Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου, Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, στα Ιωάννινα (27.4.2014)

Φίλες και φίλοι, χαίρομαι πραγματικά γιατί βρίσκομαι σήμερα στην Ήπειρο και ξεκινώ από δω, τα Γιάννενα, τις λίγες προεκλογικές επισκέψεις που θα κάνω καθώς η περίοδος αυτή δεν είναι μόνο περίοδος δημοτικών, περιφερειακών και ευρωπαϊκών εκλογών, αλλά και μια περίοδος εξαιρετικά πυκνή και δύσκολη για τη χώρα και την Ευρώπη.

Είναι η περίοδος της ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι η περίοδος μεγάλων διεθνών κρίσεων που απειλούν την ειρήνη στην Ευρώπη όπως είναι η κρίση στην Ουκρανία.

Είναι περίοδος πολύ μεγάλων προκλήσεων οικονομικών γιατί η χώρα μας ξαναγυρίζει στην ομαλότητα, στην κανονικότητα, στις αγορές, ξαναγίνεται μια αυτοδύναμη και ισότιμη χώρα μέσα στην Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή Ένωση και πολλά κρίνονται τις εβδομάδες αυτές μέχρι το τέλος Μαΐου .

Θα είναι λοιπόν λίγες οι προεκλογικές επισκέψεις μου, αλλά ένιωθα καθήκον να ξεκινήσω από την Ήπειρο. Ήμουν το πρωί στην Άρτα και τώρα το απόγευμα στα Γιάννενα, γιατί η Ήπειρος είναι ένας χώρος αυθεντικός. Όλοι οι νομοί. Και τα Γιάννενα και η Άρτα και η Θεσπρωτία και η Πρέβεζα. Και χαίρεται κανείς γιατί εδώ βλέπει πρόσωπα πραγματικά, βλέπει ανθρώπους της δουλειάς, ανθρώπους της έρευνας, ανθρώπους του κόπου, ανθρώπους που δουλεύουν στο χωράφι τους, στο κατάστημά τους, ανθρώπους οι οποίοι πραγματικά νιώθουν πως η Περιφέρεια έχει προοπτική, μπορεί να στηρίξει το εθνικό σχέδιο ανάκαμψης, μπορεί να στηρίξει την επάνοδο της χώρας, όχι στην εποχή πριν το 2010, αλλά στη θέση μιας ανταγωνιστικής ευρωπαϊκής χώρας που πατάει γερά στα πόδια της, έχει στέρεα θεμέλια.

Φίλες και φίλοι, χαίρομαι γιατί είμαι στην Ήπειρο και για έναν άλλο λόγο: Όχι μόνο γιατί τα Γιάννενα είναι, όπως είπε ο Γραμματέας μας προηγουμένως, ιστορικά πρώτα στα γράμματα, στα άλματα, στα γρόσια, αλλά γιατί εδώ υπάρχει πραγματικά αυτός ο συνδυασμός. Υπάρχει ο συνδυασμός του πιο στέρεου και χωμάτινου που είναι η πρωτογενής παραγωγή, η αγροτική παραγωγή, η κτηνοτροφία, η πτηνοτροφία και ταυτόχρονα το πιο προωθημένο διανοητικά και πιο σύγχρονο, το διανοητικό κεφάλαιο, η έρευνα, η καινοτομία, χάρις στο Πανεπιστήμιο και χάρις στα ΤΕΙ.
Άρα λοιπόν, η Ήπειρος ως Περιφέρεια μπορεί να γίνει -και θα γίνει γιατί έχει τους ανθρώπους που το εγγυώνται- ένα υπόδειγμα περιφερειακού μοντέλου ανάπτυξης. Το δικό μας εθνικό μοντέλο ανάπτυξης είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό η σύνθεση των περιφερειακών μοντέλων ανάπτυξης στις 13 Περιφέρειες της χώρας. Κι εδώ, στην Ήπειρο, υπάρχουν όλα τα στοιχεία που επιτρέπουν να υπάρξει ταυτότητα αναπτυξιακή, να υπάρξει ένα όραμα που τόσο πολύ έχει ανάγκη η περιοχή για να δώσει δουλειά στα παιδιά της, για να δώσει απάντηση στο μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας και ιδίως της ανεργίας των νέων.

Θέλω λοιπόν να μοιραστώ σήμερα μαζί σας εδώ μερικές απλές σκέψεις, να θέσω και ν’ απαντήσω μαζί σας μερικά απλά ερωτήματα.

Το πρώτο ερώτημα καθώς πηγαίνουμε προς τις εκλογές, στις 18 Μαΐου και στις 25 Μαΐου είναι: Ποιο είναι το στοίχημα των εκλογών αυτών; Τι παίζεται, τι κρύβεται, τι διακυβεύεται στις εκλογές αυτές;
Αν δώσει κανείς μια τυπική απάντηση, τα πράγματα είναι απλά. Πάμε να εκλέξουμε Δημάρχους, πάμε να εκλέξουμε Περιφερειάρχες, πάμε να εκλέξουμε Ευρωβουλευτές. Τίποτε απ’ αυτά δεν είναι κρίσιμο με την έννοια της κυβέρνησης, της σταθερότητας, της γραμμής που ακολουθεί η χώρα στα μεγάλα θέματα.

Και πράγματι το καθένα από αυτά μόνο του είναι σημαντικό γιατί είναι σημαντικό οι τοπικές κοινωνίες να εκφράζονται, να διαλέγουν τους καλύτερους χωρίς μικροκομματικά κριτήρια, χωρίς κομματικά πρίσματα, χωρίς τις αγκυλώσεις του παρελθόντος, έτσι ώστε να εκφράζεται μια κοινωνία κάνοντας επιλογές οι οποίες αποδίδουν αποτέλεσμα στην πράξη και να έχουμε μια Αυτοδιοίκηση Α’ και Β’ βαθμού που τιμά το ρόλο της, το όνομά της και δικαιώνει και το ΠΑΣΟΚ, που ιστορικά από την εποχή των πρώτων κυβερνήσεών του, από την εποχή του Γιώργου Γεννηματά ως Υπουργού Εσωτερικών μέχρι πολύ πρόσφατα, εισήγαγε όλες τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις και αλλαγές στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση και έχει δώσει εργαλεία θεσμικά και δυνατότητες και στους δυο βαθμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης να εκφραστούν.

Σίγουρα και οι ευρωπαϊκές εκλογές έχουν πολύ μεγάλη σημασία γιατί εκφράζονται τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα, διαμορφώνεται η σύνθεση του νέου ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Είναι σημαντικό να έχουμε έναν προοδευτικό συσχετισμό, είναι σημαντικό να επικρατήσουν οι Ευρωπαίοι δημοκράτες και σοσιαλιστές στους οποίους ανήκουμε εδώ και πολλά χρόνια ως μέλος στο ΠΑΣΟΚ.
Άρα μέσα από το ΠΑΣΟΚ και η Ελιά τώρα, η Δημοκρατική Παράταξη, έχει πολύ μεγάλη σημασία, πρώτη ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλι να είναι το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα με υποψήφιο τον Martin Schulz ώστε στη συνέχεια το Κοινοβούλιο να υποδείξει τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που θέλει και αυτός να είναι ένας σοσιαλιστής, ένας προοδευτικός Ευρωπαίος και μάλιστα προοδευτικός Γερμανός -έχει σημασία αυτό για τις μέρες μας- και να επικρατήσουν οι δικές μας αντιλήψεις, όχι μόνο στο Κοινοβούλιο αλλά και στην Επιτροπή.
Αυτό δε σημαίνει ότι αλλάζουν οι συσχετισμοί σε κάθε χώρα, στις κυβερνήσεις, στα Εθνικά Κοινοβούλια, γιατί υπάρχουν πάγιες στρατηγικές που ακολουθούν οι χώρες ανεξαρτήτως κυβερνήσεων και διαμορφώνεται ο συνολικός συσχετισμός δυνάμεων στην Ευρώπη.

Τώρα μάλιστα φαίνεται καθαρά και η διαφορά πεποιθήσεων, αξιών, αντιλήψεων ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τον αναγκαστικό μας εταίρο στην κυβέρνηση που είναι μια κυβέρνηση εθνικής ανάγκης αυτή που έχουμε, αρχικά και με τη ΔΗΜΑΡ, τώρα μόνο με τη Νέα Δημοκρατία.
Τέτοιες κυβερνήσεις υπάρχουν σε παραπάνω από 25 χώρες από τις 28 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πολύ περισσότερο έπρεπε να υπάρχει μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, οικουμενική στην Ελλάδα της κρίσης, με ενότητα του λαού και του έθνους. Αλλά βλέπετε τώρα κατεβαίνουμε εμείς με το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, με υποψήφιο τον Schulz και η Νέα Δημοκρατία κατεβαίνει με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα που είναι η ευρωπαϊκή δεξιά, με υποψήφιο τον Jean-Claude Juncker. Φίλος της Ελλάδος στο δικό του επίπεδο, αλλά διαφορετικές οι αντιλήψεις, διαφορετικές οι προτάσεις, διαφορετικά τα προγράμματα.

Αυτό είναι που κρίνεται στις εκλογές; Σε άλλες χώρες θα έλεγα πως ναι, εδώ παίζεται ένα περίεργο παιχνίδι. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνεταίροι του στην αντιπολίτευση, που -προσέξτε- είναι οι εκφραστές της εθνικιστικής ακροδεξιάς -γιατί αυτοί είναι οι συνεταίροι του, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, ο κ. Πολύδωρας- είχαν θέσει στην αρχή το ζήτημα των εκλογών-δημοψηφίσματος, είχαν ψελλίσει πως οι εκλογές αυτές κρίνουν την κυβέρνηση, κρίνουν την πορεία της χώρας, οδηγούν σε ανατροπή, πως κάθε ψήφος που δίδεται για τις δημοτικές, τις περιφερειακές και τις ευρωπαϊκές εκλογές είναι μια ψήφος υπέρ ή κατά της κυβέρνησης.

Δεν τους βγήκε βεβαίως. Και δεν τους βγήκε γιατί η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, ανεξαρτήτως εκλογικής προτίμησης, δε θέλει εκλογές, θέλει σταθερότητα. Θέλει ολοκλήρωση μιας δύσκολης εθνικής προσπάθειας. Σέβεται και τιμά τις θυσίες του ο ελληνικός λαός και δε θέλει να τις θέσεις υπό αμφισβήτηση. Θέλει να πιάσουν τόπο οι θυσίες αυτές.
Επιπλέον όλα πάνε στραβά στην αντιπολίτευση. Τίποτε δεν πάει καλά στους Δήμους, τίποτα δεν πάει καλά στις Περιφέρειες. Μπορεί να μην κερδηθεί κανένας Δήμος και καμία Περιφέρεια, γιατί δεν υπάρχουν ρίζες, δεν υπάρχει πραγματική επαφή με την ελληνική κοινωνία, με τις τοπικές κοινωνίες.

Επιπλέον, επί μέρες παρακολουθούμε την προσπάθεια να συγκροτηθεί ένα ψηφοδέλτιο της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τις ευρωεκλογές. Και έχουν γίνει τα πάντα μαντάρα γιατί έχουν βγει στην επιφάνεια τεράστιες διαφωνίες: μέσα ή έξω απ’ την Ευρώπη, μέσα ή έξω από το ευρώ, τι άποψη έχουμε για τη μειονότητα στη Θράκη για τα εθνικά θέματα, για δύσκολα και ευαίσθητα θέματα που χρειάζονται γνώσεις, σοβαρότητα, σύνεση. Δε μπορεί να γίνουν παιχνίδι, κλωτσοσκούφι ακόμη καλύτερα, χάριν κάποιων φευγαλέων εκλογικών εντυπώσεων.

Υπάρχει όμως παρ’ όλα αυτά ένα ζήτημα ερμηνείας των εκλογών Γιατί, ας μη γελιόμαστε, δεν πάμε παιδική εκδρομή. Ούτε θα σταθούμε απλά και μόνο στην εκλογή Δημάρχων, Περιφερειακών και Ευρωβουλευτών. Κάποιοι θα επιδιώξουν τη συνδυαστική ερμηνεία του αποτελέσματος για ν’ αμφισβητήσουν την κυβέρνηση, τη σταθερότητα, τη στρατηγική κατεύθυνση της χώρας, στην πραγματικότητα να δυσκολέψουν τη ζωή των πολιτών.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Αυτό συμβαίνει γιατί την ώρα που η χώρα γυρίζει σελίδα, την ώρα που οι θυσίες πιάνουν τόπο, την ώρα που η Eurostat επιβεβαιώνει το πρωτογενές πλεόνασμα που είναι το αποτέλεσμα των δραματικών θυσιών των Ελληνίδων και των Ελλήνων, την ώρα που ξαναγυρίζουμε στις αγορές και οι αγορές δέχονται με χαρά την Ελλάδα και τη στηρίζουν και της δίνουν αξιοπρεπή επιτόκια και την ενθαρρύνουν να γυρίσει σε κανονικές συνθήκες, να γίνει ξανά μια αυτοδύναμη χώρα οικονομικά, χρηματοοικονομικά, την ώρα λοιπόν που η Ελλάδα πάει να βγει από το μνημόνιο και την επιτήρηση της τρόικας και την κρίση, αυτοί το γυρίζουν στα προ του μνημονίου .

Κλαίνε και οδύρονται μην τυχόν και χάσουμε το μνημόνιο. Κλαίνε και οδύρονται μην τυχόν και βγούμε στις αγορές και δανειστούμε χρήματα με μεγαλύτερο επιτόκιο από το επιτόκιο του προγράμματος στήριξης, δηλαδή του μνημονίου.
Και τους λέμε «σας ευχαριστούμε βρε παιδιά που μετά από τόσα χρόνια έρχεστε και παραδέχεστε ότι κάναμε καλή διαπραγμάτευση και έχουμε πάρει εντυπωσιακά χαμηλά επιτόκια στο δάνειο αυτό του μνημονίου, στα 240 δισ. ευρώ που πήρε η Ελλάδα όταν η Ουκρανία ολόκληρη με 50 εκατομμύρια κόσμο παίρνει 18 δισ. δολάρια. Μπράβο λοιπόν, σας ευχαριστούμε που το λέτε αλλά ξέρετε, το επιτόκιο που καταφέραμε να πάρουμε στις αγορές, είναι σχεδόν ίσο με το επιτόκιο με το οποίο μας δανείζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο».
Γιατί τα χαμηλά επιτόκια είναι τα ευρωπαϊκά, δεν είναι τα επιτόκια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Τα επιτόκια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είναι όσο και της αγοράς. Και τώρα έχουμε τη δυνατότητα με μία ακόμη έκδοση ομολόγων και μια δεύτερη, να πάρουμε τα λεφτά και να ξεπληρώσουμε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και έτσι να μην υπάρχει τρόικα. Γιατί η τρόικα προκύπτει επειδή υπάρχει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Τα άλλα είναι Ευρωπαϊκή Ένωση και ισχύουν σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης.

Τώρα λοιπόν, στο όνομα του μνημονίου -γιατί χωρίς το μνημόνιο δεν έχουν πού να σταθούν και πού να πατήσουν- θέλουν ν’ αμφισβητήσουν την πολιτική μας, τις επιτυχίες μας, τις επιτυχίες του ελληνικού λαού, συνεχώς ουρλιάζουν ότι έρχεται νέο μνημόνιο, έρχονται νέα μέτρα, έρχεται νέα τρόικα. Τίποτε απ’ αυτά δεν ισχύει, όλα διαψεύδονται, γυρίζουμε σελίδα. Τώρα δεν έχουν τι να πούνε, αλλά έχει πολύ μεγάλη σημασία στις 25 Μαΐου το βράδυ, να μη μπορεί κανείς ν’ αμφισβητήσει τη σταθερότητα της χώρας, την πορεία της χώρας, τη στρατηγική της χώρας που το ΠΑΣΟΚ τη διαμόρφωσε και οι άλλοι προσχώρησαν, με καθυστέρηση, αφού πέρασαν μια σκληρή αντιμνημονιακή φάση -κι αυτό βεβαίως ισχύει για τη Νέα Δημοκρατία που άλλαξε πολιτική το Νοέμβριο του 2011, μετά από δυο περίπου χρόνια.

Αυτό λοιπόν που κρίνεται στην πραγματικότητα στις 18 και στις 25 Μαΐου είναι η κυβερνητική σταθερότητα. Και επειδή η κυβέρνηση αυτή έχει έναν συντηρητικό κι έναν προοδευτικό πόλο, πρέπει να σας πω ότι δεν κρίνεται μόνον η κυβερνητική σταθερότητα αριθμητικά, αλλά και το κέντρο βάρους της κυβερνητικής πολιτικής, το εάν το κέντρο βάρος θα είναι συντηρητικό ή προοδευτικό. Έχει πολύ μεγάλη σημασία να υπάρχει μια σταθερή κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο, με προοδευτικό κέντρο βάρους, γιατί δεν έχει σημασία μόνον η κυβερνητική σταθερότητα, αλλά έχει σημασία και η στρατηγική σταθερότητα της χώρας.

Κι εδώ υπάρχει μια αντίφαση, γιατί πράγματι η μεγάλη πλειοψηφία του λαού δε θέλει εκλογές, αλλά αυτό θέλει να προκύψει ως τελικό αποτέλεσμα ανεξαρτήτως του τι ψηφίζει ο καθένας. Δε γίνεται το τελικό αποτέλεσμα να προκύπτει μέσα από αυτό που ψηφίζει ο καθένας, δεν μπορεί ο καθένας να ψηφίζει ελεύθερα και χαλαρά, αλλά από την άλλη να θέλει και να εύχεται και να ελπίζει να προκύψει ένα αποτέλεσμα που να είναι αυτό που υπηρετεί το εθνικό συμφέρον και το συμφέρον του ίδιου, της δουλειάς του, του παιδιού του και της οικογένειάς του.

Αλλά είμαι αισιόδοξος πως τώρα που οι σκέψεις γίνονται συγκεκριμένες και βαριές, ο καθένας θα κρίνει με σοβαρότητα και υπευθυνότητα το πού και πώς δίνει την ψήφο του.
Και υπάρχει κι ένα άλλο στοίχημα. Υπάρχει το ηθικότερο στοίχημα της παράταξης, γιατί η παράταξη, η δημοκρατική προοδευτική παράταξη δεν είναι χύμα, δεν εκφράζεται με πολλούς και διάφορους τρόπους και άντε μετά να τα βρούμε γιατί είμαστε όλοι φίλοι. Όχι, είναι άλλο να στηρίζεις μια υπεύθυνη προσπάθεια, να σηκώνεις βάρος, να πληρώνεις κόστος και άλλο να ενεργείς χαλαρά, ανεύθυνα, ερασιτεχνικά, να λες τις απόψεις σου, να μη λερώνεις τα χέρια σου, να μην πιάνεις αναμμένα κάρβουνα, να περιμένεις να βγάλουν άλλοι τα κάστανα από τη φωτιά, αλλά να είσαι έτοιμος να πεις ότι «κι εγώ είμαι δημοκρατική προοδευτική παράταξη και κεντροαριστερά, κεντροαριστερά της ευθύνης, είμαι κι εγώ με τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές».
Όχι, δεν είμαστε όλοι με τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές, γιατί οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές στηρίζουν μια συγκεκριμένη πολιτική για την Ελλάδα, στηρίζουν μια άλλη πρόταση για την Ευρώπη, μια προοδευτική πρόταση, δε θέλουμε οι Ευρωπαίοι Δημοκράτες και Σοσιαλιστές την Ευρώπη της λιτότητας και της ανεργίας, δε θέλουμε μια Ευρώπη αυταρχική, μια Ευρώπη που βλέπει να καταρρέει το κοινωνικό κράτος.
Αλλά για την Ελλάδα έχουν άποψη οι σοσιαλιστές στην Ευρώπη, γιατί οι σοσιαλιστές στην Ευρώπη είναι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μετέχουν σε 19 Κυβερνήσεις από τις 28, έχουν 12 Πρωθυπουργούς και 7 Αντιπροέδρους Κυβέρνησης. Άρα έχει πολύ μεγάλη σημασία όχι μόνο πώς βλέπουμε εμείς τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές, αλλά πως βλέπουν και αυτοί την Ελλάδα και την προοπτική της Ελλάδας.

Αυτό λοιπόν είναι το μεγάλο στοίχημα των εκλογών: Η κυβερνητική σταθερότητα, η στρατηγική σταθερότητα και η προοπτική της παράταξης. Και λένε πολλοί: «Μα το μεγάλο στοίχημα των εκλογών», γράφουν οι εφημερίδες και λένε οι τηλεοράσεις, «είναι αν θα είναι πρώτη η Νέα Δημοκρατία ή πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ». Και; Εγώ να δεχθώ ότι κι αυτό θα ήταν κρίσιμο, ιδίως αν είχαμε βουλευτικές εκλογές και υπήρχε το μπόνους στο πρώτο κόμμα, που είναι ένα κατάλοιπο του παρελθόντος, που κακώς εξακολουθεί να υπάρχει γιατί είναι μία παραφθορά της έκφρασης του ελληνικού λαού. Αλλά εδώ δεν υπάρχει ούτε αυτό.

Λοιπόν, το μεγάλο στοίχημα είναι η θέση του ΠΑΣΟΚ και της Ελιάς, ο προοδευτικός πόλος, η ενίσχυση της κεντροαριστεράς της ευθύνης, η ενίσχυση της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης. Και όπως είπα και προηγουμένως, τώρα ο καθένας καταλαβαίνει και τις διαφορές μας, γιατί στοιχιζόμαστε πίσω από διαφορετικά ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα, πίσω από διαφορετικά πρόσωπα, πίσω από διαφορετικές προτάσεις.

Μου θέσανε και το μεσημέρι στην Άρτα και τώρα το απόγευμα σε μια συνάντηση που είχαμε με τα στελέχη μας το ερώτημα: «Πώς διαφοροποιείται κυβερνητικά το ΠΑΣΟΚ από τη Νέα Δημοκρατία»; Γιατί υπάρχει ένα πρόβλημα ενημέρωσης, δε φτάνουν οι πρωτοβουλίες του ΠΑΣΟΚ στη βάση. Δεν ενημερώνεται η κοινή γνώμη πολύ συχνά για τον αγώνα που κάνουν οι βουλευτές μας, όπως ο Μιχάλης Κασσής και ο Χρήστος Γκόκας εδώ στην Ήπειρο, νέοι βουλευτές που δεν έχουν καμιά σχέση με το κυβερνητικό παρελθόν και τραβάνε το κάρο μιας εθνικής προσπάθειας. Δε φτάνουν στον κόσμο και ιδίως στην περιφέρεια πρωτοβουλίες, ενστάσεις, τα βέτο που προβάλλει το ΠΑΣΟΚ ή όταν φτάνουν ξεχνιούνται πάρα πολύ γρήγορα, εντυπωσιακά γρήγορα.

- Θα υπήρχε μια ρύθμιση για το γάλα, που έγινε μεγάλο θέμα πριν από μερικές εβδομάδες, εάν δεν υπήρχε ο Θανάσης Τσαυτάρης στο Υπουργείο Ανάπτυξης και αν όλοι μας -θα μου επιτρέψετε να πω με εμένα πάνω από το κεφάλι τους- δεν επιμέναμε για μια σωστή ρύθμιση που στηρίζει την κτηνοτροφία, που στηρίζει την ελληνική βιομηχανία γάλακτος και γενικότερα τροφίμων, που στηρίζει τον καταναλωτή, που ρίχνει τις τιμές και διασφαλίζει τιμές για τον παραγωγό, τιμές για τον καταναλωτή, ποιότητα, ασφάλεια τροφίμων; Δε θα υπήρχε, γιατί συγκρούστηκαν δύο ριζικά διαφορετικές αντιλήψεις.

- Θα υπήρχε η λύση για τον πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας, αν δεν επιμέναμε εμείς και για την προστασία των δανειοληπτών;

- Θα υπήρχε η ρύθμιση για τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές και για τις εμπορικές μισθώσεις;

- Θα υπήρχε η ρύθμιση για την πλήρη κάλυψη των μακροχρόνια ανέργων και των επαγγελματιών που έχασαν τη δουλειά τους και όλων των ανασφάλιστων για θέματα ιατροφαρμακευτικά; Πόσοι από σας ξέρετε ότι μέσα από την κατανομή του πρωτογενούς πλεονάσματος διασφαλίζουμε την πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη, την ασφάλιση υγείας στην πραγματικότητα όλου του πληθυσμού, ώστε πρακτικά να μην υπάρχει κανείς ανασφάλιστος;

- Θα είχε κατανεμηθεί το πρωτογενές πλεόνασμα σωστά, εάν δεν παρεμβαίναμε, ώστε να μην πάει σε ειδικές κατηγορίες μισθωτών του δημοσίου, αλλά να πάει στις ευπαθείς ομάδες, να πάει και να στηρίξει τη μείωση των εργοδοτικών και εργατικών εισφορών, που σημαίνει στήριξη της απασχόλησης, στήριξη των επιχειρήσεων, μείωση του μη μισθολογικού κόστους, αύξηση στην πραγματικότητα έστω κατά 1,5% των αποδοχών των εργαζομένων των καθαρών αποδοχών τους;

- Θα υπήρχε Κυβερνητικό Συμβούλιο Απασχόλησης, θα υπήρχαν μέτρα για την ανεργία, εάν δεν είχαμε επιμείνει εμείς μέσω του ΟΑΕΔ;

- Θα είχαν αναληφθεί όλες οι πρωτοβουλίες που έχουν σχέση με τα ατομικά δικαιώματα και το κράτος δικαίου, για ένα κράτος που σέβεται τον πολίτη και που σέβεται κάθε έναν με την ταυτότητά του;

- Θα είχε εφαρμοστεί το 25ευρο στα νοσοκομεία για όλους, εάν δεν είχε επιμείνει το ΠΑΣΟΚ και αν δεν αναγκάζαμε την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας να αποσύρει το μέτρο αυτό, που έχει αξία και πρακτική και συμβολική τεράστια, γιατί το ΕΣΥ είναι μια δική μας υπόθεση, μια υπόθεση του ΠΑΣΟΚ.
Έχει λοιπόν πολύ μεγάλη σημασία να θυμόμαστε, να γνωρίζουμε, να στηρίζουμε να αναπαράγουμε τα επιχειρήματα. Ναι, κάνουμε πολλαπλή διαπραγμάτευση, σκληρή κάθε μέρα, γιατί κάνουμε διαπραγμάτευση με τη Νέα Δημοκρατία και διαπραγμάτευση με την τρόικα ταυτόχρονα.

Το ζήτημα δεν είναι να λύνουμε τα θέματα με το άλλο κόμμα, το συντηρητικό, το θέμα είναι να πείθουμε και τους δανειστές τους εταίρους, ώσπου να βγάλουμε το βραχνά της τρόικας, που τον βγάζουμε. Και βέβαια το ύψιστο κριτήριό μας είναι πάντα το συμφέρον του ελληνικού λαού, το συμφέρον της οικονομίας, το συμφέρον του τόπου.

Αλλάζουμε λοιπόν σελίδα κι αυτό φαίνεται, είναι πια χειροπιαστό. Πόσοι δεν ήλπιζαν ότι η Eurostat θα έχει άλλη γνώμη για το πρωτογενές πλεόνασμα; Την πάτησαν ξέρετε ποιοι; Οι πιο σκληροί και συντηρητικοί γερμανικοί κύκλοι, που εξακολουθούν να στρέφονται κατά της Ελλάδας και ο ΣΥΡΙΖΑ από τους εταίρους του. Αυτοί κλαίνε για το πρωτογενές πλεόνασμα, τους ενόχλησε που λένε τώρα οι αγορές ότι το χρέος είναι βιώσιμο. Κι αυτοί λένε «όχι δεν είναι βιώσιμο». Άμα δεν είναι βιώσιμο γιατί να έρθει ο άλλος να επενδύσει; Γιατί να στηρίξει τις τράπεζές σου, γιατί να σου αγοράσει τα ομόλογα;
Ποιοι λένε ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο; Οι πιο σκληροί κύκλοι του ΔΝΤ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα ξύπνησαν και καταλάβανε τι κάναμε το 2010 με το κούρεμα του χρέους και τη ριζική αναδιάρθρωση, τι κερδίσαμε: τα χαμηλά επιτόκια, την περίοδο χάριτος, τις καλές λήξεις. Αυτοί μετράνε μόνο το κεφάλαιο, δε μετράνε τα άλλα στοιχεία και δεν καταλαβαίνουν ότι το χρέος το δικό μας έχει πλεονεκτήματα που δεν έχει το χρέος καμιάς άλλης χώρας, γιατί το 80% είναι εκτός αγοράς, είναι χρέος που το χρωστάμε στους Ευρωπαίους εταίρους μας και άρα δεν είναι επιθετικοί οι δανειστές, γιατί έχουν κάποια πολιτικά κριτήρια σε τελική ανάλυση, δεν έχουν καταλάβει ότι το χρέος με τόσο μικρό επιτόκιο γίνεται και το ίδιο μικρό διαχρονικά, αυτή είναι η καθαρά παρούσα αξία, ότι είναι μικρότερο από τα χρέη πολλών άλλων χωρών.

Σκεφθείτε το εξής απλό: Εάν αυξάναμε λίγο το επιτόκιο (το επιτόκιό μας πριν την αναδιάρθρωση που κάναμε το 2012 ήταν 5%, το μέσο επιτόκιο, τώρα είναι 2%) εάν το επιτόκιο δεν ήταν 2% αλλά ήταν 3,5% (πάλι πολύ καλό, σκεφθείτε με πόσα δανείζουν οι τράπεζες και με πόσα δανείζονται), αν ήταν 3,5% ή 4% ξέρετε πόσο μικρότερο θα ήταν το κεφάλαιο και σε σχέση με το ΑΕΠ;
Εάν συμφωνήσουμε σε κάτι πολύ απλό, αυτό το χρέος να μην το εμφανίζουμε ως «Α» με επιτόκιο 2%, αλλά ως «Α/2» με λίγο μεγαλύτερο επιτόκιο, ξέρετε πόσο θα πηγαίναμε το χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ; Θα πλησίαζε τα όρια του Μάαστριχ η Ελλάδα! Αλλά αυτό το απλό δεν το σκέφτονται και δεν το παραδέχονται και ουρλιάζουν μαζί με τους πιο συντηρητικούς γερμανικούς κύκλους ότι «το χρέος δεν είναι βιώσιμο».

Γιατί τώρα κατάλαβαν ότι αυτά που ζητάνε τα έχουμε κάνει -το κούρεμα, το επαχθές χρέος, την αναδιάρθρωση, τα καλά επιτόκια, την περίοδο χάριτος- και θέλει μια-δυο μικρές κινήσεις για να φύγουμε τελείως από την περιοχή αυτή και να απογειωθεί η χώρα, δηλαδή να γυρίσει σε ισχυρούς θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Αυτή είναι η απάντηση στον άνεργο για το τι θα κάνουμε για να βρει δουλειά. Δεν μπορείς να του πεις «θα σου βρούμε δουλειά πέντε μήνες στο Δήμο, στην κοινωφελή εργασία». Πρέπει να βρει μια δουλειά αξιοπρεπή, μόνιμη, καλά πληρωμένη. Πώς; Μέσα από την ανάπτυξη. Στον πρωτογενή τομέα μπορεί να γίνουν πάρα πολύ εύκολα οι πιο πολλές επενδύσεις, όχι οι μεγάλες επενδύσεις όπως ας πούμε το νέο πάρκο στο Ελληνικό, αλλά οι μικρές επενδύσεις των μικρών επιχειρήσεων σε όλη τη χώρα, εδώ στα Γιάννενα, στην Άρτα, στη Θεσπρωτία, στην Πρέβεζα.

Αυτό δίνει δουλειά, με τη στήριξη των τραπεζών. Γιατί τις τράπεζες στηρίξαμε, όχι τους τραπεζίτες, δηλαδή τις καταθέσεις και η μέση κατάθεση στην Ελλάδα είναι μικρότερη από 5.000 ευρώ, άρα αυτές τις καταθέσεις μαζεύουν οι τράπεζες για να δώσουν δάνεια, μαζί με το ΕΣΠΑ, μαζί με την κοινή αγροτική πολιτική, μαζί με το Ινστιτούτο Ανάπτυξης.
Αλλά αυτά είναι Ευρωπαϊκή Ένωση και Ευρωζώνη. Αν η χώρα δεν είχε μείνει στην Ευρωζώνη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα υπήρχαν αυτά, ή θα ήμασταν Βενεζουέλα που κάποιοι τη θεωρούν υπόδειγμα, ή έστω Αργεντινή;
Έλεγα το πρωί στην Άρτα ότι η Αργεντινή, μια χώρα με τεράστιες πλουτοπαραγωγικές πηγές, τροπικά δάση και κτηνοτροφία την καλύτερη στον κόσμο, αναγκάζεται τώρα να παρακαλάει για να της κουρέψουν χρέος 6 δισ. δολαρίων κι εμείς κουρέψαμε χρέος 130 δισ. ευρώ ονομαστικά. Κι αν το υπολογίσει κανείς ως καθαρή παρούσα αξία, δηλαδή με βάση τα ελληνικά επιτόκια πάνω από 160 δισ. ευρώ, 80 μονάδες του ΑΕΠ, χρέος βγάλαμε από τις πλάτες των νέων γενιών Εμείς, γιατί αυτή η προσαρμογή έγινε κατά 85% πριν τις εκλογές του 2012, έγινε από τις δικές μας Κυβερνήσεις πρικ τη συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία.

Έχει λοιπόν πολύ μεγάλη σημασία να το πιστέψουμε αυτό. Να πιστέψουμε ότι αλλάζουμε σελίδα, γιατί είναι η πραγματικότητα και η αγορά δεν κάνει χάρες, η αγορά οσμίζεται το κέρδος και αγοράζει Ελλάδα, επενδύει στην Ελλάδα.
Παίξανε άλλοι, τα αδέρφια μας οι Κύπριοι έπαιξαν με την ιδέα ενός Σχεδίου Β που δεν υπήρχε και το πλήρωσαν ακριβά, γιατί ούτε υπήρχε, ούτε υπάρχει Σχέδιο Β. Ούτε μνημόνιο θα υπάρξει, ούτε η τρόικα θα συνεχίσει να υπάρχει. Ας κλαίνε λοιπόν, γιατί πράγματι είναι δύσκολο το ερώτημα «τι θα απογίνουν χωρίς βαρβάρους».

Εμείς, φίλες και φίλοι, έχουμε πάρει μια άλλη πολύ μεγάλη πρωτοβουλία, με αφορμή τις ευρωεκλογές. Συσπειρώνουμε την παράταξη, χωρίς ηγεμονισμούς, σεβόμενοι τους πάντες, μικρούς και μεγάλους σε δύναμη και αξιώνουμε από αυτούς τον ίδιο σεβασμό.
Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν κατεβαίνει στις ευρωεκλογές ως Ελιά Δημοκρατική Παράταξη. Λένε κάποιοι «μα κρύβεστε»; Όχι, το ΠΑΣΟΚ δεν κρύβεται, πώς να κρυφτεί; Το ΠΑΣΟΚ μάχεται καθημερινά με τους υπουργούς του, με τους βουλευτές του, στη Βουλή, ως ΠΑΣΟΚ. Στηρίζει τη χώρα, την προσπάθεια, το λαό. Ακόμη κι όταν ο λαός μας βρίζει, μας λοιδορεί, ακόμη κι όταν κάποιοι καταλαβαίνουν τώρα πια πού θα πηγαίναμε αν δεν είχαμε κάνει αυτές τις δύσκολες επιλογές, αλλά δε θέλουν να το παραδεχτούν, αλλά και δε θέλουν εκλογές, θέλουν να ολοκληρωθεί αυτή η προσπάθεια.

Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν μάχεται και θα μάχεται και μέσα στη Βουλή κι έξω από τη Βουλή, αλλά θέλει να συσπειρώσει όσο γίνεται περισσότερες δυνάμεις στο κέντρο και στην περιφέρεια και η Ελιά Δημοκρατική Παράταξη είναι αυτή η πλατφόρμα που είναι μια ανοιχτή πλατφόρμα.
Θέλαμε να είναι και άλλοι μαζί μας. Δίστασαν όμως, γιατί προτιμούν να κρύβονται ή να παρασιτούν εις βάρος του ΠΑΣΟΚ, να ψαχουλεύουν στα απόνερα ενός ακραίου πολιτικού τυχοδιωκτισμού. Γιατί ο τυχοδιωκτισμός δε στεγάζεται μόνον στο ΣΥΡΙΖΑ που είχε την ψευδαίσθηση της εφόδου και της εξουσίας. Στεγάζεται και αλλού.
Εμείς όμως, παρόλα αυτά, έχουμε πάντοτε την πρότασή μας ανοικτή και μετά τις εκλογές τους θέλουμε ξανά όλους μαζί μας. Αλλά τώρα δεν είμαστε όλοι ίδιοι, τώρα έχει σημασία πού πηγαίνει η ψήφος του λαού, διότι πρέπει ο προοδευτικός πολίτης να στηρίξει την Ελιά Δημοκρατική Παράταξη, το ΠΑΣΟΚ και τις άλλες δυνάμεις που είναι μαζί μας, ώστε να αναγκάσουμε και τους άλλους μετεκλογικά να έρθουν κι αυτοί μαζί μας, στη μεγάλη ανασυγκρότηση της παράταξης, που είναι και η φυσική πορεία του ΠΑΣΟΚ, που πάντα ήταν ο χώρος που εξέφραζε την παράταξη στην ιστορική της συνέχεια.

Έχει λοιπόν πολύ μεγάλη σημασία να καταλάβουμε αυτό που καταλαβαίνουν οι αντίπαλοί μας, ότι η παράταξη, το ΠΑΣΟΚ, υπάρχει παντού, έχει τις καλύτερες επιδόσεις στα Επιμελητήρια, στους Συλλόγους, στις Ομοσπονδίες, έχουμε μία εντυπωσιακή δύναμη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα καλύτερα στελέχη, τους πιο γνωστούς και καταξιωμένους Δημάρχους και Περιφερειάρχες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχει ούτε έναν μεγάλο Δήμο και κατά πάσα πιθανότητα ούτε μια Περιφέρεια το βράδυ του δεύτερου γύρου. Αυτή η μεγάλη δυναμική της παράταξης που θα εκφραστεί στην Τοπική Αυτοδιοίκηση όπως και σε όλα τα συνδικάτα, τους συλλόγους, τους συνεταιρισμούς, την κοινωνία, πρέπει να εκφραστεί και στο επίπεδο των ευρωπαϊκών εκλογών.
Και θα διαψευσθούν όλες οι λεγόμενες έρευνες της κοινής γνώμης, γιατί με παλιά εργαλεία προσπαθούν να διαβάσουν μια άλλη κοινωνία. Οι πολίτες τώρα δεν «μασάνε» και ξέρουμε πάρα πολύ καλά ποιες είναι οι πραγματικές δυνάμεις της παράταξης, γιατί εμείς έχουμε επαφή με την κοινωνία, με το χώρο, με τον πολίτη.

Έχουμε ένα ψηφοδέλτιο, έχουμε εδώ μαζί μας τρεις υποψηφίους σήμερα, τη Συλβάνα Ράπτη που ήταν η επικεφαλής των Ευρωβουλευτών μας στο απερχόμενο Κοινοβούλιο, την Αφροδίτη Αλ Σάλεχ που είναι αναπληρώτρια Γραμματέας Επικοινωνίας του ΠΑΣΟΚ και το Γιώργο Βερνίνο, ένα ιστορικό στέλεχος του φοιτητικού και αντιδικτατορικού κινήματος, έναν προοδευτικό επιχειρηματία και άνθρωπο της κοινωνίας των πολιτών.
Αυτό είναι ένα μικρό δείγμα. Και οι 42 υποψήφιοι είναι αυτού του επιπέδου, το καλύτερο, το πιο δυναμικό, το πιο αυθεντικό και ανανεωμένο ψηφοδέλτιο. Να πάτε και να κάνετε σύγκριση των ψηφοδελτίων. Δείτε τι σημαίνει Ελιά, πως έχετε 42 πρόσωπα-σπαθιά, που θα μπορούσαν να είναι σπίτι τους και όμως μετέχουν στην ευθύνη χωρίς να έχουν καμιά προσωπική ευθύνη και θέλουν να στηρίξουν και να βοηθήσουν τη χώρα, δίνουν έναν αγώνα που έχει και ηθική και αξιακή και ιστορική διάσταση.

Κι εσείς εδώ τώρα στα Γιάννενα, στην Ήπειρο, που δίνετε έναν αγώνα σε όλα τα επίπεδα και στους Δήμους και στην Περιφέρεια, όπου δείχνουμε τη διάθεσή μας για συνεργασία απόλυτα, με γενναιοδωρία, πρέπει να δώσετε και τη μάχη των ευρωεκλογών, εσείς είστε η παράταξη, εσείς η κάθε μια και ο καθένας ατομικά.
Εσείς σηκώνετε αυτό το τεράστιο ιστορικό βάρος, να κρατήσουμε τη χώρα σταθερή και όρθια, να κρατήσουμε την παράταξη ισχυρή, να γυρίσουμε όλοι μαζί σελίδα, να απελευθερώσουμε την Ελλάδα από την εξάρτηση στην οποία μας οδήγησε η κρίση αλλά κάποιοι νομίζουν ότι η κρίση είναι η διαχείριση της κρίσης, ενώ εμείς αναλάβαμε τη διαχείριση της κρίσης, μετά το ξέσπασμα της κρίσης.
Κι εσείς πρέπει να βγείτε να πείτε αυτά τα απλά επιχειρήματα, τις απλές αλήθειες: Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, η παράταξη είναι εδώ, η Ελιά ριζώνει και δίνει καρπούς.

Γεια σας.