«Με τον παρά τους...»

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη από ΤΟ ΒΗΜΑ

Αντιλαμβάνομαι ότι ουδείς μπορεί να εμποδίσει το ΚΚΕ να κλιμακώσει την πολιτική «λαϊκής ανυπακοής» που προωθεί.
Αντιλαμβάνομαι επίσης ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάθε δικαίωμα να υποστηρίζει την «κοινωνική ανυπακοή» όσων αρνούνται να πληρώσουν διόδια, εισιτήρια και ό,τι άλλο δεν τους αρέσει.
Δεν καταλαβαίνω όμως πώς γίνεται κι ενώ οργανώνουν ή καλύπτουν την ανυπακοή κατά της Πολιτείας, ενώ δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους, δέχονται την ίδια στιγμή να επωφελούνται από τα προνόμια που η ίδια αυτή Πολιτεία τούς παρέχει απλόχερα. 

Διότι οι «ανυπάκουοι» του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μην πληρώνουν αλλά.. δεν έχουν κανένα πρόβλημα να εισπράττουν την ετήσια δημόσια επιχορήγηση των κομμάτων τους (ύψους μερικών εκατομμυρίων ευρώ...), να τσεπώνουν τους μισθούς, τα επιδόματα και τις ειδικές χορηγίες των βουλευτών τους, να κυκλοφορούν με τα υβριδικά αυτοκίνητα που τους παρέχει το Δημόσιο ή να χρησιμοποιούν στην κομματική δραστηριότητά τους πληθώρα στελεχών αποσπασμένων από το Δημόσιο που συνεχίζουν να πληρώνονται από το Δημόσιο!
Με άλλα λόγια, η «ανυπάκουη Αριστερά» μπορεί να μην πληρώνει αλλά πληρώνεται μια χαρά. Για να ζούμε έτσι τη μάλλον εξωφρενική κατάσταση να προωθείται η ανυπακοή στο κράτος με χορηγία του κράτους.
Θα μου πείτε ότι επωφελούνται νομίμως των προνομίων που τους παρέχει ο νόμος. Καμία αντίρρηση, και ούτε είπα να αλλάξουμε τους νόμους- αν και η εφαρμογή των νόμων δεν είναι «α λα καρτ»: όταν πληρώνω δεν τον εφαρμόζω, όταν με πληρώνουν τον βρίσκω υπέροχο!
Αναρωτιέμαι, απλώς, πώς συμβιβάζεται η αγωνιστική ηθική της Αριστεράς με την οικονομική επιδότησή της από εκείνους εναντίον των οποίων αγωνίζεται.
Πώς δέχονται δηλαδή να τους πληρώνουν εκείνοι στους οποίους δεν υπακούουν. Και πώς συμβαδίζει στην ανυπότακτη συνείδησή τους η κατάργηση των εισιτηρίων λόγω φτώχειας με την είσπραξη αποζημίωσης για συμμετοχή στις κοινοβουλευτικές επιτροπές- όπου (υποθέτω)μάχονται εναντίον της φτώχειας.
Είμαι βέβαιος λοιπόν ότι το «κίνημα της ανυπακοής» θα αποκτούσε ισχυρότερη ηθική βάσηαν τόσο το ΚΚΕ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ επέστρεφαν στο κράτος και την επιχορήγηση και τους μισθούς και τα υβριδικά και τους αποσπασμένους. Αν αρνούνταν να επωφεληθούν όλων των προνομίων που το κράτος τούς παρέχει.
Ετσι, απερίσπαστοι και ανεπηρέαστοι, θα μπορέσουν να οργανώσουν την ανυπακοή «με τον παρά τους...»- χωρίς κανείς να υποψιάζεται ότι κοροϊδεύουν την κοινωνία και ότι απλώς προτιμούν να μην πληρώνουν από το να μην πληρώνονται.