Ένα δύο τρία όπ!

του Γιάννη Πρετεντέρη από ΤΑ ΝΕΑ

Στη δεκαετία του '30 η κομματική οργάνωση του ΚΚΕ στον Βόλο συζήτησε το σοβαρό θέμα αν υπάρχει Θεός. Συμφωνία δεν προέκυψε και ως εκ τούτου το ερώτημα τέθηκε σε ψηφοφορία. Αν δεν απατώμαι, ο Πανάγαθος έχασε με ψήφους 7-5 - ή κάτι παρεμφερές... 

Οι απόγονοι των προαναφερθέντων δεν έχουν φαίνεται θεολογικές απορίες. Ως εκ τούτου, το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ασχολήθηκε πιο ταπεινά με το ζήτημα του δημόσιου χρέους. Αλλά με ανάλογες διαδικασίες. Εγινε λοιπόν η σχετική ψηφοφορία και η πλειοψηφία αποφάσισε ότι πρέπει να διαγραφεί μέρος του χρέους, σε αντίθεση με τη μειοψηφία που ήθελε να διαγραφεί όλο το χρέος - ε, να μην είμαστε και πλεονέκτες...

Ουδείς βεβαίως γνωρίζει ποιος, πού ή πώς θα εκτελέσει την απόφαση του Συνεδρίου. Την οποία, πάντως, υποστηρίζω ανεπιφύλακτα. Διότι αν υπάρχει κάποιο μέρος όπου διαγράφουν χρέη χρήσιμο είναι να το γνωστοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλους μας και να μην το κρατάει μόνο για τον εαυτό του. Ολοι έχουμε κάτι χρωστούμενα για τακτοποίηση... Τελικά, ίσως γι' αυτό να μου άρεσε το Συνέδριο. Μου θύμισε τα φοιτητικά συνέδρια της δεκαετίας του '70, όπου με μεγάλη ένταση και πολύ πάθος παίρναμε αποφάσεις που δεν αφορούσαν κανέναν έξω από την πόρτα του συνεδρίου. Γενικώς δηλαδή δεν κάναμε τίποτα που να είχε στοιχειώδη σημασία αλλά το ευχαριστιόμασταν πολύ. Και επιπλέον νομίζαμε ότι ο κόσμος κρέμεται από τα χείλη μας - θυμάμαι ακόμη μια κρίσιμη ψηφοφορία για τη φύση του καθεστώτος της... Σοβιετικής Ενωσης!.. Μείον το υβρεολόγιο. Διότι ακόμη και σε τέτοια συνέδρια ουδείς διανοείται να αποκαλέσει τον άλλο «συμμορία της καταστροφής» ή «γκάνγκστερ της εποχής του Αλ Καπόνε» - όπως αποκάλεσε τους πολιτικούς αντιπάλους του ο Τσίπρας... Οταν μιλούσαμε για δικτατορία εννοούσαμε την πραγματική δικτατορία που μόλις είχαμε ζήσει και όχι τις ανοησίες για τη «δικτατορία του Μνημονίου» ή «των ΜΜΕ». Και ούτε η «Αυγή» αισθανόταν τότε την ανάγκη να διατυμπανίσει «Ο πανικός τους, η ελπίδα μας» - συγχέοντας προφανώς την πλάκα με τον πανικό... Εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ υπερέβαλε και η υπερβολή σκοτώνει το σενάριο. Είμαι βέβαιος ότι όλα αυτά θα μπορούσαν να λείπουν χωρίς η συνεδριακή πλοκή να χάσει το παραμικρό σε αυτοσχεδιασμό ή σε γραφικότητα. Αλλωστε το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ διέθετε άφθονα και τα δύο. Σε σημείο που οι πολεμοχαρείς ανακοινώσεις της ΝΔ ήταν μάλλον εκτός τόπου και χρόνου. Καλοκαίρι είναι, διακοπές έρχονται, οι παραλίες γεμίζουν, τι να σου κάνουν και οι δυνάμεις της κοινωνικής ανατροπής; «Ενα, δύο, τρία οπ! Το 'ριξαν στο σορολόπ!»