Μου το θύμισε προχθές ένας φίλος σχολιάζοντας το γεγονός πως, αυτό το έργο- σταθμός για την πόλη αλλά και την ευρύτερη περιοχή, που δεν υπήρξε μόνο πρωτοποριακό για την εποχή του (σ. σ. λίγοι μπορούσαν να φανταστούν πλήρως το εύρος και τη χρησιμότητα του στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ΄90) αλλά και ένα μεγάλο κερδισμένο στοίχημα για την αυτοδιοίκηση, κατάφερε κάποτε να εκπλήξει ακόμα και τους Δανούς!
Προφανώς δεν είχαν συμπεριλάβει στις ακριβείς, συνήθως, εκτιμήσεις τους το γεγονός πως ως λαός ξεχωρίζουμε τα σημαντικά και τα μεγάλα και τα στηρίζουμε με κάθε τρόπο, όταν αισθανθούμε πως κάτι εξαιρετικό γεννιέται.
Και γεννήθηκε πράγματι ένα έργο που, αν και είχε να ξεπεράσει μια σειρά σημαντικά εμπόδια (ίσα που προλαβαίναμε το ευρωπαϊκό πρόγραμμα απ΄ το οποίο θα εξασφαλίζαμε τη χρηματοδότηση, δεν υπήρχε ανάλογη τεχνογνωσία και η Κοζάνη έπρεπε να δίνει εικόνα «βομβαρδισμένης πόλης» για μεγάλο χρονικό διάστημα, με ό,τι αυτό σήμαινε για την καθημερινότητα της), αποτέλεσε και αποτελεί την καλύτερη απόδειξη πως η αυτοδιοίκηση είναι ικανή και για τα μεγάλα.
Τα οφέλη σημαντικά και από πού να ξεκινήσει κανείς. Απ΄ το περιβαλλοντικό ( η ρύπανση της ατμόσφαιρας που εξ αιτίας των κεντρικών θερμάνσεων ήταν τριπλάσια απ΄ το κανονικό, ενώ σήμερα είναι μηδενική), το οικονομικό (εξοικονομήσαμε πάνω από 90 εκατ. ευρώ μη καίγοντας πετρέλαιο σε μια περιοχή με μακρύ και βαρύ χειμώνα) και να φτάσουμε στο αναπτυξιακό (επενδύθηκαν πάνω από 85 εκατ. ευρώ).
Το σημαντικότερο όμως ήταν άλλο. Η συμμετοχή του κόσμου. Οι άνθρωποι του Δήμου, της ΔΕΥΑΚ, της ΑΝΚΟ, της ΔΕΗ, οι υδραυλικοί της πόλης, οι διαχειριστές των πολυκατοικιών, οι διάφοροι επαγγελματίες, όλοι οι Κοζανίτες, «έβαλαν πλάτη» και έκαναν το όνειρο πραγματικότητα.
Και σκέφτομαι. Πόσο σημαντικό είναι, αλήθεια, το παράδειγμα της τηλεθέρμανσης Κοζάνης σήμερα, που βιώνουμε μια πρωτόγνωρη κρίση, για όλη την ελληνική κοινωνία.
Δεν πρόκειται για μαγική συνταγή. Σαφής, ξεκάθαρος και αυστηρά οριοθετημένος στόχος. Σωστός σχεδιασμός και προγραμματισμός, συμμετοχή του πολίτη και πίστη στις δυνάμεις μας. Αυτά είναι τα υλικά.
Και επειδή, υποθέτω, ο κ. Τόμσεν είναι μάλλον απίθανο να γνωρίζει την τηλεθέρμανση Κοζάνης, μήπως να έκανε τον κόπο να ρωτήσει τους συμπατριώτες του για να του πουν σχετικά; Θα του είναι σίγουρα χρήσιμο…
Πάρις Κουκουλόπουλος
2 σχόλια:
δεν έχω να κάνω κάποιο σχόλιο στο συγκεκριμένο αρθρο αλλά έχω να κάνω ένα σχόλιο και συνάμα ας το πούμε διάβασα προηγούμενο άρθρο για την εκδήλωση που έγινε στο Μουσείο Αιανής ,μήπως θα ήταν καλό να μας απαντήσουν ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΨΑΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΤΕΛΗ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΜΕ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΦΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ <> ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΔΟΥΛΕΨΑΜΕ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΕ .ΕΝΩ ΜΑΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ Η ΔΕΗ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΒΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.....
Κάνε το σχόλιο στη σωστη ανάρτηση τουλάχιστον!!
Δημοσίευση σχολίου