ΔΕΗ, Σαντορίνη και νεοελληνική τρέλα

Από το protagon.gr

Χωρίς να είμαστε εξειδικευμένοι ηλεκτρολόγοι-ενεργειακοί μηχανικοί, ποιος είναι ο απολύτως χειρότερος τρόπος να τροφοδοτήσουμε 5 εκατομμύρια ελληνικά νοικοκυριά; Απλό: με 5 εκατομμύρια μικρές γεννήτριες. Προκαλούμε τη μέγιστη περιβαλλοντική επιβάρυνση, καίμε ακριβό εισαγόμενο καύσιμο και όλα αυτά με πτωχό συντελεστή μετατροπής θερμικής ενέργειας σε ηλεκτρική. Ποια είναι η κοντινότερη προσέγγιση αυτού του εγκληματικού τρόπου; Μια μικρή χώρα με περίπου 100 κατοικήσιμα νησάκια, το καθένα με τη δική του γεννήτρια. Ήταν μοιραίο ότι κάποια στιγμή θα γινόταν το τσαφ. Απλά, σύμφωνα με τον νόμο του Μέρφι, έγινε τη χειρότερη στιγμή (εβδομάδα Δεκαπενταύγουστου) στο νησί που ΔΕΝ έπρεπε να γίνει (στη Σαντορίνη).

Σας βλέπω να αναρωτιόσαστε: «Γιατί δεν έχουμε περάσει εδώ και δεκαετίες ένα παλιοκαλώδιο που να συνδέει ενεργειακά τη ΔΕΗ Μεγαλόπολης με την Κρήτη, τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα;». Εδώ συζητάμε για ενεργειακή ζεύξη Ελλάδος-Κύπρου-Ισραήλ και δεν μπορούμε να συνδέσουμε τα «ανεξάρτητα βασίλεια» της Πελοποννήσου και της Κρήτης;

Ε, ναι λοιπόν, το συντεχνιακό κράτος της μεταπολίτευσης ΕΠΕΛΕΞΕ να μην προβεί στην προφανή λύση επί δεκαετίες, για 3 λόγους:

1. Σε κάθε μικρό νησί των Κυκλάδων (όχι στη Σαντορινάρα) πόσοι τεχνικοί της ΔΕΗ πιστεύετε ότι «εργάζονται» για να κοιτάνε τη γεννήτρια να δουλεύει; Πόσοι θα λέγατε εσείς; Ένας; Σε μία ιδιωτική επιχείρηση ένας θα ήταν αρκετός. Προσοχή, όχι για οκτάωρη βάρδια, η οποία έτσι και αλλιώς δεν απαιτείται. Ο τεχνικός θα ήταν on call, αν κάτι χάλαγε, οπότε και θα έσπευδε να το επισκευάσει. Και αν ήταν άρρωστος; Ε, να προσλάβουμε και έναν δεύτερο διά παν ενδεχόμενο. Και ποιος θα παραλαμβάνει το πετρέλαιο από το καράβι; Μα, ένας από τους 2! Θα του δίναμε και επίδομα διανάκτη (έτσι λέγεται ο τύπος που ανοιγοκλείνει τις στρόφιγγες στους αγωγούς και μετράει την ποσότητα του παραληφθέντος πετρελαίου, ό,τι κάνει δηλαδή ο διαχειριστής της πολυκατοικίας). Λοιπόν, σε μία τυχαία συνάντηση γνώρισα τον Διευθυντή (παρακαλώ) του θερμοηλεκτρικού σταθμού (μην κοροϊδευόμαστε, μια μεγάλη γεννήτρια είναι) μικρού νησιού. Απασχολούσε 27 άτομα! Μόλις 25 παραπάνω από το απαιτούμενο. Σημείωση: κανένας από τους 27 ΔΕΝ εργαζόταν στο δίκτυο του νησιού, αν π.χ. έπεφτε το καλώδιο από την κολώνα της ΔΕΗ στο σπίτι του Δημάρχου. Άρα, 25 παραπανίσιοι «εργαζόμενοι» επί 50, ή επί 100 «επανδρωμένα» νησιά, έχουμε 1.250 ως 2.500 αργόμισθους.

2. Το κύκλωμα νέμονται μικρά τάνκερ (γκαζάδικα) που παραδίδουν πετρέλαιο στα νησιά. Βάλτε με τον νου σας ποιος ελέγχει τις ποσότητες, ποιος υπογράφει για την παραλαβή τους, ποιος εγκρίνει τις συμβάσεις κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ. Καταλαβαίνετε τι καταστροφή θα ήταν για όλα αυτά τα τρωκτικά η ύπαρξη υποθαλάσσιου καλωδίου που θα έδινε ρεύμα στα νησιά.

3. Τέλος, ο άκρατος τοπικισμός. Οι περήφανοι κάτοικοι της Μεγαλόπολης αρνούνται να «δίνουν» αυτοί ρεύμα στα νησιά, διότι οι κάτοικοι των τελευταίων θα έχουν όλα τα οφέλη (π.χ. του τουρισμού), ενώ οι ίδιοι, επιπλέον μόλυνση! Τώρα, σε ποια χώρα του κόσμου, η εθνική ΔΕΗ ρωτά τους κατοίκους για το πού ακριβώς διαθέτει το παραγόμενο ρεύμα, αυτό είναι άλλη ιστορία. Υποσημείωση: Η πλειοψηφία των ενήλικων κατοίκων της Μεγαλόπολης δουλεύουν άμεσα ή έμμεσα στη ΔΕΗ, αλλά αυτό το κάνουνε γαργάρα.
Για να μην παραξενευόμαστε, οι ανωτέρω 3 αιτίες ΔΕΝ είναι μεταξύ τους ανεξάρτητες μεταβλητές, αλλά αλληλοεπηρεαζόμενες. Δηλαδή, π.χ. το αγωνιστικό φρόνημα των κατοίκων της Μεγαλόπολης κουρντίζεται από τους ιδιοκτήτες των γκαζάδικων.

Πώς λέγεται, αγαπητοί αναγνώστες, το ανωτέρω «στόρι» που δυστυχώς ισχύει 100%, διότι το ξέρω από «μέσα»; Λέγεται μοντέλο της μεταπολίτευσης, το οποίο μόλις μας τελείωσε. Οι συντεχνίες, τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ κλειστά επαγγέλματα, η ανύπαρκτη παραγωγικότητα σε συνδυασμό με ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ περιβαλλοντική πολιτική. Ευτυχώς, πριν μας το υποδείξει η τρόικα, ο Υπουργός ΠΕΚΑ ανακοίνωσε την 16-8-13 ότι προχωρά η ενεργειακή ζεύξη ηπειρωτικής Ελλάδος-Νησιών Αιγαίου! Αλληλούια!

Υ.Γ.: Καλοκαίρι 1979. Πιτσιρικάς με τους δικούς μου στη Σίφνο. Έχω μαγευτεί από την ομορφιά. Ένα άσχημο σημείο έχει μόνον το νησί. Στο δρόμο από Πλατύ Γιαλό για Αρτεμώνα, σε μία στροφή ένα σκούρο πράγμα σε μέγεθος container. Είναι ο θερμοηλεκτρικός σταθμός που λέγαμε. Δεν είδα ποτέ άνθρωπο εκεί, ούτε το 1979, ούτε τα άλλα καλοκαίρια που πήγα ως ενήλικος πια…
Υ.Γ.2: Ηρωικός ο αγώνας των τεχνικών της ΔΕΗ στη Σαντορίνη. Απλά, δεν χρειάζεται να τα μπερδεύουμε τόσο, ώστε να διορθώνονται μόνον με ηρωισμούς. Μπορούμε να τα σχεδιάσουμε ευθύς εξ αρχής σωστά
Υ.Γ.3: Περιμένω με αγωνία το report των υπουργών κ.κ. Κεφαλογιάννη και Μιχελάκη, οι οποίοι ΕΣΠΕΥΣΑΝ επί τόπου με εντολή του Πρωθυπουργού, για να επιβλέψουν προσωπικώς την επισκευή της γεννήτριας…