄ αυτό ενισχύονται οι προσπάθειες για περιορισμό του δικαιώματος της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης. Γι΄ αυτό καταδικάζονται συνδικαλιστές σε πολύμηνες ποινές φυλάκισης από τα αστικά δικαστήρια.

Η ανάκαμψη της καπιταλιστικής μηχανής, η επανεκκίνηση των έργων, οι εξαγγελίες και ο σχεδιασμός άλλων, δεν θα λύσουν το πρόβλημα της ανεργίας. Αυτή η ανάκαμψη θα γίνει πάνω σε τσακισμένα εργατικά δικαιώματα, με μεροκάματα 25 – 30 ευρώ, με ανάλογη ασφάλιση που θα οδηγεί τους οικοδόμους και τους άλλους εργαζόμενους στις κατασκευές σε συντάξεις πείνας. Η μείωση των εργοδοτικών εισφορών για να δημιουργηθούν πιο ευνοϊκές προϋποθέσεις για την κερδοφορία των μεγαλοκατασκευαστών, θα οδηγήσει σε δραματική μείωση έως κατάργηση παροχών όπως τα επιδόματα ασθένειας, ανεργίας, οικογενειακό, εποχικό. Θα οδηγήσει στην παραπέρα αύξηση της συμμετοχής των ασφαλισμένων για αγορά φαρμάκων, για παροχές στην υγεία και πρόνοια. Θα οδηγήσει σε νέες μειώσεις στις κύριες και επικουρικές συντάξεις.

Συνάδελφε σκέψου:

ü Όταν κυβέρνηση, Ε.Ε., επιχειρηματίες και άλλα αρπαχτικά, επιδοκιμάζουν και χειροκροτούν τις θυσίες που σου επέβαλαν να κάνεις, όταν σε φοβερίζουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος να ακολουθήσεις, σημαίνει ότι η επίθεση θα συνεχιστεί. Ότι θα σου ζητήσουν και νέες θυσίες για να θωρακίσουν παραπέρα τα δικά τους συμφέροντα.

ü Είναι πρόκληση τα ψίχουλα που μοιράζουν, την ώρα που γεμίζουν με δισεκατομμύρια ευρώ τις τσέπες των μεγαλοκατασκευαστών, των τραπεζιτών για την επανεκκίνηση των έργων στους αυτοκινητόδρομους.

ü Σήμερα είναι περισσότερο φανερό ότι όσο κυριαρχεί η πολιτική που υπερασπίζεται τα συμφέροντα του κεφαλαίου, όσο η ανάπτυξη θα γίνεται με επίκεντρο το κέρδος και όχι τις ανάγκες των εργαζομένων, ανεξάρτητα με το ποιος θα βρίσκεται στη θέση του τιμονιέρη της κυβέρνησης, η ζωή του εργάτη θα χειροτερεύει, θα οδηγείται συνεχώς μπροστά σε άλυτα προβλήματα.

ü Χωρίς σύγκρουση με την μεγαλοεργοδοσία, την Ε.Ε. και τους διαχειριστές της εξουσίας του κεφαλαίου, τα προβλήματα θα συνεχίζουν να ακολουθούν τη ζωή μας.

Συνάδελφοι, έχουμε καθήκον να πορευτούμε στον ίδιο δρόμο που πορεύτηκαν οι εργάτες του Σικάγο, οι επώνυμοι και ανώνυμοι ήρωες της τάξης μας.

Να πάρουμε την υπόθεση του αγώνα και της ζωής μας στα χέρια μας.

Σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να ζήσουμε καλύτερα. Να καταχτήσουμε ένα ανώτερο επίπεδο ευημερίας για εμάς και τις οικογένειές μας.

Εμπόδιο σε αυτή την προοπτική είναι το καπιταλιστικό σύστημα, τα κόμματα του κεφαλαίου και όσοι τάζουν ότι θα εξανθρωπίσουν τον καπιταλισμό, ότι θα ικανοποιήσουν τις λαϊκές ανάγκες χωρίς να θίξουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Εμπόδιο είναι οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που χρόνια τώρα, αλλά και σήμερα προσαρμόζουν τους αγώνες και τα αιτήματα στα μέτρα του ΣΕΒ, των μεγαλοεπιχειρηματιών, των τραπεζιτών, του κεφαλαίου. Όλοι αυτοί σταθερά βρίσκονται απέναντι στην προοπτική που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι.

Οι λύσεις βρίσκονται στα δικά μας χέρια.

Στον αγώνα μας μαζί με τους μικρούς επαγγελματίες, τους μικρομεσαίους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, τη νεολαία, τις γυναίκες, μπορούμε να πετύχουμε νικηφόρα αποτελέσματα και ριζικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα.

Όταν η εργατική τάξη με τους συμμάχους της πιστέψει στη δύναμή της μπορεί να πραγματοποιήσει την ιστορική της αποστολή. Την απελευθέρωση από τα δεσμά της καπιταλιστικής σκλαβιάς και την οικοδόμηση της δικής της κοινωνίας και εξουσίας.

ΖΗΤΩ Η 1^Η ΜΑΗ

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ

ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ Π.Α.ΜΕ

10:00 ΣΤΟΝ ΠΕΖΟΔΡΟΜΟ

 

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ

29/4/14

«Όταν η αδικία γίνεται Νόμος

ο ταξικός αγώνας γίνεται καθήκον»