Κάτω οι φόροι !

ΑΝ ΕΙΝΑΙ να µην πληρώνουµε διόδια και εισιτήρια,προτείνω να πάµε κατευθείαν στο ψητό: να µην πληρώνουµε φόρους! Διότι αν µας ενοχλεί το έλασσον, δενκαταλαβαίνω γιατί δεν θα πρέπεινα µας αγανακτεί το µείζον.

ΤΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΝ οι εχθροί των διοδίων και των εισιτηρίων; Οτι είναι ακριβά και αυθαίρετα. Μάλιστα. Και γι’ αυτό αρνούνται να τα πληρώσουν. Σωστά; Σωστά.

ΝΑ ΣΑΣ ΠΕΡΙΓΡΑΨΩ εγώ, λοιπόν, µια πολύ χειρότερη περίπτωση αυθαιρεσίας.

ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ πολίτης, ο οποίος δραστηριοποιείται επιχειρηµατικά µέσα από µια µικρή, προσωπική εταιρεία. Μέσα σε ένα εξάµηνο, ο άνθρωπος αυτός έχει πληρώσει:

Φόρο για τα κέρδη της εταιρείας. n Αλλο φόρο για το εισόδηµά του που προέρχεται από τα ήδη φορολογηµένα κέρδη της εταιρείας.

Εκτακτη εισφορά στα ήδη φορολογηµένα κέρδη της εταιρείας. n Εκτακτη εισφορά στο ήδη φορολογηµένο εισόδηµα από τα ήδη φορολογηµένα κέρδη της εταιρείας.

Και περαίωση! ΠΡΑΓΜΑ που σηµαίνει ότι το ίδιο οικονοµικό αντικείµενο, τα κέρδη µιας µικρής προσωπικής εταιρείας, έχει φορολογηθεί µέσασε ένα εξάµηνο... πέντε φορές (!) – έξι, αν προσθέσουµε και τον ΦΠΑ! ΕΙΝΑΙ Ή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ άδικο; Και δεν είναιµόνον αυτό. Ο συγκεκριµένος πολίτης ανήκει ήδη και εξ ορισµού στην αδικηµένη µειοψηφία των φορολογουµένων αφού πληρώνει φόρο εισοδήµατος.

Να θυµίσω ότι µόλις το 40% των φορολογουµένων πλήρωσε το 2009 έστω και ένα ευρώ φόρο εισοδήµατος. Το υπόλοιπο 60% ούτε που έβαλε το χέρι στην τσέπη.

ΑΝ, ΛΟΙΠΟΝ, µιλάµε για «κοινωνική αδικία» στην περίπτωση των διοδίων και των εισιτηρίων, τότε στην περίπτωση που αναφέραµε θα πρέπει να µιλήσουµε για «κοινωνικό έγκληµα».

ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΡΙΣΕΩΣ. Δικαιούται, λοιπόν, αυτός ο κατάφωρα αδικηµένος άνθρωπος να πει «αφού µε αδικείτε τόσο πολύ, εγώ αρνούµαι να πληρώσω φόρους;». Κατά τη λογική εκείνων που αποφάσισαν να µην πληρώνουν διόδιακαι εισιτήρια, ασφαλώς δικαιούται – υποθέτω ότι απορρίπτουν τα δυο µέτρα και τα δυο σταθµά! ΕΙΝΑΙ, ΟΜΩΣ, αυτό λύση στο πρόβληµα; Είναι λύση να προσδιορίζει ο καθένας µας το µέγεθος της αδικίας της οποίας θεωρεί ότι πέφτει θύµα και να αποφασίζει αυθαιρέτως πώς κατά την κρίση του θα την επανορθώσει;

ΑΝ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ είναι καταφατική, τότε θα πρέπει κατ’ αρχήν όσοι πληρώνουν φόρους να πάψουν να τους πληρώνουν. Φορολογική ανυπακοή, δηλαδή, κι όποιος αντέξει.

ΑΛΛΑ ΑΝ οι φορολογούµενοι πάψουν να πληρώνουν φόρους, τότε ποιος θα πληρώνει τα ελλείµµατα που θα δηµιουργηθούν όταν οι άλλοι δεν πληρώνουν διόδια και εισιτήρια;

ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ αποφασίσουµε ότι κανείς δεν θα πληρώνει τίποτα. Μια ιδέα την οποίαβρίσκω καταπληκτική αλλά δενξέρω πώς θα την εφαρµόσουµε.

ΤΑ ΝΕΑ