Για την αποτροπή των συνεπειών του σεισμού

του παπαδάσκαλου Κων/νου Ι. Κώστα
Για την αποτροπή των συνεπειών των σεισμών στους ανθρώπους, στα σπίτια τους και σε όλα τα κτίσματα, στην κτηνοτροφία και σε ό,τι άλλο δημιουργικό στη ζωή τους, και με αφορμή τους δύο σεισμούς (2ας και 3^ης Ιουλίου 2013) στην περιοχή μας (λεκάνη Αλιάκμονα-Ιλαρίωνα) τελέσαμε (4-7-2013) στον Ιερό Ναό Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω Βελβεντού, Παράκληση στον Άγιο Νικάνορα της Ζάβορδας.

Κανείς δεν μπορεί στα σοβαρά να υποτιμήσει τη σημαντική συνεισφορά της επιστήμης, των σεισμολόγων και των γεωλόγων, στη μελέτη των φυσικών φαινομένων, που με την εκδήλωσή τους αναταράσσουν το φλοιό της γης, της κατοικίας μας, ώστε με τις δικές τους υπεύθυνες οδηγίες και με την αρωγή της πολιτείας, με την παιδαγωγική ευθύνη των δασκάλων στα σχολεία για την ασφάλεια των μαθητών τους, λαμβάνονται και όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία των πολιτών.

Μα και κανείς πάλι δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός της πίστης του λαού, που γαλουχείται πνευματικά μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, πώς πλάι στον ανίσχυρο άνθρωπο παραστέκει ο ισχυρός Θεός (πως ‘’όπου γαρ βούλεται Θεός νικάται φύσεως τάξις’’) ώστε παράλληλα με την επιστήμη και επιζητώντας την έρευνά της, θέλει να προσφεύγει διά μέσου των Αγίων στη χάρη του Θεού, που ενεργεί σωστικά, για το κοινό καλό όλων των ανθρώπων.

Ποιος μπορεί να υποτιμήσει την αξία αυτής της συλλογικής πίστης του λαού, θεμελιωμένης σε ιστορικά γεγονότα, που κρατάει αιώνες τώρα; Και ποιος μπορεί να αγνοήσει στα σοβαρά τα θετικά αποτελέσματα αυτής της πίστης (που ήδη έχουν μαρτυρηθεί και καταγραφεί στα Συναξάρια των Αγίων) στο βίο του λαού μας, για την παραπέρα πορεία του στον κόσμο; 

Δεν είναι αληθές το πανταχού και υπό πάντων πιστευόμενο θαύμα του Αγίου Νικάνορα στην απαλλαγή των κατοίκων των Σερβίων από την θανατική πανώλη, όπως αναφέρεται στο Συναξάρι του Αγίου; ‘’Χαίροις των Σερβίων ο ιατρός, Γρεβενών το κλέος και Κοζάνης ο βοηθός’’ και ‘’φύλακα και ρύστην και βοηθόν, κατά της πανώλους, έχομεν σην κάραν καθηγητά’’, ψάλλομε στα Μεγαλυνάριά του. Όλοι και παντού το αποδέχονται και στον Άγιο (στο Μοναστήρι και στο ιερό λείψανό του) προστρέχουν με πίστη και ελπίδα στη χάρη του.

Ποιος πάλι μπορεί να μη βλέπει ξανά αυτή την ίδια πίστη στην ομολογία του λαού για τη σωτήρια παρέμβαση του Αγίου Νικάνορα στο μεγάλο και καταστρεπτικό σεισμό της 13^ης Μαρτίου του 1995 στην περιοχή μας;  

Οι κοινές και ανοιχτές ιστορικές καταβολές πίστης του λαού μας, που είναι ανοιχτές στην επιστημονική έρευνα, με την προσφυγή του στους Αγίους, τον γλυκαίνουν και συντελούν στην ενότητά του, μέσα από την αμοιβαία σπλαχνικότητα και αλληλεγγύη, (προσώπων και κοινωνίες προσώπων) πέρα από τις παροδικές, φθαρτές, φορτισμένες με ατομικές διεκδικήσεις, φιλοδοξίες, αυταρέσκεια ή μεγαλομανία καταστημένες (όσων έχουν τέτοιες) επιδιώξεις τους.

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας, παπαδάσκαλος (4-7-2013)