Του Ερρίκου Μπαρτζινόπουλου
Διάβασα για μια δήλωση που έκανε η Μέρκελ ως προς
τις πιθανές εξελίξεις στην Ευρωζώνη αν η χώρα μας είχε βρεθεί εκτός του
ευρώ. Και διάβασα και τις αντιδράσεις που ακολούθησαν και οι οποίες ήταν
βέβαιο ότι θ΄ ακολουθούσαν. Με τη γνωστή επωδό: «Δεν διαπραγματευτήκατε
όπως έπρεπε». Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα ένα από τα είδη που δεν
έχουν εκλείψει και ούτε υπάρχει περίπτωση να εκλείψουν είναι «οι μετά
Χριστόν προφήτες».
Δεν γυρίζουμε για λίγο στους πρώτους μήνες του 2010; Θυμάται κανείς να μας απασχολούσαν οι όροι με τους οποίους θα δανειζόμασταν ή αν θα βρίσκαμε κάποιον να μας δανείσει; Γιατί εκείνο που μας απασχολούσε ήταν το δεύτερο. Τον δανειστή ψάχναμε και δεν βρίσκαμε.
Δεν γυρίζουμε για λίγο στους πρώτους μήνες του 2010; Θυμάται κανείς να μας απασχολούσαν οι όροι με τους οποίους θα δανειζόμασταν ή αν θα βρίσκαμε κάποιον να μας δανείσει; Γιατί εκείνο που μας απασχολούσε ήταν το δεύτερο. Τον δανειστή ψάχναμε και δεν βρίσκαμε.
Εκτός φυσικά του Τσίπρα και του Καρατζαφέρη, που όχι μόνο το είχαν λύσει το πρόβλημα, αλλά μας πρόσφεραν και τη
δυνατότητα να διαλέξουμε. Διότι ως πολιτικοί με παγκόσμια εμβέλεια που ήταν, μας άφηναν και το περιθώριο να διαλέξουμε ανάμεσα στους Κινέζους και τους Ρώσους. Ή μήπως ο λαλίστατος Π. Σκουρλέτης λησμονεί ότι επί μήνες επαναλαμβανόταν αυτή η φοβερή και τρομερή σαχλαμάρα;
Γιατί -καλό είναι να μην ξεχνιόμαστε υπήρχε και άλλη πρόταση για έξοδο από την κρίση που απλωνόταν στη χώρα εκείνη την περίοδο. Ηταν η συγκλονιστική πρόταση του Λαφαζάνη για 100.000 προσλήψεις στο Δημόσιο, έτσι ώστε να πέσει χρήμα στην αγορά. Και το λέω γιατί καλό είναι να έχουμε μια γενικότερη εικόνα της υπευθυνότητας με την οποία συμπεριφέρονταν ο Τσίπρας, ο Λαφαζάνης και οι λοιπές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ όταν ο «ξεπουλημένος στους ξένους τοκογλύφους Γ. Παπανδρέου υπέγραφε τα προδοτικά μνημόνια».
Η κριτική στα γεγονότα και στις όποιες λύσεις είναι αξιόπιστη και χρήσιμη μόνο όταν λαμβάνει υπόψη της τα δεδομένα της συγκεκριμένης χρονικής στιγμής και όχι όταν επιχειρείται ύστερα από 3 ή 4 χρόνια και παραγνωρίζονται σκόπιμα βασικές παράμετροι του προβλήματος.
Οπως ότι δεν υπήρχε μηχανισμός διάσωσης και φτιάχτηκε χάρη στις ελληνικές προσπάθειες και ότι ποτέ και κανένας δεν διαπραγματεύεται ιδανικά όταν βρίσκεται με το πιστόλι στον κρόταφο.
1 σχόλιο:
Όχι στον κρόταφο. Στο τραπέζι το έβαλε το πιστόλι ο Γιωργάκης.
Δημοσίευση σχολίου